Wersja z 08:07, 11 cze 2024

Niezłomni - w Naszej Pamięci

Lista zawiera wybitnych członków rodu heraldycznego Ostojów (Mościców), których biogramy znalazły swoje miejsce w opracowaniach o charakterze encyklopedycznym, biograficznym, słownikowym i heraldycznym.

XI/XII w.

Cistebor (Cistibor, Czcibor¹, Ścibor) (zm. ok. 1125) – rycerz, być może właściciel Ściborzyc, w 1110 r. ofiarował katedrze krakowskiej unum pallium. Prawdopodobnie jest przodkiem Mikołaja ze Ściborzyc h. Ostoja².

XIII w.

Mikołaj ze Ściborzyc [1] (zm. przed 1252) – fundator kościoła w Wysocicach, dziedzic Ściborzyc.
Ścibor Mikołajewic ze Ściborzyc [2] (zm. po 1252) – dziedzic Ściborzyc, dworzanin księcia kujawskiego Kazimierza I.
Strachota Mikołajewic ze Ściborzyc [3] (zm. po 1261) – dziedzic Ściborzyc, podkomorzy mazowiecki, dworzanin księcia mazowieckiego Siemowita I.

Kościół w Wysocicach. Rys. N. Orda. Zbiory Biblioteki Jagiellońskiej.
Godło herbu Ostoja Mikołaja ze Ściborzyc wyryte na portalu kościoła w Wysocicach.

XIV w.

Mikołaj ze Ściborza [4] (zm. ok. 1315) – dziedzic wsi Ściborze na Kujawach, chorąży inowrocławski.
Wincenty z Koszyc (zm. po 1361) – dziedzic Koszyc.
Czcibor (Ścibor) (zm. po 1363) – dziekan katedry poznańskiej.
Jakusz z Błociszewa [5] (zm. po 1370) – wojewoda grodowy lwowski.
Mościc ze Ściborza (zm. przed 1383) – dziedzic Ściborza na Kujawach, wojewoda gniewkowski, starosta brzeski kujawski.
Sągniew z Konarów (zm. po 1386) – dziedzic na Konarach.
Ścibor z Radzymina (zm. 1390) – biskup płocki.
Mikołaj z Jerzykowa (zm. po 1390) – dziedzic Gortatowa i Jerzykowa, kasztelan ostrowski.
Hanek z Chełmu (zm. przed 1397) – dziedzic Chełmu, właściciel dóbr w Woli Chełmskiej, Swoszowicach i Kantorowicach.
Rokosz (Rokosius) z Brzezin (zm. 1398 r.) – duchowny rzymskokatolicki, biskup kamieniecki.
Marcin ze Ściborza [6] (zm. przed 1402) – kanonik włocławski, kanonik płocki.
Marek z Bzowa (zm. po 1405) – dziedzic dóbr ziemskich w Bzowie i Tązowie (obecnie część Karlina).
Świętomir Błociszewski (zm. przed 1408) – dziedzic Brodnicy i Błociszewa.
Dobiesław z Konarów i Koszyc [7] (zm. ok. 1409) – stolnik krakowski, podsędek ziemski krakowski.
Bernard z Gronowic [8] (zm. po 1410) – kanclerz księcia Władysława Opolczyka, proboszcz w Chrząszczycach, kanonik opolski i głogówecki, rektor Uniwersytetu Karola w Pradze.
Henryk z Gronowic (zm. w XV w.) – burgrabia zamku opolskiego.
Andrzej Podczaszy (zm. po 1410) – wojewoda trenczyński, baron węgierski, pan na zamku Uhrovec (Ugróc).
Mikołaj Purcz ze Ściborza (zm. przed 1411) – kasztelan bydgoski, starosta Kujaw inowrocławskich z ramienia Władysława Opolczyka.
Dobrogost Bytkowski (zm. przed 1413) – dziedzic części dóbr Błociszewo, Bytkowo i Luboń, asesor sądu poznańskiego.
Ścibor ze Ściborzyc [9] (1347–1414) – starosta brzeski, wojewoda siedmiogrodzki i komes komitatów górnowęgierskich (słowackich), w tym Bratysławy. Był członkiem Zakonu Smoka.
Abel Biel z Błeszna [10] (zm. po 1414) – burgrabia wieluński, starosta krzepicki, starosta inowrocławski, podkomorzy wieluński.

Pieczęć Jakusza z Błociszewa z 1370 r.
Herb Ścibora ze Ściborzyc w Codex Bergshammar.
Herbem Ścibora ze Ściborzyc z insygniami Zakonu Smoka.
003 Pieczec Bernarda z Gronowic.jpg

Pieczęć Bernarda z Gronowic h. Ostoja.
Zamek Ścibora ze Ściborzyc h. Ostoja w Beckovie.
Ruiny zamku Korlatkö Ścibora ze Ściborzyc h. Ostoja na Słowacji.
Herb Ostoja Dobiesława z Koszyc. Wizerunek z 1394 r.

XV w.

Mikołaj z Błociszewa [11] (zm. 1419) – kasztelan santocki, sędzia ziemski poznański.
Stanisław Biel (zm. po 1420) - niepiszący się z Błeszna, występuje w źródłach równocześnie z Mikołajem, Henrykiem i Zygmuntem Bielami.
Henryk Biel [12] (zm. ok. 1424) – kanonik gnieźnieński.
Maciej z Bogusławic [13] (zm. po 1428) – dziedzic na Bogusławicach i w Jackowie.
Dobiesław z Koszyc i Konarów [14] (zm. ok. 1431) – dziedzic na Koszycach i Konarach.
Jakub Chełmski (zm. przed 1431) – dziedzic Chełmu, właściciel części w Kaczkowicach, prebendarz w kościele św. Marcina w Krakowie.
Imram Chełmski (zm. przed 1431) – dziedzic Chełmu, właściciel Kantorowic i części w Kaczkowicach.
Świętosław (Święszek) Iłowiecki (zm. 1434) - kasztelan karzecki (ostatni znany historykom), wicesędzia kościański, zastępca starosty generalnego wielkopolskiego w Kościanie. Posiadał liczne dobra - Iłówiec Mały i Wielki, Krosna (obecnie Krosno), Psarskie, Srocko Wielkie, Pecna.
Jan Błociszewski (zm. po 1429) – dziedzic dóbr w Brodnicy, Błociszewie, Wronowie, Grabianowie, Luboni i innych.
Mikołaj Biel z Błeszna [15] (zm. ok. 1432) – dziedzic Błeszna, Białej Wielkiej, Wilkowiecka, Kamyka i Kiedrzyna.
Jan z Chełmu (zm. po 1432) – dziedzic Chełmu, właściciel dóbr w Kantorowicach, Kaczkowicach i Przegorzałach.
Ścibor z Małego Ściborza (zm. ok. 1434) – arcybiskup egierski.
Ścibor Ściborowic (zm. 1434) – syn Ścibora ze Ściborzyc, dziedzic Beckova, komes, możnowładca węgierski.
Świętosław Iłowiecki (zm. 1434) – kasztelan karzecki, wicesędzia kościański, zastępca starosty generalnego wielkopolskiego w Kościanie.
Jan Chełmski z Chełmu (zm. po 1434) – dziedzic Chełmu, sprawował urząd burgrabiego krakowskiego.
Stanisław z Poddębic (zm. po 1436) – podstarości krakowski, starosta lubelski, burgrabia krakowski, wielkorządca krakowski.
Mikołaj Probołowski z Chełmu (zm. 1440) – dziedzic Chełmu, właściciel Probołowic, części w Kantorowicach, Kaczkowicach, Sierosławicach, Mydlnikach i Rząsce, podstarosta krakowski, wielkorządca krakowski.
Henryk Biel z Błeszna zw. Indrzychem [16] (zm. ok. 1442) – dziedzic Błeszna, dworzanin i posłaniec króla Władysława Jagiełły.
Hanek Chełmski (zm. po 1443) – dziedzic Chełmu, właściciel części Sierosławic, Kantorowic, Gorynic, Kaczkowic, a także Wierbki, Ziemblic i Przychody.
Maciej Szczodrowski (zm. po 1440) – dziedzic Brodnicy i Wronowa, właściciel Szczodrowa w Wielkopolsce.
Piotr Chełmski (zm. ok. 1446) – burgrabia krakowski, starosta nowokorczyński, ochmistrz dworu królewskiego, kasztelan połaniecki.
Wojciech Roguski (zm. po 1450) – rotmistrz królewski.
Ścibor z Koszyc i Konarów [17] (zm. po 1450) – dziedzic Konarów i Koszyc Wielkich.
Andrzej Brodnicki (zm. przed 1452) – dziedzic Brodnicy, właściciel Luboni, Krajkowa, Karsowa i Marszewa, wicechorąży kościański, burgrabia kościański, wicewojewoda kościański.
Zygmunt Biel z Błeszna [18] (zm. po. 1453) – dziedzic Białej Małej, Libidzy i Jaworzna w ziemi wieluńskiej.
Mikołaj Biel condam de Blaschno (zm. po 1456) - pochodził z Błeszna, był synem Henryka Biela z Błeszna. Został poświadczony.
Mikołaj Szarlejski (zm. 1457) – podstoli brzeskokujawski, kasztelan inowrocławski, starosta bydgoski, wojewoda inowrocławski, starosta tucholski, wojewoda brzeskokujawski, starosta brodnicki, starosta gniewkowski, starosta człuchowski.
Jan z Chełmu i Przegorzał (zm. ok. 1459) – dziedzic Chełmu i Przegorzał, właściciel części Woli Chełmskiej, Racławic, Bielanek i Filipowic, kasztelan połaniecki.
Jan z Jani Jański [19] (zm. 1461) – rycerz z ziemi nowskiej, współtwórca Związku Pruskiego, członek Towarzystwa Jaszczurczego, starosta gniewski, pierwszy wojewoda pomorski.
Wojciech Iłowiecki (zm. po 1462) - wicepodsędek kościański.
Jan Rokosz z Koszyc [20] (zm. ok. 1464) – burgrabia i podstarości krakowski, sędzia ziemski krakowski.
Dobiesław z Olewina (zm. ok. 1468) – wojski stężycki, cześnik krakowski.
Piotr z Lucjanowic (zm. ok. 1468) – pisarz generalny ziemski krakowski, wielkorządca krakowski.
Ścibor z Ostaszewa (zm. ok. 1470) – dziedzic Ostaszewa na Mazowszu.
Jan Brodnicki (zm. po 1470) – dziedzic Grabianowa w Wielkopolsce, pisał się z Brodnicy.
Mikołaj Ptaszkowski (zm. przed 1471) – dziedzic Brodnicy, właściciel Ptaszkowa w Wielkopolsce, wicepodkomorzy kościański.
Ścibor Chełmski z Ponieca (zm. 1471) – starosta generalny wielkopolski, sędzia poznański, podkomorzy poznański, starosta malborski, dyplomata – doprowadził do pokoju toruńskiego.
Jakub Jackowski (zm. po 1472) – scholastyk kapituły kolegiackiej w Opatowie.
Przecław z Dmosic (zm. 1474) – dziedzic Dmosic, starosta spiski.
Jan Solecki (zm. ok. 1480) – kolator kościoła we wsi Lisów.
Ścibor z Bogusławic (zm. po 1480) – dziedzic na Bogusławicach.
Jan z Nagorzyc (zm. po 1480) – jest pierwszym odnotowanym w źródłach Nagórskim, którego można powiązać z rodem Ostojów.
Mikołaj Zarogowski (zm. przed 1482) – rajca krakowski, burmistrz Krakowa, ufundował kaplicę w kościele św. Anny w Krakowie.
Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych [21] (zm. po 1486) – dziedzic Koszyc Małych i Brzezin, fundator budowy kościoła św. Mikołaj w Brzezinach.
Jan Iłowiecki (zm. 1487) - kanonik poznański, pleban w Nieparcie, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Stanisław Rokosz z Brzezin – legendarny fundator kościoła św. Mikołaja w Brzezinach.
Marcin Poniecki (1448–1498) – dziedzic miasta Ponieca.
Mikołaj z Błociszewa (zm. przed 1499) – dziedzic Błociszewa, Chaław, Gaju i Grabianowa, burgrabia kościański.
Wojciech Modliszewski (zm. przed 1503) – dziedzic dóbr w Modliszewie Kościelnym, dworzanin królewski.
Piotr Iłowiecki (zm. po 1502) – burgrabia poznański, chorąży kaliski, wicechorąży poznański, chorąży poznański, właściciel miasta Wolsztyna.
Piotr Gniady z Zabierzowa (zm. po 1502) – starosta krzeczowski, dziedzic Zabierzowa.
Ścibor z Balina Baliński (zm. 1507) – dziedzic Balina i Niesułowic.
Jan Gniady z Zabierzowa (zm. po 1510) – starosta krzeczowski, dziedzic Zabierzowa.
Piotr Lubiatowski (zm. przed 1511) – dziedzic dóbr w Błociszewie, Lubiatowie Większym i Mączlinie.
Katarzyna Modliszewska (zm. ok. 1512) – dziedziczka dóbr w Modliszewie Kościelnym, członkini Zakonu Świętej Klary w Gnieźnie.

Herb Ścibora, biskupa Egeru.
Zamek Orawski Ścibora Ściborowica z Beckova h. Ostoja.
Nagrobek Ścibora Ściborowica z Beckova h. Ostoja.
Pieczęcie z herbem Ostoja Jana z Jani (poł. XV w.).
Pieczęć z 1466 r. Ścibora Chełmskiego z Ponieca h. Ostoja.
Wnętrze kościoła w Brzezinach, będącego pod patronatem rodziny Rokoszów h. Ostoja w XVI w.
Chrzcielnica w kościele brzezińskim z herbami Ostoja, fundowana przez Rokoszów h. Ostoja w 1495 r.
Chrzcielnica z herbem Ostoja w kościele w Bodzentynie, ufundowana przez kardynała Fryderyka Jagiellończyka w 1492 r.
Jan Długosz w dziele „Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae” z lat 1564–1480 zapisał swoje spostrzeżenie co do cech charakterologicznych rodu Ostojów: Ostoya [...] Genus Polonicum loquax et arrogans, co należy przetłumaczyć jako: Ostoja [...] ród polski elokwentny i zuchwały lub Ostoja [...] ród polski mowny i śmiały.
Nagrobek Ścibora z Balina Balińskiego h. Ostoja z 1507 r. w kościele kościeleckim.

XVI w.

Ścibor Solecki (zm. w I poł. XVI w.) – dziedzic Solca i Nowosielczy pod Przemyślem.
Hrehory Służka vel Hrehory Omelanowicz Słuszka (zm. po 1516) – bojar królewski.
Aleksander Irzykowski (zm. po 1516) – dziedzic Jerzykowa, Kowalskich i Komorowa, podwojewodzi kaliski, burgrabia ziemski koniński, burgrabia zamku łowickigo.
Wojciech Głogiński (zm. po 1517) - łożniczy królewski.
Maciej Głogiński (zm. po 1517) – burgrabia ziemski kaliski.
Stanisław Zaborowski (zm. 1529) – prawnik, gramatyk, autor pierwszego drukowanego traktatu w języku łacińskim o polskiej ortografii.
Stanisław Szyszkowski (zm. po 1530) – starosta klucza opatowskiego arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, dziedzic w Lutosławicach i Rozdżałach.
Stanisław Baranowski (zm. po 1531) – pleban w Modrzu, altarysta w katedrze poznańskiej.
Stanisław Szyszkowski (zm. po 1534) – stolnik kaliski, starosta rogoziński.
Ostafi Brodowicz (zm. po 1535) – właściciel dóbr ziemskich znajdujących się w obrębie zamku dolnego w Łucku.
Paweł Iłowiecki (zm. 1536) – kanonik poznański.
Potap Iwaszkowicz (zm. 1537) – bojar kijowski.
Łukasz Popowski (zm. przed 1547) – dziedzic dóbr w Popowie i Mierzejewie.
Walenty Głogiński (zm. po 1559) - gwardian franciszkanów lwowskich.
Iwan Hrehorowicz Słuszka (Służka Stary) (zm. przed 1560) – horodniczy kijowski, starosta lubecki, dworzanin królewski.
Wojciech Jerzykowski (zm. po 1560) – właściciel dóbr ziemskich w Kozarzewie, Gorazdowie, Borkowie i Psarskich.
Wincenty Gajewski (zm. przed 1564) – dziedzic Gaju i Grabianowa oraz części Błociszewa.
Stanisław Radgowski (zm. po 1564) – pisarz grodzki brański.
Feliks Rylski (zm. 1565) – kantor kujawski, biegły w prawie.
Jan Chodkowski v. Chotkowski v. Kotkowski (zm. po 1569) – podczaszy sieradzki.
Andrzej Janiszewski (zm. po 1570) – dziedzic Janiszewa.
Paweł Hrehorowicz Słuszka (zm. po 1571) – wójt kamieniecki.
Feliks Roguski (zm. po 1571) – podwojewodzi i sędzia grodzki liwski.
Maciej Kawęczyński (zm. 1572) – wydawca i drukarz, założyciel pierwszej drukarni na północno-wschodnich terenach Rzeczypospolitej, działacz reformacji na Litwie.
Baltazar Bzowski [22] (1514–1574) – właściciel dóbr ziemskich w Bzowie, podstarości jaworowski.
Stanisław Szyszkowski [23] (zm. po 1579) - kanonik gnieźnieński i poznański, prepozyt kapituły kolegiackiej w Sieradzu, proboszcz sieradzki, oficjał i dziekan wieluński.
Mikołaj Głogiński (zm. po 1579) – podczaszy kaliski, poseł na sejm.
Sylwester Roguski (zm. po 1580) – kanonik warszawski.
Andrzej Blinowski (zm. 1581) – biskup pomocniczy kujawsko-pomorski, kanonik włocławski i kantor kruszwicki, sekretarz królewski.
Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1583) – starosta krzyczewski i owłuczycki.
Kacper z Karlina Karliński [24] (zm. 1590) – starosta olsztyński, bohater obrony Olsztyna.
Michał Maleczkowski (zm. 1592) – wielkorządca krakowski, żupnik olkuski, chęciński i kuchmistrz wielki koronny.
Erazm Gajewski (zm. przed 1593) – dziedzic Gaju oraz części Błociszewa i Grabianowa, burgrabia ziemski kościanski.
Jan Gajewski z Błociszewa [25] (zm. 1595) – dziedzic Gaju oraz części Błociszewa i Grabianowa, właściciel Grodźca, Nietrzanowa, Gorzyczek i innych, marszałek sejmu koronacyjnego (1588), poseł na sejm, pisarz grodzki kaliski, podstarości i surogator grodzki poznański, sędzia ziemski poznański.
Mikołaj Politalski (zm. po 1596) – burgrabia grodzki sieradzki.
Klemens Sieracki (Sieradzki) (zm. 1597) – przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu.
Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1597) – rotmistrz królewski.
Dobrogost Baranowski (zm. po 1597) – dziedzic w Kozarzewie, burgrabia ziemski koniński.
Gabriel Słoński (1520–1598) – architekt i budowniczy, burmistrz miasta Krakowa.
Maciej Radgowski (zm. po 1599) – podwojewodzi łomżyński.
Marcin Baranowski (zm. przed 1601) – właściciel dóbr ziemskich w Stanominie, pisarz ziemski inowrocławski.
Franciszek Rylski (zm. ok. 1603) – wielkorządca krakowski.
Michał Konstantynowicz Sumorok (zm. po 1603) – sędzia ziemski kowieński, pisarz ziemski kowieński.
Stanisław Marcinowicz Czechowicz (zm. ok. 1605) – marszałek hospodarski, podstarosta żmudzki.
Abraham Mierzewski (zm. po 1606) – dziedzic części w Mirzewie, proboszcz w Goniembicach, dziekan szamotulski.
Wojciech Gajewski (zm. 1609) – dziedzic dóbr Gorzyce, Gorzyczki, Przysieka Polska, Orle, Głuchowo i innych, starosta ujsko-pilski, dworzanin króla Zygmunta III Wazy.
Jan Ścibor Bogusławski (zm. przed 1612) – dziedzic m.in. Bogusławic i Wawrowic, dworzanin Mikołaja Mieleckiego, wojewody podolskiego, wykonawca testamentu abpa Jana Tarnowskiego, prymasa Polski.

Ścibor Solecki h. Ostoja, dziedzic Solca. Zapis w księdze poborowej woj. ruskiego.
Strona tytułowa dzieła „Ortographia” Stanisława Zaborowskiego h. Ostoja, wydanie z ok. 1514 r.
Herb Ostoja na pieczęci Mikołaja Głogińskiego, podczaszego kaliskiego z II poł. XVI w.
Autograf Mikołaja Głogińskiego h. Ostoja, podczaszego kaliskiego z 1576 r.
Fragment nagrobka z XVI w. Baltazara Bzowskiego h. Ostoja w archikatedrze Wniebowzięcia NMP we Lwowie.
Starosta olsztyński, Kacper z Karlina Karliński h. Ostoja podczas obrony Olsztyna w 1587 r.
Kamienica Czeczotki z elementami architektury Gabriela Słońskiego h. Ostoja.
Wawrowice, majątek Jana Ścibora Bogusławskiego h. Ostoja, w rejestrze poborowym województwa sandomierskiego.

XVII w.

Gabriel Ochocki (zm. 1616) – ławnik sądowy, rajca i burmistrz miasta Krakowa.
Adam Bzowski (zm. po 1616) - rotmistrz królewski.
Andrzej Mierzewski (zm. 1617) – pleban w Pobiedziskach, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej.
Krzysztof Słuszka (zm. 1620) – wojewoda wendeński, dworzanin cesarza Rudolfa II Habsburga.
Stefan Politalski (zm. po 1623) - burgrabia grodzki sieradzki, dziedzic na Szczukocicach i Borzęcinie.
Jakób Domaradzki (zm. po 1627) – burgrabia lwowski.
Marcin Szyszkowski (1554–1630) – książę siewierski, biskup-koadiutor, biskup łucki, płocki i krakowski.
Mikołaj Kazimierz Słuszka (zm. ok. 1630) – dworzanin królewski, wojewodzic wendeński.
Franciszek Zajerski (1561–1631) – biskup pomocniczy łucki.
Paweł Marchocki (zm. 1631) – starosta czchowski, generalny poborca podatków krakowskich, rotmistrz królewski, poseł na sejmy.
Stanisław Rylski (zm. po 1632) – podczaszy gostyński.
Aleksander Kaweczyński (Kawieczyński) (zm. 1633) – podkomorzy wiłkomierski, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, dworzanin królewski.
Jerzy Szyszkowski (zm. 1633/4) – chorąży kaliski, kasztelan biechowski.
Anna Słuszczanka Kaweczyńska (zm. 1634) – podkomorzyna mińska, starościanka krzyczewska.
Ewa Marianna Szyszkowska (zm. 1634) - norbertanka w klasztorze na Zwierzyńcu pod Krakowem.
Salomon Rysiński (1565–1625) – starolitewski paremiolog, pisarz, poeta, tłumacz i filolog.
Mikołaj Ścibor-Marchocki (zm. ok. 1636) – rotmistrz, starosta czchowski, pamiętnikarz.
Michał Sędziwój (Michał Sędzimir) (1566–1636) – polski alchemik i lekarz, prawdopodobnie odkrywca tlenu, dworzanin cesarza Rudolfa II.
Hieronim Nagórski (zm. 1636) – dziedzic Grabownicy, fundator kościoła św. Mikołaja w Grabownicy, uczestnik bitwy pod Chocimiem.
Andrzej Szyszkowski (zm. 1636) – kanonik płocki, pułtuski, kielecki, zawichojski, krakowski i sandomierski, proboszcz w Iłży, kustosz krakowski, scholastyk krakowski, sekretarz królewski i kanclerz królewny Anny Katarzyny Konstancji Wazówny.
Mikołaj Zagórski (zm. po 1637) – rotmistrz, uczestnik walk w czasie powstania kozackiego Pawluka.
Abraham Bzowski (właśc. Stanisław Bzowski z Proszowic) [26] (1567–1637) – dominikanin, przedstawiciel nurtu kontrreformacji, historyk Kościoła, hagiograf i kaznodzieja.
Eustachy Adam Słuszka (zm. 1639) – starosta rzeczycki.
Jan Baranowski (zm. po 1641) – posesor miasta Łabiszyna z przyległościami, pisarz grodzki bydgoski i inowrocławski, sędzia grodzki bydgoski, pełnomocnik Jerzego Ossolińskiego, podkanclerzego koronnego.
Wojciech Domaradzki (zm. po 1642) – pisarz grodzki żydaczowski, pisarz grodzki trembowelski.
Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643) – książę sambijski i biskup warmiński, sekretarz wielki koronny, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz królewski, opat komendatoryjny czerwiński.
Piotr Szyszkowski (zm. 1645) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego, kasztelan sądecki, kasztelan wojnicki, starosta warecki, poseł na sejm.
Aleksander Słuszka (1580–1647) – wojewoda trocki, wojewoda nowogrodzki, wojewoda miński, kasztelan żmudzki, kasztelan miński, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosta rzeczycki, łojowski, mozyrski i homelski.
Teofila z Wiśniowieckich Szyszkowska (zm. 1648) - księżniczka, córka Konstantego Wiśniowieckiego, wojewody ruskiego i bełskiego, żona kasztelana wojnickiego Piotra Szyszkowskiego.
Stanisław Rylski (zm. po 1648) - stolnik krakowski, podpisał elekcję 1648 r.
Mikołaj Bohatyrewicz (zm. po 1648) − poseł województwa trockiego, elektor króla Jana Kazimierza.
Jan Rylski (zm. po 1648) – dworzanin królewki, burgrabia krakowski, podpisał elekcję 1648 r.
Ludwik Piotr Rylski (zm. po 1648) – pisarz rawski, sędzia ziemski rawski, walczył przeciw Szwedom.
Adam Owsiany (zm. przed 1649) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, sędzia ziemski lidzki, podsędek lidzki.
Piotr Błociszewski (zm. przed 1649) – dziedzic Błociszewa oraz wsi Mnichy, Tuczępy i Miłostowo.
Krzysztof Jan Chryzostom Politalski (zm. po 1649) - pisarz grodzki chęciński.
Krzysztof Kazimierz Uniechowski (zm. po 1649) – instygator litewski, sekretarz Jego Królewskiej Mości, poseł na sejm koronacyjny.
Anna z Szyszkowskich Lanckorońska (zm. 1650) - starościna małogoska.
Adam Świerczyński (zm. po 1650) – dziedzic dóbr w Świerczyńsku Mniejszym, Gieskach i Truszczanku. Jego potomkowie, w XIX wieku, legitymowali się ze szlachectwa przed Heroldią Królestwa Polskiego jako szlachta herbu Ostoja.
Mikołaj Szyszkowski (zm. 1651) – podkomorzy wieluński, sędzia ziemski wieluński, sekretarz królewski, poseł na sejm.
Kazimierz Siemienowicz (zm. po 1651) – inżynier wojskowy, teoretyk artylerii, autor fundamentalnego dzieła o artylerii Artis Magnae Artilleriae pars prima (Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza).
Jerzy Danielewicz (1595–1652) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, spowiednik księcia Zygmunta Karola Radziwiłła.
Marianna Marchocka, w zakonie Teresa od Jezusa [27] (1603–1652) – karmelitanka bosa, przełożoną zakonu, mistyczka i Służebnica Boża.
Andrzej Ścibor-Bogusławski (zm. ok. 1655) – posesor wójtostwa częstochowskiego, posiadacz dóbr Konary pod Krakowem, uczestnik wypraw wojennych - pruskiej i moskiewskiej w latach 20. i 30. XVII w.
Wojciech Rylski (zm. po 1655) – wojski żytomierski, pisarz grodzki kijowski, pisarz grodzki żytomierski.
Piotr Rylski (zm. po 1655) – sędzia ziemski rawski, pisarz ziemski rawski, rotmistrz województwa rawskiego.
Marcin Szyszkowski (zm. ok. 1656) – starosta lelowski, poseł województwa krakowskiego na Sejm 1625 roku, dworzanin królewski.
Wojciech Gajewski (zm. 1657) – kasztelan rogoziński, starosta wschowski.
Bogusław Jerzy Słuszka (zm. po 1658) – podskarbi nadworny litewski, krajczy litewski, stolnik litewski, starosta rzeczycki.
Samuel Rylski (zm. po 1659) – dworzanin królewski, burgrabia krakowski, podkomorzy koronny, podskarbi nadworny koronny, starosta rabsztyński i kampinoski.
Tadeusz Tumiłowicz (zm. 1660) – podczaszy smoleński.
Paweł Danilewicz [28] (zm. po 1667) – sędzia ziemski wileński, podsędek wileński, cześnik lidzki, sędzia grodzki wileński, starosta inturski, był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa wileńskiego.
Jan Baranowski (zm. po 1668) – pułkownik husarii chorągwi ukraińskich księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, miecznik bracławski, stolnik bracławski. Uczestniczył m.in. w obronie Zbaraża w 1649 r. i bitwie pod Beresteczkiem w 1651 r.
Jan Stachurski (zm. 1669) – generał major wojsk koronnych, właściciel majątku Kikół w Ziemi Dobrzyńskiej.
Jan Kiedrzyński (1609-1672) - ksiądz katolicki, jezuita, misjonarz w Turowie, kapelan pod Chocimiem.
Elżbieta Słuszczanka (1619–1671) – marszałkowa nadworna koronna, podkanclerzyna koronna, właścicielka Pałacu Kazanowskich w Warszawie.
Andrzej Nagórski (zm. po 1671) – towarzysz kawalerii, rotmistrz chorągwi piechoty wybranieckiej woj. lubelskiego i bełskiego, poseł na sejm elekcyjny (1669).
Jan Kiedrzyński (1609-1672) - ksiądz katolicki, jezuita, misjonarz w Turowie, kapelan pod Chocimiem.
Gabriel Ochocki (starszy) (1601–1673) – doktor medycyny i filozofii, profesor Akademii Krakowskiej, burmistrz miasta Krakowa, właściciel klucza żabieńskiego z miastem Żabno.
Zygmunt Adam Słuszka (zm. 1674) – chorąży wielki litewski, chorąży nadworny litewski, starosta rzeczycki.
Jan Aleksander Kublicki (zm. po 1674) – pisarz grodzki połocki.
Kazimierz Samuel Chrząstowski (zm. po 1675) - podpułkownik piechoty. Brał udział m.in. w bitwie pod Chocimiem.
Hieronim Ochocki (zm. 1676) – doktor obojga praw, kustosz pilicki, kanonik i oficjał wiślicki, kanonik kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, protonotariusz apostolski, asesor w kurii krakowskiej, proboszcz w Strożyskach, Sędziszowie i Słupi.
Marcin Ścibor-Bogusławski (zm. 1676) – ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic, elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego, darczyńca na rzecz kościoła św. Ducha w Łasku oraz kustosza łaskiego i kapituły kolegiackiej łaskiej.
Piotr Rylski (zm. po 1676) – kanonik kujawski i lubelski.
Jan Politalski (zm. 1678) - cześnik grodzieński, elektor Jana III Sobieskiego, posiadacz dóbr Zwierżany.
Piotr Ochocki (zm. po 1681) – ławnik miejski w Krakowie, stolnik grabowiecki.
Jan Ścibor Chełmski (zm. przed 1683) – łowczy krakowski, starosta ujski.
Franciszek Ostaszewski (zm. 1684) – skarbnik ciechanowski.
Roman Jan Danilewicz [29] (zm. 1685) – właściciel dóbr Świrany, zastawny posiadacz majątku Korciany, podkomorzy oszmiański, chorąży oszmiański, podstoli oszmiański, starosta inturski, poseł na Sejm I Rzeczypospolitej.
Szymon Politalski (zm. 1685) - łowczy grodzieński, dziedzic Milkowszczyzny, właściciel dóbr Nierośno.
Adam Karol Danilewicz [30] (zm. przed 1686) – sędzia grodzki wileński.
Stanisław Krzysztof Uniechowski (Unichowski) (zm. po 1686) – podkomorzy smoleński, sędzia ziemski smoleński, podsędek smoleński.
Bolesław Dubikowski (zm. po 1688) - podczaszy smoleński.
Rafał Politalski (zm. po 1692) – zakonnik, dominikanin, doktor teologii, prowincjał litewski, przeor konwentu wileńskiego św. Ducha, przeor konwentu dominikanów w Sejnach, przeor konwentu dominikanów w Dereczynie.
Stanisław Ścibor-Bogusławski [31] (zm. 1696) – kanonik łaski, przemyski, włocławski, kustosz wolborski, prepozyt brzozowski, sędzia surogat Konsystorza Diecezji Kujawsko-Pomorskiej, dwukrotny nominat na sędziego Trybunału Koronnego, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
Kazimierz Chrząstowski (zm. po 1696) - podstoli czernihowski, porucznik jazdy. Był jednym z dowódców chorągwi husarskiej.
Bogusław Aleksander Uniechowski (Unichowski) (zm. 1697) – wojewoda trocki, pisarz ziemski nowogródzki, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Mikołaj Ścibor-Marchocki (zm. po 1697) – miecznik przemyski, kasztelan żarnowski.
Wojciech Iłowiecki (zm. po 1697) – elektor króla Augusta II.
Karol Iłowiecki (zm. po 1697) – elektor króla Augusta II
Michał Kazimierz Doktorowicz-Hrebnicki (zm. 1698) – skarbnik połocki, pisarz grodzki połocki, podstoli witebski, elektor króla Jana III Sobieskiego.
Jan Baranowski (zm. 1699) – dziedzic Ostrołęki i Pilicy, pułkownik kawalerii, miecznik bracławski.
Mikołaj Danilewicz (zm. po 1699) – dziedzic dóbr Wierzchówka, Ołseta i innych, miecznik wiłkomierski, podsędek wiłkomierski, podstarości wiłkomierski, elektor króla Michała Korybuta.
Michał Ścibor-Rylski (zm. 1701) – cześnik łęczycki, zasłużony rotmistrz królewski w bitwie pod Chocimem, kasztelan gostyniński.
Józef Bogusław Słuszka (1652–1701) – hetman polny litewski w latach 1685–1701, kasztelan wileński, marszałek nadworny litewski, chorąży wielki litewski, łowczy wielki litewski, starosta rzeczycki, lanckoroński, piński, pieniawski, jezierski.
Jan Franciszek Jerzykowski (zm. przed 1702) – dziedzic Kościeszek, Białężyna, Oborzysk i innych, burgrabia grodzki poznański, regent grodzki poznański, pisarz grodzki kościański.
Stafan Jerzykowski (zm. przed 1702) – dziedzic Oborzysk, burgrabia grodzki poznański.
Mikołaj Stanisław Politalski (zm. po 1702) - podstoli wiski, pisarz grodzki ostrzeszowski, dziedzic wsi: Szczypierno, Boczkowo, Piekart, Swiercze i cz. Niemojewa.
Michał Danilewicz (zm. po 1703) – dziedzic dóbr Średnik, Bohdanów, Sulżyn i innych, starosta płotelski, komisarz sejmowy.
Łukasz Rylski (zm. po 1703) – podczaszy ciechanowski.
Józef Zagórski (zm. po 1704) - podkomorzy dorpacki, podstoli malborski.
Mikołaj Stanisław Politalski (zm. przed 1705) – pisarz grodzki ostrzeszowski, podstoli wiski, dziedzic dóbr Szczypiorno, Boczków, Piekart, i innych.
Jan Ochocki (zm. po 1705) – bakałarz i magister Akademii Krakowskiej, doktor praw, docent extraneus Wydziału Filozoficznego, rektor (senior) szkoły zamkowej na Wawelu.
Teresa z Gosiewskich 1v. Słuszczyna 2v. Sapieżyna (zm. 1708) – wojewodzina wileńska, założycielka miasta Terespol. Małżonka Józefa Bogusława Słuszki.
Łukasz Gajewski [32] (zm. 1708) – kasztelan santocki.
Piotr Bogusław Baranowski (zm. po 1709) – oficer w chorągwi husarskiej Józefa Lubomirskiego, brał udziałem w wojnach z Turcją, marszałek powstałej pod Wiśniowcem konfederacji wojskowej.
Stanisław Kazimierz Politalski (ur. po 1638) - skarbnik witebski, dziedzic Milkowszczyzny.
Andrzej Nagórski (1643–1710) – prof. retoryki i teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, misjonarz, rektor kolegiów w Kaliszu i Lublinie, sekretarz prowincjała polskiego.
Jakub Franciszek Politalski (zm. 1710) - horodniczy (burgrabia) zamku grodzieńskiego, pisarz grodzki grodzieński.
Hiacynt Zagórski (zm. po 1711) - cześnik trembowelski.
Stanisław Zagórski (zm. po 1712) - stolnik smoleński, rotmistrz JKM, ppłk JKM.
Dominik Michał Słuszka (1655–1713) – wojewoda połocki, pułkownik generalny Wielkiego Księstwa Litewskiego, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Abraham Bzowski h. Ostoja, dominikanin.
Herb Ostoja Abrahama Bzowskiego na egzemplarzu dedykacyjnym (dzieła Isidoro Chiari) dla klasztoru dominikanów w Krakowie.
Michał Sędziwój (Sendzimir) h. Ostoja, alchemik, dworzanin cesarza Rudolfa II.
Piotr Błociszewski h. Ostoja, dziedzic Błociszewa.
Katarzyna Bukowiecka, matka ks. Franciszka Błociszewskiego h. Ostoja SJ, rektora kolegiów jezuickich.
Herb bpa Marcina Szyszkowskiego.
Portret biskupa Marcina Szyszkowskiego h. Ostoja.
Nagrobek biskupa Marcina Szyszkowskiego h. Ostoja.
Zamek Szyszkowskich h. Ostoja w Spytkowicach.
Zamek Modrzewskich h. Ostoja w Sosnowcu (dzielnica Sielec).
Teresa Ścibor-Marchocka, Służebnica Boża.
Pałac Słuszków h. Ostoja w Wilnie.
Aleksander Słuszka h. Ostoja, wojewoda miński.
Józef Bogusław Słuszka h. Ostoja, kasztelan wileński.
Pieczęć Józefa Bogusława Słuszki z herbem Ostoja.
Pałac Elżbiety Słuszczanki h. Ostoja Kaznowskiej w Warszawie.
Herb Ostoja Ochockich w publikacji Stanisława Józefa Bieżanowskiego z 1673 r.
Kolegiata w Brzozowie wzniesiona staraniem ks. kan. Stanisława Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, prepozyta brzozowskiego.
Teresa z Gosiewskich Słuszczyna.

XVIII w.

Jerzy Rylski (zm. po 1714) – podczaszy gostyński, poseł na sejm.
Mikołaj Ścibor Marchocki [33] (zm. w 1715 roku) – kasztelan żarnowski.
Kazimierz Radgowski (zm. po 1718) – stolnik łomżyński.
Karol Ścibor Marchocki (zm. 1720) – łowczy sandomierski, marszałek województwa sandomierskiego w konfederacji tarnogrodzkiej.
Aleksander Ścibor Marchocki [34] (zm. 1722) – kasztelan żarnowski, pułkownik królewski.
Aleksander Józef Unichowski (zm. 1725) – sędzia ziemski miński, poseł na sejm coronationis Augusta II, komisarz do traktatów z wojskiem litewskiem, kasztelan żmudzki.
Antoni Świerczyński (Świrczyński) [35] (1670–1727) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor etyki i matematyki w Lublinie, filozofii w Poznaniu i Kaliszu, teologii w Krakowie i we Lwowie, prefekt studiów w Krakowie i Sandomierzu, rektor kolegium jezuitów w Bydgoszczy oraz rektor i mistrz nowicjatu w Krakowie, autor książek.
Stanisław Chrząstowski (zm. po 1727) - łowczy różański, podstoli nurski.
Konstancja Słuszczanka Denhoffowa (zm. 1728) – wojewodzina pomorska i malborska.
Jan Jakub Kiedrzyński (zm. przed 1729) - właściciel Kurowa, podwojewodzi wieluński.
Andrzej Ścibor-Bogusławski [36] (zm. 1729) – instygator trybunału koronnego, regent grodzki sieradzki, komornik graniczny łęczycki i sieradzki, sędzia sądu komisarskiego, dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin i Grzymaczew.
Mikołaj Baranowski (zm. po 1733) – właściciel dóbr ziemskich w Pilicy, Łękawicy i Zakrzewie, sędzia kapturowy czerski, podczaszy bracławski.
Józef Rylski (zm. po 1733) – podczaszy rawski, elektor 1733 r. z woj. ruskiego.
Michał Gajewicz (zm. po 1733) – elektor Augusta III.
Adrian Iłowiecki (zm. 1742) – kanonik poznański, proboszcz w Brodach.
Franciszek Błociszewski [37] (1671–1743) – ksiądz, jezuita, profesor etyki, matematyki, filozofii, prawa kanonicznego, teologii pozytywnej, polemicznej i scholastycznej, prefekt studiów w Kaliszu i Krakowie oraz rektor kolegiów jezuickich w: Krośnie, Sandomierzu, Toruniu i Jarosławiu NMP.
Franciszek Gajewski (1675–1734) – kasztelan konarski kujawski w 1730 r., starosta kościański.
Jan Stanisław Zagórski [38] (zm. 1736) – podstarości i wojski większy krzemieniecki, podstoli wołyński, dziedzic na Potutorowie i Wołkowcach.
Michał Zagórski (zm. po 1736) - podkomorzy wendeński.
Katarzyna z Dubikowskich, Fursewiczowa, Surynowa (zm. w I poł. XVIII w.) – strażnikowa połocka.
Anastazy Kiedrzyński, właściwie Piotr Kiedrzyński (1676–1756) – duchowny katolicki, zakonnik OSPPE, prezbiter, doktor teologii, prowincjał Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, przeor klasztoru wieluńskiego, na Jasnej Górze oraz na Skałce w Krakowie.
Franciszek Stefan Danilewicz (zm. po 1744) – dziedzic dóbr Bohdanów, Danilewicze i innych, starosta płotelski.
Jerzy Szymonowicz Raczko (zm. przed 1746) – właściciel majątku Chorążyce w powiecie trockim.
Antoni Politalski [39] (zm. 1746) – oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński.
Marcin Teodor Janiszewski (zm. po 1747) – podstoli ciechanowski, dziedzic Piskrzyna.
Franciszek Błociszewski (zm. po 1748) – podwojewodzi poznański starosta grójecki.
Stefan Radgowski (zm. po 1749) – stolnik łomżyński.
Florian Hrebnicki (1684–1762) – duchowny greckokatolicki, sufragan witebski, arcybiskup połocki, metropolita kijowski.
Onufry Danilewicz (1695–1753) – ksiądz katolicki, trynitarz, lektor (profesor) filozofii oraz teologii scholastycznej i dogmatycznej, przełożony (minister) klasztoru w Wilnie na Antokolu, definitor polskiej prowincji zakonnej, pisarz ascetyczny, historyk i kronikarz swego zakonu.
Franciszek Miklaszewski (zm. po 1750) – sędzia żydowski województwa krakowskiego, pisarz wojewodziński, podrządczy i sędzia wielkorządów krakowskich.
Kazimierz Janiszewski (zm. w II poł. XVIII w.) – cześnik smoleński.
Kazimierz Ostoja Zagórski (zm. po 1755) – strażnik lidzki.
Kazimierz Zagurski (Zagórski) (zm. po 1757) – strażnik starodubowski.
Antoni Domaradzki (zm. po 1757) – cześnik dobrzyński.
Antoni Zagórski (zm. 1759) - chorąży owrucki.
Paweł Janiszewski (zm. po 1763) – wiceregent łukowski.
Franciszek Tadeusz Danilewicz (zm. po 1764) – chorąży oszmiański, pułkownik generalny pow. oszmiańskiego wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Jan Chrząstowski (zm. po 1764)) - skarbnik czernichowski.
Florian Ostaszewski (zm. 1770) – wojski ciechanowski.
Michał Antoni Baranowski (zm. po 1764) – właściciel dóbr ziemskich w Ługowej Woli, Cychrach, posiadacz wójtostwa w Długowoli, sędzia kapturowy czerski, podwojewodzi czerski, komornik graniczny czerski, łowczy inowłodzki, poseł na sejm z ziemi czerskiej.
Józef Pietrzkiewicz (zm. po 1764) – cześnik wiłkomierski, elektor Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu wiłkomierskiego.
Antoni Świerczyński (zm. po 1774) - łowczy latyczowski (miał sprawować ten urząd w 1774 roku).
Antoni Gajewski (zm. 1775) – starosta kościański i łęczycki, kasztelan nakielski.
Stanisław Doktorowicz-Hrebnicki (zm. 1775) – pisarz grodzki połocki, elektor króla Stanisława Augusta.
Konstanty Iłowiecki (1709–1777) – opat w Lądzie.
Florian Baranowski (zm. po 1764) – podczaszy bracławski, właściciel dóbr ziemskich: Pilica, Łękawica, Zakrzew, Szczyty, Brześce. Podpisał z ziemią czerską elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku.
Stanisław Ścibor-Kotkowski (zm. przed 1776) – sędzia ziemski krakowski, stolnik krakowski, miecznik krakowski, posłem na sejm koronacyjny 1764 roku z województwa krakowskiego.
Franciszek Zagórski [40] (zm. po 1767) – marszałek konfederacji województwa kijowskiego w konfederacji radomskiej, starosta owrucki.
Feliks Antoni Mikorski (zm. po 1771) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego, sędzia ziemski gostyniński, pisarz ziemski gostyniński, regent grodzki gostyniński.
Gwidon Marceli Siedliski (zm. po 1772) – sędzia ziemski przemyski, podsędek przemyski, sędzia i konsyliarz ziemi przemyskiej w konfederacji barskiej, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Jakub Ulejski (zm. po 1775) – regimentarz wielkopolski w konfederacji barskiej.
Ludwik Politalski (zm. 18 kwietnia 1776) – sędzia grodzki ostrzeszowski, subdelegat grodzki piotrkowski, burgrabia ostrzeszowski, wojski mniejszy radomszczański, miecznik radomszczański, wojski większy radomszczański, elektor króla Stanisława Augusta.
Maciej Mioduszewski (zm. po 1775) – starosta chmielnicki, pułkownik pancerny Wojsk Koronnych.
Franciszek Ścibor-Bogusławski [41] (1713–1796) – rotmistrz w konfederacji barskiej, chorąży Kawalerii Narodowej, wicemarszałek sejmiku sieradzkiego, dziedzic Smaszkowa, Włocina i Grzymaczewa.
Rafał Tadeusz Gajewski (1714–1776) – starosta gnieźnieński, kasztelan rogoziński, Kawaler Orderu Świętego Stanisława.
Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski [42] (1716–1793) – kanonik łęczycki, dziekan warcki, budowniczy kościoła w Brzeźniu, komisarz arcybiskupstwa gnieźnieńskiego.
Maksymilian Politalski (zm. po 1780) – burgrabia grodzki piotrkowski.
Karol Podgorski (zm. 1781) – generał major wojsk pruskich.
Tomasz Janiszewski (zm. po 1781) – cześnik trembowelski.
Andrzej Antoni Glindzicz (zm. po 1782) – krajczy grodzieński, podstarosta grodzieński.
Maciej Zagórski (zm. po 1782) – stolnik bełski.
Józef Szyszkowski (zm. po 1782) – subdelegat grodzki nowokorczyński.
Krystyna Ścibor-Bogusławska [43] (zm. 1783) – obdarowana przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dożywotnio starostwem wągłczewskim.
Franciszek Chrząstowski (zm. 1786) – subdelegat grodzki radomski, zarządca dóbr biskupich w kluczu iłżeckim, posiadacz wójtostwa w Seredzicach.
Ludwik Zagórski (zm. przed 1787) – pisarz grodzki owrucki, wojski mniejszy żytomierski, sędzia grodzki owrucki.
Joachim Kiedrzyński (zm. 1787) – duchowny katolicki, zakonnik OSPPE (paulin).
Jakub Ścibor-Bogusławski [44] (zm. 1788) – konfederat barski, dziedzic Włocina i Grzymaczewa.
Wojciech Ścibor-Marchocki (zm. 1788) – kasztelan sanocki, generał-adiutant królewski, podczaszy, podstoli oraz wojski trembowelski.
Tadeusz Danilewicz (zm. po 1788) – dziedzic dóbr Gudziany, Lewszany, Piełaniszki, Skierzabola, landwójt trocki, komisarz prowiantowy trocki, rotmistrz województwa trockiego.
Ludwik Kiedrzyński (zm. po 1789) - burgrabia piotrkowski.
Michał Danilewicz (zm. po 1790) – chorąży petyhorski, sędzia grodzki smoleński, elektor króla Stanisława Augusta.
Michał Politalski (zm. po 1792) - skarbnik grodzieński, cześnik grodzieński, sędzia ziemski grodzieński, poseł na sejm konwokacyjny 1764 r.
Józef Zagórski (zm. po 1792) – konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, podkomorzy łucki, chorąży wołyński, miecznik wołyński, pułkownik pancerny Buławy Polnej Koronnej.
Józef Andrzej Mikorski (zm. 1793) – kasztelan rawski, starosta gostyniński, podkomorzy gostyniński, cześnik gostyniński, pisarz Komisji Skarbowej Koronnej, starosta gąbiński, odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler Orderu Świętego Stanisława, uzyskał tytuł hrabiowski pruski.
Stanisław Józef Ochocki (zm. 1793), cześnik mozyrski, deputat do trybunału lubelskiego z ziemi łukowskiej, marszałek dworu hetmana polnego litewskiego Józefa Sosnowskiego, dziedzic dóbr Sidaczówka i Ryszki (Ryżki).
Sebastian Zagórski (ur. 1728) - ksiądz, jezuita, minister i prefekt bursy muzyków, regens konwiktu w Łucku oraz misjonarz w Łyścu.
Celestyn Kiedrzyński (1734-1818) - ksiądz katolicki, zakonnik OCSO (cysters) klasztoru w Bledzewie, profesor, proboszcz bledzewski.
Jan Feliks Hrebnicki (1750-1787) – generał wojsk litewskich.
Florian Kiedrzyński (zm. po 1791) - właściciel dóbr Kaczki Średnie, burgrabia ziemski zakroczymski, komisarz województwa kaliskiego.
Nereusz Ostaszewski (ur. 1755) – poseł na Sejm Czteroletni, szambelan króla Stanisława Augusta.
Jan Kiedrzyński (zm. 1793) - ksiądz katolicki, kanonik kapituły kolegiackiej św. Jerzego w Gnieźnie, penitencjarz archikatedralny gnieźnieński, proboszcz wrzesiński i marzeniński.
Euzebiusz Ostaszewski (1756–1794) – dowódca kompanii w insurekcji kościuszkowskiej, kapitan Regimentu Gwardii Pieszej Koronnej, członek Rady Cywilnej i Wojskowej.
Józef Siemoński (zm. po 1794) – generał major milicji sandomierskiej w czasie powstania kościuszkowskiego. Razem ze Stanisławem Wodzickim został mianowany przez Tadeusza Kościuszkę na przywódcę powstania w sandomierskim.
Mateusz Roguski (zm. po 1794) – szambelan królewski, instygator jurysdykcji marszałkowskiej a następnie koronnej.
Jan Zagórski (zm. po 1794) – podczaszy włodzimierski, sędzia grodzki krzemieniecki, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej, poseł województwa wołyńskiego na Sejm Czteroletni, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów.
Józef Longin Staszewski (zm. po 1795) – podkomorzy upicki, sędzia ziemski upicki, strażnik upicki, poseł upicki na Sejm Czteroletni, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.
Jan Ostaszewski (ur. 1745) – chorąży przasnyski.
Antoni Baranowski (ur. 1760) – generał major wojsk koronnych, powstaniec kościuszkowski.
Stanisław Zagórski (zm. po 1797) - pisarz grodzki lwowski, podstoli wołyński, sędzia grodzki łucki.
Jakub Kiedrzyński (zm. 1798) – właściciel dóbr Orpiszewek i Fabianów, burgrabia kaliski, sędzia ziemski kaliski.
Mikołaj Hrebnicki (zm. po 1799) – pisarz grodzki połocki, strażnik połocki, towarzysz husarski, komisarz cywilno-wojskowy.
Jan Kanty Iłowiecki (zm. 1801) – kanonik gnieźnieński i poznański, prałat poznański, absolwent Akademii Krakowskiej, doktor obojga praw, proboszcz w Sośnicy.
Wojciech Zagórski (zm. po 1801) - chorąży przemyski.
Teodozy Brodowicz (zm. 1803) – kapłan świecki rytu greckiego, archiprezbiter i oficjał katedry łuckiej, wikariusz unicki, pamiętnikarz.
Tadeusz Błociszewski [45] (zm. 1807), generał major wojsk koronnych, poseł na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu św. Stanisława.
Józefat Ochocki (zm. 1806) – opat bazylianów w Owruczu, doktor teologii, rektor szkół bazyliańskich, pamiętnikarz.
Michał Zagórski (zm. 1807) – generał major wojsk koronnych. Generał w powstaniu kościuszkowskim.
Wincenty Świerczyński (zm. 1808) - kapitan 3 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego. Według Stupnickiego poległ podczas oblężenia Saragossy.
Stanisław Kublicki (zm. 1809) – komisarz sejmowy, konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni, rotmistrz litewski, pułkownik, dramatopisarz, poeta, tłumacz, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, zwolennik reform polepszających sytuację mieszczaństwa i chłopów.
Wawrzyniec Iłowiecki (zm. 1810) – sędzia grodzki wałecki.
Bonawentura Gajewski (zm. po 1812) – komisarz cywilno-wojskowy powiatu kaliskiego, rotmistrz chorągwi 3. Brygady Kawalerii Narodowej.
Dionizy Mikorski (zm. po 1813) – poseł wyszogrodzki na sejm grodzieński, paź króla Stanisława Augusta, kawaler Orderu Świętego Stanisława.
Józef Karol Iłowiecki (zm. 1815) – major wojsk polskich, dziedzic Obrzębina.
Michał Ostaszewski (zm. 1816) – organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój, dziedzic m.in. Wzdowa.
Tomasz Ostaszewski (1746–1817) – biskup płocki, senator Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, kawaler Orderu Św. Stanisława.
Ignacy Politalski (zm. 1821) - pułkownik wojsk litewskich i polskich, sędzia deputat Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Sebastian Ostaszewski (1755–1826) – ziemianin, właściciel dóbr Wzdów i Jaćmierz w ziemi sanockiej.
Jan Kanty Politalski (zm. po 1826) - koniuszy nadworny koronny, szambelan JKMci.
Ignacy Jerzy Marchocki, Redux [46] (1755–1827) – chorąży trembowelski, twórca Państwa Mińkowieckiego.
Adam Ostaszewski (1750–1829) – major kawalerii narodowej.
Kazimierz Ostaszewski (1756–1845) – chorąży kawalerii narodowej, właściciel dóbr Zarszyn, Posada Zarszyńska i Długie w ziemi sanockiej.

Anastazy Kiedrzyński h. Ostoja, przeor klasztoru na Jasnej Górze.
abp Florian Hrebnicki h. Ostoja.
Pieczęć z herbem Ostoja abpa Floriana Hrebnickiego z 1751 r.
List królewicza Jakuba Sobieskiego do Kazimierza Radgowskiego h. Ostoja, stolnika łomżyńskiego.
Konstanty Iłowiecki h. Ostoja, opat lądzki. Fot. Janusz Nowiński.
Herb Ostoja Konstantego Iłowieckiego, opata w Lądzie. Zbiory Biblioteki Kórnickiej.
List rtm Franciszka Bogusławskiego do regimentarza konfederacji barskiej Józefa Zaremby.
Herb złożony Stanisława Hrebnickiego h. Ostoja, pisarza grodzkiego połockiego i jego żony Konstancji z Pakoszów h. Pobóg.
Stanisław Kublicki h. Ostoja, poseł na Sejm Czteroletni.
Bp Tomasz Ostaszewski h. Ostoja.
Ignacy Jerzy Redux Marchocki h. Ostoja, twórca Państwa Mińkowieckiego.
Dwór w Bohdanowie, majątku należącym do Danilewiczów h. Ostoja w XVII i XVIII w.
Pałac Mikorskich h. Ostoja w Słubicach.

XIX w.

Michał Zagórski (zm. I. poł. XIX w.) – podsędek ziemski włodzimierski.
Ignacy Ścibor-Bogusławski (zm. 1822) – porucznik Legii Polsko-Włoskiej.
Ignacy Zagórski (zm. 1829) – major wojsk pruskich, fundator kościoła w Błędowie.
Michał Dubikowski (zm. po 1829) – rachmistrz podkomorski rzeczycki.
Antoni Roguski (zm. po 1831) – major, brał udział w powstaniu listopadowym.
Maciej Brodowicz (zm. po 1832) – zakonnik, pijar, dr obojga praw.
Mikołaj Krzywiec-Okołowicz (1762–1841) – dziedzic dóbr Bechcice, Rszew, Niesięcin, Srebrna, Żabice Wielkie, sędzia Sądu Apelacyjnego, poseł na sejm Królestwa Polskiego, założyciel miasta Konstantynowa, fundator kościołów w Konstantynowie.
Beda Ostaszewski (1764–1834) – przeor klasztoru benedyktynów w Pułtusku, doktor teologii, ostatni opat klasztoru w Lubiniu.
Gabriel Zagórski (zm. 1837) – sędzia ziemski dubieński.
Jan Duklan Ochocki (1766/8–1848) – pamiętnikarz, szambelan króla Stanisław Augusta Poniatowskiego, podsędek i sędzia żytomierski, palestrant żytomierski, dworzanin Józefa Stempkowskiego, wojewody kijowskiego.
Feliks Rylski [47] (1770–1823) – major wojsk polskich, odznaczony Orderem Virtuti Militari i Legią Honorową.
Józef Marchocki (1776–1850) – oficer wojsk galicyjsko-francuskich i Księstwa Warszawskiego, powstaniec listopadowy.
Józefa z Ostaszewskich ks. Łukomska (ur. 1785) – żona księcia Wincentego Łukomskiego, właściciela dóbr Pleszki w ziemi witebskiej.
Daniel Gajdowski-Potapowicz (zm. po 1845) – deputat szlachty powiatu czerkaskiego.
Józef Ostaszewski (zm. 1854) – członek Stanów Galicyjskich.
Stanisław Ścibor-Bogusławski [48] (1784–1859) – major w 13 pułku piechoty liniowej podczas powstania listopadowego, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari, dziedzic dóbr Włocin i Stok.
Hipolit Brodowicz (zm. po 1876) – generał major armii rosyjskiej, dziedzica dóbr Ogolicze w pow. Mozyrskim.
Wincenty Danilewicz (1787–1878) – żołnierz napoleoński, szwoleżer, brał udział w wojnach napoleońskich, za co został odznaczony francuskim orderem Legii Honorowej.
Kazimierz Ostaszewski (1786–1855) – major wojsk rosyjskich, właściciel posiadłości miejskiej w Moskwie.
Ignacy Ostaszewski (1792–1840) – oficer wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskiej 1812 roku, kapitan w 5 Pułku Ułanów w powstaniu listopadowym.
Franciszek Gajewski (1792–1868) – pułkownik, adiutant cesarza Napoleona I, kawaler Legii Honorowej, uczestnik powstania listopadowego, dowódca dywizjonu 1 Pułku Jazdy Kaliskiej.
Wojciech Ścibor-Bogusławski (1794–1882) – porucznik wojsk Księstwa Warszawskiego.
Stanisław Leonard Błociszewski (ur. 1795) – major wojska polskiego.
Jan Czeczot (1796–1847) – poeta, tłumacz, etnograf, przyjaciel Adama Mickiewicza, sekretarz Towarzystwa Filomatycznego.
Jan Kazimierz Ordyniec (1797–1863) – polski tłumacz, dziennikarz, redaktor, poeta i krytyk literacki, działacz Wielkiej Emigracji.
Spirydion Ostaszewski (1797–1875) – hipolog, hodowca koni, pisarz, zbieracz podań i legend ludowych, powstaniec listopadowy.
Józef Gajewski (zm. 1831) - pułkownik wojsk polskich.
Eustachy Ostaszewski (1800–1831) – oficer wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego.
Adam Aleksander Teodor Jan Nepomucen Chrząstowski (1800-1847) - zarządca dóbr ziemskich w Ordynacji Zamojskich.
Józef Gabriel Świerczyński [49] (1800–1858) – sędzia prezydujący w Sądzie Policji Poprawczej w Kaliszu, prokurator Sądu Kryminalnego w Lublinie, nauczyciel prawa w gimnazjum gubernialnym w Piotrkowie, radca kolegialny, członek Deputacji Szlacheckiej.
Eliasz Ostaszewski (ur. 1802) – filareta, student Uniwersytetu Wileńskiego, więzień, pamiętnikarz.
Ludwik Joachim Chrząstowski (ur. 1803) - powstaniec listopadowy, porucznik 4. ppl Królestwa Polskiego.
Hieronim Ścibor-Bogusławski (1803–1870) - reformata, ksiądz, kronikarz, kaznodzieja ordynariusz Zgromadzenia Księży Reformatów w Wieluniu.
Antoni Jan Świerczyński (ur. ok. 1804) - sekretarz Głównego Urzędu Pocztowego Nadwornego w Warszawie.
Wincenty Ścibor-Rylski (zm. 1885) – powstaniec listopadowy, właściciel ziemski.
Stanisław Politalski (zm. 1888) - powstaniec styczniowy, członek Rady Powiatu Kolbuszowskiego, dziedzic Przewrotnego.
Stanisław Błociszewski [50] (1804-1888) – major wojska polskiego, powstaniec listopadowy, otrzymał złoty krzyż Virtuti Militari.
Scholastyka z Klickich Ostaszewska (1805–1862) – polska działaczka niepodległościowa w zaborze rosyjskim związana z kręgiem tzw. Entuzjastek, dążących do zwiększenia aktywności kobiet w życiu publicznym.
Michał Brodowicz (zm. po 1863) – pułkownik armii rosyjskiej a potem polskiej, właściciel dóbr Świla, Ogolicze, Czerniejew, Chryplin, Chomiaków i Budzyń. Uczestniczył w powstaniu styczniowym.
Joanna Ostaszewska (1807–1849) – właścicielka dóbr Gołotczyzna i innych w pow. ciechanowskim, żona właściciela ziemskiego Józefa Władysława Ostaszewskiego.
Feliks Ostaszewski (1807–1876) – oficer pułku grenadierów w powstaniu listopadowym, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski (1807–1882) – ksiądz, proboszcz mierzyński, uczestnik powstania styczniowego.
Teofil Ostaszewski (1807–1889) – ziemianin, pisarz, działacz społeczny i gospodarczy, autor programu zniesienia pańszczyny, właściciel dóbr Wzdów, Grabownica i Klimkówka, członek Galicyjskiego Sejmu Stanowego, uczestnik Wiosny Ludów, marszałek powiatu brzozowskiego.
Antoni Chiżyński (1811-1886) - powstaniec listopadowy, poseł na sejm pruski, działacz społeczny, właściciel dóbr ziemskich w Popłomyku.
Antoni Ostaszewski (1816–1883) – lekarz, doktor medycyny.
Leopoldyna z Rylskich Horodyńska (1816–1897) – właścicielka rozległych i licznych dóbr ziemskich.
Eustachy January Mateusz Ścibor-Rylski (1817–1899) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji, właściciel dóbr Czarnołoźce, Demeszkowce, Uhrynów oraz Tudorkowice.
Eugeniusz Chrząstowski (1818-1851) - dziennikarz, spiskowiec, założyciel Młodej Sarmacji. Był członkiem tajnego Stowarzyszenia Ludu Polskiego.
Konrad Ścibor-Bogusławski (ur. ok. 1819) - asesor Sądu Policji Poprawczej, podpisarz Sądu Kryminalnego guberni płockiej i augustowskiej, członek Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych pow. piotrkowskiego.
Edward Rylski [51] (1821–1895) – oficer austriacki, powstaniec styczniowy.
Kazimierz Błociszewski [52] (1823–1878) – powstaniec wielkopolski, historyk, autor czterotomowej „Historii powszechnej dla uczącej się młodzieży”.
Ludwik Ostaszewski (ur. 1824) – powstaniec, oficer wojsk włoskich, członek Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu.
Zygmunt Ścibor-Rylski (zm. 1898) – właściciel ziemski, ostatni właściciel Pisarowiec.
Łukasz Solecki [53] (1827–1900) – biskup przemyski, profesor Uniwersytetu Lwowskiego.
Władysław Ostaszewski (1827–1863) – dowódca oddziału w powstaniu styczniowym.
August Ścibor-Rylski (zm. 1902) – właściciel ziemski, powstaniec styczniowy, urzędnik.
Zygmunt Czechowicz (1831–1907) – członek Komitetu Prowincjonalnego Litewskiego i Prowincjonalnego Rządu Tymczasowego Litwy i Białorusi, zesłaniec, jeden z przedstawicieli XIX-wiecznego białoruskiego ruchu narodowego.
Jan Mioduszewski (1831–1910) – polski artysta malarz, absolwent Akademii Petersburskiej, uczestnik i laureat Wystawy Światowej w 1867 r. w Paryżu.
Emma z hr. Załuskich Ostaszewska (1831–1912) – działaczka społeczna i patriotyczna, pianistka, właścicielka dóbr ziemskich we Wzdowie i Klimkówce.
Włodzimierz Zagórski (1834-1902) – pisarz, satyryk, prozaik, publicysta, oficer armii austriackiej.
Kornel Ścibor-Rylski (Kornel Ritter Rylski von Groß-Scibor) (1835–1891) – inżynier, generał major armii Austro-Węgier.
Jan Aleksander Karłowicz (1836–1903) – polski etnograf, muzykolog, językoznawca, folklorysta, członek Akademii Umiejętności, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu.
Gustaw Teofil Roguski (zm. po 1903) – profesor, dyrektor Warszawskiego Instytutu Muzycznego, był nauczycielem Ignacego Paderewskiego.
Romuald Józef Julian Świerczyński (1837-1906) – sędzia śledczy, radca stanu, rejent hipoteczny m. Warszawy.
Karolina z Ostaszewskich Wojciechowska (1837–1929) – polska działaczka niepodległościowa tajnych organizacji kobiecych, kurierka w powstaniu styczniowym.
Antoni Teodor Ostaszewski (1837–1909) – inżynier, budowniczy mostu łyżwowego we Włocławku, uczestnik powstania styczniowego.
Walenty Miklaszewski (1839–1924) – profesor Szkoły Głównej Warszawskiej i Uniwersytetu Warszawskiego, czołowy przedstawiciel klasycznej szkoły prawa karnego.
Aleksandra Świerczyńska (1842-1898) – założycielka i przełożona pierwszej w Lublinie, prywatnej, wyższej pensji żeńskiej, jednej z pierwszych na ziemiach polskich.
Jan Zagórski (1842-1909) - powstaniec styczniowy, wywieziony na Syberię. Był ojcem gen. Włodzimierza Zagórskiego.
Władysław Chotkowski (1843–1926) – duchowny katolicki, historyk Kościoła, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, wielokrotnie odznaczany m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Franciszka Józefa, Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta, papieskim złotym Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice, polskim Krzyżem Walecznych.
Władysław Ostaszewski (1844–1892) – przedstawiciel środowiska inteligencji warszawskiej okresu Młodej Polski, jego portret pędzla Władysława Podkowińskiego znajduje się w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.
Józef Rogosz (1844–1896) – pisarz, wydawca i publicysta.
Władysław Szyszkowski (ur. 1844) - powstaniec styczniowy.
Stanisław Błociszewski (1849-1927) - doktor medycyny.
Maria z Ostaszewskich hr. Dzieduszycka (1851–1918) – działaczka społeczna, właścicielka majątku Jasionów na Podkarpaciu.
Maria z Pietrzkiewiczów Witkiewiczowa (1853–1931) – żona Stanisława Witkiewicza, matka Stanisława Ignacego Witkiewicza, nauczycielka muzyki.
Antoni Longin Baranowski (1854–1922) – generał major Armii Imperium Rosyjskiego, generał podporucznik Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Kazimierz Franciszek Ostaszewski (1855–1936) – działacz społeczny, inżynier technolog, właściciel drukarni.
Adam Mokrzecki (1856–1921) – generał podporucznik Wojska Polskiego, odznaczony Orderem św. Włodzimierza, Orderem św. Anny, Orderem św. Jerzego, Orderem św. Stanisława, Krzyżem Walecznych.
Stanisław Iłowiecki (1856-1929) – doktor medycyny Uniwersytetu Jagiellońskiego, dziedzic Recza.

Zamek Otroków Reduxa Marchockiego h. Ostoja.
Pałac w Obolu Hrebnickich h. Ostoja.
Dwór Rylskich h. Ostoja w Jasionce.
Dwór Politalskich h. Ostoja w Przewrotnem.
Pałac Ostaszewskich h. Ostoja we Wzdowie.
Bp Łukasz Solecki h. Ostoja.
Pałac Gajewskich h. Ostoja w Wolsztynie.
Płk Franciszek Gajewski h. Ostoja.
Ppłk Józef Gajewski h. Ostoja.
Władysław Szyszkowski, powstaniec styczniowy.
Włodzimierz Zagórski, pisarz, satyryk, publicysta.
Pałac Błociszewskich h. Ostoja w Paruszewie.
Mjr Stanisław Błociszewski h. Ostoja.
Stanisław Błociszewski h. Ostoja, dr medycyny.
Księżna Helena Tumaniszwili, małżonka dra Michała Brodowicza.
Stanisław Doktorowicz-Hrebnicki h. Ostoja, marszałek szlachty powiatu połockiego.

XX w.

Adam Hrebnicki-Doktorowicz (1858–1941) – botanik, profesor ogrodnictwa w Petersburgu.
Tadeusz Józef Starzewski (Ostoja-Starzewski) (1860–1931) – notariusz, doktor praw, prezes Izby Notarialnej w Krakowie, szef Departamentu Skarbu Naczelnego Komitetu Narodowego, założyciel Unii Narodowo-Państwowej.
Adam Ostaszewski (1860–1934) – konstruktor lotniczy, naukowiec i wynalazca, nazywany Leonardem ze Wzdowa.
Kazimierz Ostaszewski-Barański (1862–1913) – dziennikarz, publicysta i pisarz historyczny.
Stanisław Ostaszewski (1862–1915) – przedsiębiorca, przemysłowiec, wynalazca i promotor nowoczesnych technologii.
Stefan Mokrzecki (1862–1932) – generał dywizji Wojska Polskiego, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem św. Włodzimierza, Orderem św. Anny, Orderem św. Jerzego, Orderem św. Stanisława, Krzyżem Walecznych.
Maria z Gajewskich hr. Potocka (1863–1927) – dziedziczka dóbr Piątkowo, działaczka społeczna, prezes Towarzystwa Ziemianek Polskich na Pomorzu.
Kazimierz Ostaszewski (1864–1948) – czołowy hodowca koni wyścigowych w Polsce, założyciel towarzystw hodowlanych, autor pierwszych na terenie Polski ksiąg stadnych, publicysta i kompozytor.
Zygmunt Atanazy Mokrzecki (1865–1936) – polski entomolog, zoolog, profesor zwyczajny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, stał na czele Instytutu Entomologii i Ochrony Lasów w Skierniewicach.
Edmund Ścibor-Rylski (1867–1914) – oficer, urzędnik, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa.
Bronisław Ostaszewski (1867–1932) – adwokat, doktor prawa, major Wojska Polskiego, inicjator i twórca Związku Oficerów Rezerwy Ziem Południowo-Wschodnich we Lwowie.
Leon Kazimierz Ostaszewski (1868–1924) – lekarz, chirurg Szpitala Praskiego w Warszawie.
Franciszek Ostoja-Chrząstowski (1870–1919) - artysta plastyk, malarz, projektant mebli, nauczyciel szkoły realnej we Lwowie i profesor gimnazjum w Drohobyczu.
Władysław Brodowicz [54] (1870–1934) – radny Jarosławia, pełnił obowiązki burmistrza Jarosławia.
Bronisław Bohaterewicz (Bohatyrewicz) (1870–1940) – podpułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej.
Witold Ścibor-Rylski [55] (1871–1926) – oficer austro-węgierski, ochotnik w II wojnie burskiej, legionista, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany na generała brygady, działacz polonijny w Stanach Zjednoczonych, społecznik.
Adam Ostaszewski (1871–1934) – prezydent Płocka.
Tadeusz Rylski (1871–1943) – polski urzędnik i nauczyciel akademicki, dyrektor Państwowej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.
Antonina Marcelina z Kotkowskich Gombrowiczowa [56] (1872-1959) – matka Witolda Gombrowicza.
Karol Irzykowski (1873–1944) – polski krytyk literacki i filmowy, poeta, prozaik, dramaturg, teoretyk filmu, tłumacz, szachista.
Tadeusz Zdzisław Ścibor-Rylski (1875–1934) – major administracji Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych – dwukrotnie.
Kazimierz Ścibor-Rylski (1875–1940) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych – trzykrotnie.
Józef Longin Ostaszewski (1875–1942) – lekarz, działacz społeczny, historyk, popularyzator dziejów i kultury ziem północnego Mazowsza, wydawca, publicysta i malarz.
Mieczysław Karłowicz (1876–1909) – kompozytor i dyrygent, autor ponad 100 pieśni oraz różnych utworów orkiestrowych, w tym 6 poematów symfonicznych.
Felicja Gajewska (1877–1939) – polska ziemianka, działaczka społeczna, wiceprezes Towarzystwa Ziemianek Polskich, członkini Towarzystwa Naukowego w Toruniu.
Juliusz Ostoja-Zagórski [57] (1878–1919) – major kawalerii Legionów i Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Żelaznym (Cesarstwo Niemieckie), Krzyżem Zasługi Wojskowej.
Helena z Mniszek-Tchórznickich Chyżyńska (1878-1943) - znana i ceniona powieściopisarka, autorka romansów (m.in. Trędowatej).
Karol Bogusławski (1880–1932) – działacz społeczny, kupiec, członek Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan, członek Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w Łodzi, ławnik Sądu Grodzkiego oraz członek Komisji Podatkowych. Właściciel sklepu kryształów i porcelany przy ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
Władysław Ścibor-Rylski (1882–1920) – pułkownik Wojska Polskiego, komendant Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie.
Włodzimierz Zagórski [58] (1882–1927) – generał brygady, pilot, Wojska Polskiego, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych.
Zofia Rogoszówna (1881/1882–1921) – polska pisarka dla dzieci, tłumaczka i poetka. Zapoczątkowała adaptowanie utworów ludowych w literaturze dla dzieci.
Janina Karłowicz (1882–1937) – nauczycielka, organizatorka szkolnictwa żeńskiego, uczestniczka obrony Lwowa w 1918 r.
Maciej Starzewski (ur. 17 czerwca 1891 w Krakowie, zm. 4 grudnia 1944 tamże) – prawnik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Władysław Ostaszewski (1882–1965) – doktor medycyny, podpułkownik Wojska Polskiego.
Kazimierz Suchcicki (1882–1940) – ksiądz, dziekan Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, mianowany pośmiertnie na stopień generała brygady.
Aniela Ostaszewska (1882–1937) – właścicielka majątku ziemskiego Klimkówka, autorka dziennika z czasów I wojny światowej, opisującego wojnę na Podkarpaciu.
Kazimierz Zagórski (Casimir Ostoja Zagourski) [59] (1883–1944) – polski fotograf i podróżnik.
Franciszek Mioduszewski (1884-1941) – legionista, major WP, odznaczony Krzyżem Niepodległości i Trzykrotnie Krzyżem Walecznych, wicewojewoda nowogrodzki, wywieziony na Syberię (zginął w 1941 r.).
Józefina Alicja Rogosz, 1v. Rogosz-Zagórska, 2v. Rogosz-Pieńkowska, 3v. Rogosz-Walewska (1884–1968) – aktorka, poetka i pisarka.
Karol Zagórski (1886–1940) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Stefan Kiedrzyński (1886–1943) – polski dramaturg i powieściopisarz.
Natalia z Szyszkowskich Steinowa (1886-1964) – działaczka niepodległościowa. Działała w konspiracji – w Służbie Zwycięstwu Polski, potem w Związku Walki Zbrojnej i w Armii Krajowej.
Bolesław Mioduszewski (1887-1930) -- zasłużony lekarz legionista, major WP, kawaler Virtuti Militari, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1918-1920 r., odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Rudolf Świerczyński [60] (1887-1943) – polski architekt, współtwórca Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był profesorem i dziekanem. Zachował się pomnik nagrobny jego rodziny na Starych Powązkach w Warszawie.
Kazimierz Bogusławski [61] (1887–1949) – działacz społeczny, członek Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan, dyrektor Banku Spółdzielczego w Łodzi, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Stanisław Bogusławski (1888–1940) – oficer Legionów Polskich, major Wojska Polskiego. W 1940 r. zamordowany przez Sowietów.
Stanisław Doktorowicz-Hrebnicki (1888–1974) – geolog oraz inżynier górniczy, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia PRL, Orderem Sztandaru Pracy I klasy oraz Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego.
Irena z Ostaszewskich Porębska (1889–1969) – nauczycielka i pedagog, dyrektorka Liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie.
Władysław Roguski (1890–1940) – polski malarz, grafik, projektant tkanin, służył w Legionach Polskich, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Jan Kałłaur (ur. 1892) – major Wojska Polskiego.
Czesław Chyżyński, ps. „Grzmot” (ur. 1900) – urzędnik państwowy, działacz POW, Komendant Placu Rejonu Łosice, porucznik WP, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Wacław Krzywiec (1908–1956) – polski komandor porucznik. W latach 1947–1948 był dowódcą słynnego polskiego niszczyciela ORP „Błyskawica”, który po wojnie wrócił z Wielkiej Brytanii do Polski.
Bronisław Hełczyński (1890–1978) – polski prawnik, profesor na Wydziale Prawa UJ, działacz społeczny i państwowy, m.in. szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta Ignacego Mościckiego i prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego, założyciel zrzeszeń ponadpartyjnych w dziedzinie oświaty i kultury narodowej, m.in. członek założyciel i prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, członek władz Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.
Tadeusz Zagórski (1891–1969) – sportowiec, działacz sportowy, bankowiec, odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi
Henryk Ostaszewski (1892–1957) – prawnik, urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej, wojewoda białostocki.
Józef Świerczyński [62] (1893-1940) – generał brygady, pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Wincenty Bonawentura Świerczyński (1894-1940) - kapitan Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie w 1940 roku.
Tadeusz Sendzimir (1894–1989) – polski inżynier i wynalazca, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.
Maksym Rylski [63] (1895–1964) – ukraiński poeta, tłumacz, publicysta, działacz społeczny, pracownik Akademii Nauk USRR, doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Witold Stanisław Szyszkowski (1896–1940) – polski lekarz, podporucznik, działacz BBWR i PCK, ofiara zbrodni katyńskiej.
Antoni Ostaszewski (1896–1946) – doktor nauk medycznych, major lekarz Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości oraz Orderem Virtuti Militari V klasy.
Jan Świerczyński [64] (1897–1969) – generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej, II wojny światowej (kampanii wrześniowej, kampanii włoskiej).
Stefan Ścibor-Bogusławski [65] (1897–1978) – rotmistrz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych, uczestnik I i II wojny światowej, dziedzic Wilkowic, wielokrotnie odznaczany m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Gwiazda za Wojnę 1939–1945, Gwiazda Italii, Medal Króla Jerzego VI za Wojnę 1939–1945.
Zygmunt Rylski [66], ps. „Grzegorz”, „Hańcza” (1898–1945) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych – trzykrotnie.
Tadeusz Józefat Ścibor-Bogusławski [67] (1899–1992) – porucznik Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych, dziedzic Wilkowic.
Władysław Ścibor-Bogusławski [68], ps. „Łajdus” (1902–1945) – uczestnik powstania warszawskiego, odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska Polskiego (czterokrotnie), Warszawskim Krzyżem Powstańczym, dziedzic Wilkowic.
Stanisław Ostoja-Chrostowski, ps. „Dyrektor”, „Just”, „Korweta” (1897–1947) – rzeźbiarz, malarz i grafik, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, szef Referatu 999 Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego Komendy Głównej Armii Krajowej.
Teodor Gajewski (1902–1948) – artysta rzeźbiarz, autor m.in. pomnika Chrystusa w Bydgoszczy.
Zofia Tarnowska z Ostaszewskich (1902–1982) – działaczka społeczna i gospodarcza, hodowczyni koni sportowych, małżonka hr. Jana Tytusa Tarnowskiego z Chorzelowa.
Roman Ostaszewski (1903–1940) – polityk, poseł na Sejm V kadencji w II RP, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
Antoni Uniechowski (1903–1976) – polski rysownik, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem 10-lecia Polski Ludowej.
Karola Uniechowska (1904–1955) – ochotniczka w Pomocniczej Służbie Kobiet, podczas II wojny światowej pielęgniarka w wojskowych szpitalach, odznaczona Medalem Wojska, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Gwiazdą za Wojnę 1939–1945 i Gwiazdą Italii.
Eugeniusz Czechowicz (1904–1964) – poseł do Sejmu Ustawodawczego (1947–1952) z ramienia Stronnictwa Demokratycznego z okręgu Opole, członek Związku Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację.
Józef Ostaszewski (1904–1989) – inżynier, naukowiec, jeden z czołowych polskich specjalistów w zakresie automatyki wydobycia ropy naftowej.
Jan Ostaszewski (1905–1974) – działacz emigracji polskiej, prawnik, socjolog, wykładowca w Szkole Nauk Politycznych i Społecznych w Londynie.
Zdzisław Kiedrzyński, ps. „Gospodarz” (1905-1976) - powstaniec warszawski, porucznik kawalerii.
Roman Kiedrzyński, ps. „Ryszard” (1906-1970) - powstaniec warszawski, podporucznik. Używał nazwiska konspiracyjnego Stanisław Cieszkowski. Walczył w szeregach Armii Krajowej
Yolanda Ostaszewska (1907–2002) – pedagog, skrzypaczka, zamieszkała i działająca w Paryżu.
Zofia Uniechowska (Zofia Döllinger) (1909–1993) – dyplomowana pielęgniarka-położna, podczas II wojny światowej uczestniczyła w konspiracji AK, odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Krzyża Grunwaldu, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Krzyżem Partyzanckim oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Wanda z Boruckich Ostaszewska (1909–1994) – działaczka polskiego podziemia niepodległościowego, łączniczka wywiadu Armii Krajowej, po II wojnie światowej represjonowana przez władze komunistyczne.
Piotr Ostaszewski (1910–1965) – major pilot Polskich Sił Powietrznych, uczestnik bitwy o Anglię w 609 dywizjonie myśliwskim RAF, kapitan (flight lieutenant) RAF.
Izabella z Ostaszewskich Zielińska (1910–2017) – pianistka, pedagog.
Adam Kozłowiecki SJ (1911–2007) – duchowny rzymskokatolicki, jezuita, misjonarz, arcybiskup metropolita lusakijski, kardynał prezbiter.
Włodzimierz Ścibor-Rylski [69] (1914–1939) – podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego, działacz katolicki, prawnik.
Zbigniew Ścibor-Rylski [70], ps. „Motyl”, „Stanisław” (1917–2018) – oficer Armii Krajowej, generał brygady WP, sekretarz Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, członek założyciel i prezes Zarządu Głównego Związku Powstańców Warszawskich.
Zofia Rapp (1918–1999) – żołnierz wywiadu Armii Krajowej. Była małżonką Zbigniewa Ścibor-Rylskiego.
Tadeusz Ostaszewski (1918–2003) – rzeźbiarz, profesor Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kawaler orderu Virtuti Militari za udział w kampanii wrześniowej.
Jerzy Ostaszewski (1919–1943) – żołnierz Kedywu Armii Krajowej, bohater eseju Jana Józefa Szczepańskiego „W służbie Wielkiego Armatora”, rozstrzelany przez Niemców w Warszawie w 1943 roku.
Leszek Rylski (1919–2015) – polski piłkarz, działacz piłkarski, członek PZPN i UEFA, wieloletni sekretarz generalny polskiego związku i współzałożyciel europejskiej federacji, powstaniec warszawski.
Grażyna Chrostowska (1921–1942) – poetka polska, działaczka podziemia w okresie II wojny światowej.
Ludmiła z Ostaszewskich Szarkowska (1921–1965) – biochemik, docent dr hab. w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN.
Zdzisław Wojciech Szyszkowski ps. „Ostoja” (1921-1985) - podporucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
Stanisław Ostoja-Kotkowski (Stan Ostoja-Kotkowski) (1922–1994) – malarz, rzeźbiarz, scenograf, fotografik, odznaczony Orderem Australii, Odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Zofia Danilewicz-Stysiak (1922–2013) – stomatolog, prof. dr hab. n. med., dyr. Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Łodzi.
Lech Włodzimierz Bogusławski [71] (1922–2013) – uczestnik kampanii wrześniowej, sekretarz generalny Stowarzyszenia Papierników Polskich, odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem za Warszawę, Złotą i Srebrną Odznaką Honorową NOT.
Zbigniew Rylski [72], ps. „Andrzej”, „Brzoza”, (przybrane nazwisko – Andrzej Kaczor) (ur. 1923) – major Wojska Polskiego, odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych – dwukrotnie.
Andrzej Tadeusz Solecki (1923-1994) – architekt, profesor Akademii Rolniczej w Krakowie.
Janusz Kiedrzyński, ps. „Wiktor” (1925-1944) - powstaniec warszawski, kapral podchorąży. Walczył w szeregach Armii Krajowej.
Janusz Bogusławski [73] (1925–2024) – doktor nauk technicznych, dyrektor Centralnego Laboratorium Przemysłu Wełnianego w Łodzi, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką NOT i SWP, Honorową Odznaką Miasta Łodzi i Woj. Bielskiego.
Andrzej Wojciech Zagórski [74], ps. „Mścisław” (1926–2007) – historyk, żołnierz Armii Krajowej, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi.
Alina z Ostaszewskich Hejnowicz (1926–2010) – botanik, doc. dr hab. w Instytucie Dendrologii Polskiej Akademii Nauk.
Jerzy Ostoja-Koźniewski (1926–2014) — polski działacz emigracyjny, minister skarbu w ostatnim Rządzie RP na uchodźstwie.
Aleksander Ścibor-Rylski [75] (1928–1983) — polski pisarz, reżyser i scenarzysta filmowy, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Kazimierz Brodowicz (1928–2010) – profesor doktor habilitowany inżynierii, wicedyrektor Instytutu Techniki Cieplnej Politechniki Warszawskiej.
Halina Chrostowska (1929–1990) – graficzka, rysowniczka, pedagog, działaczka artystyczna.
Andrzej Antoni Ostoja-Owsiany (1931–2008) — polityk i pisarz, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, przewodniczący Rady Miejskiej w Łodzi I kadencji, poseł na Sejm II kadencji, senator IV kadencji.
Roman Bańkowski (1932-2004) – poeta, publicysta, działacz kulturalny i społeczny, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Kazimierz Tumiłowicz (1932-2008) – polski działacz kombatancki, współtwórca Związku Sybiraków, członek Miejskiej Rady Narodowej w Gorzowie Wielkopolskim.
Bożena Ostoja-Zagórska Kearns (zm. 2014) – uczestniczka Powstania Warszawskiego, żołnierz AK
Stanisław Andrzej Zagórski (1933-2015) – dziennikarz, redaktor, działacz społeczny, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Włodzimierz Ostoja-Zagórski (1939-2015) – biochemik i biolog molekularny, profesor.
Janusz Ostoja-Zagórski (ur. 1943) – profesor zwyczajny nauk humanistycznych.
Jacek Ostaszewski (ur. 1944) – muzyk (kontrabasista i flecista), kompozytor, reżyser teatralny.
Eustachy Rylski [76] (ur. 1944) – prozaik, dramaturg, scenarzysta, laureat Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, odznaczony Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Adam Ostaszewski (ur. 1949) – matematyk, profesor w London School of Economics, działacz społeczny, członek i przewodniczący Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie.
Piotr Witold Ostaszewski (ur. 1950) – naukowiec, profesor nauk weterynaryjnych.
Paweł Ostaszewski (ur. 1963) – profesor na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego i w SWPS.
Piotr Ostaszewski (ur. 1964) – historyk, politolog i amerykanista ze Szkoły Głównej Handlowej (SGH), od 2017 ambasador RP w Korei Południowej.
Rafał Marian Bogusławski [77] (ur. 1967) – artysta plastyk, projektant form przemysłowych, publicysta, prezes Stowarzyszenia Rodu Ostoja, członek redakcji „Na Sieradzkich Szlakach”, członek Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego.
Maja Ostaszewska (ur. 1972) – aktorka teatralna i filmowa, dwukrotna laureatka Orła za pierwszoplanowe role kobiece w filmach Jack Strong i Body/Ciało.

Mieczysław Karłowicz h. Ostoja, kompozytor i dyrygent.
Adam Ostoszewski, naukowiec i wynalazca, nazywany Leonardem ze Wzdowa.
Józef Rylski, król kurkowy.
Gen. Bronisław Bohatyrewicz h. Ostoja.
Mjr Jan Kałłaur h. Ostoja.
Antonina Marcelina Ścibor-Kotkowska h. Ostoja, matka Witolda Gombrowicza.
Pałac (hotel) Rylskich h. Ostoja w Jasionce.
Prof. Adam Hrebnicki h. Ostoja z córką Marią.
Mjr Juliusz Ostoja-Zagórski.
Gen. Włodzimierz Zagórski h. Ostoja.
Stefan Kiedrzyński h. Ostoja, dramaturg.
Izabela z Ostaszewskich Zielińska, pianistka.
Emilia Arendt Błociszewska.
Rtm. Stefan Bogusławski h. Ostoja z rodziną.
Stanislaw Ostoja-Chrostowski, rektor ASP w Warszawie.
Grażyna Chrostowska, działaczka podziemia w okresie II wojny światowej.
Halina Ostoja-Chrostowska, pedagog, działaczka artystyczna.
Gmach Ministerstwa Komunikacji wg projektu Rudolfa Świerczyńskiego h. Ostoja.
Bronisław Hełczyński h. Ostoja, profesor prawa UJ.
Abp Adam Kozłowiecki h. Ostoja, SJ, misjonarz, arcybiskup metropolita lusakijski, kardynał.

Przypisy

1. Czcibor to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii, Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.
2. R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.

Źródła i literatura

Wikipedia: Ród Ostojów (Mościców).
Polski Słownik Biograficzny.
Polskie encyklopedie powszechne, słowniki biograficzne, Herbarze itp.
Wydania Polskiego Rocznika Heraldycznego i Miesięcznika Heraldycznego.

@@ Linia 671: / Linia 671: @@
 <gallery widths=120 heights=120>
-Plik:Mieczysław Karłowicz copy.jpg|Mieczysław Karłowicz, kompozytor i dyrygent.
+Plik:Mieczysław Karłowicz copy.jpg|Mieczysław Karłowicz h. Ostoja, kompozytor i dyrygent.
 Plik:Adam Ostoszewski.jpg|Adam Ostoszewski, naukowiec i wynalazca, nazywany Leonardem ze Wzdowa.
 Plik:Jozef Rylski krol kurkowy.png|Józef Rylski, król kurkowy.

Wybitni przedstawiciele Rodu Ostojów (Mościców): Różnice pomiędzy wersjami