Marcin ze Ściborza
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Marcin ze Ściborza herbu Ostoja – kanonik włocławski, kanonik płocki.
Życiorys
Pochodził ze Ściborza na Kujawach. Jego ojcem był Mościc ze Ściborza, dziedzic Ściborza, wojewoda gniewkowski i starosta brzeski kujawski. Od 1386 roku występuje w źródłach jako pełniący funkcję kanonika włocławskiego. Był także kanonikiem płockim. Miał trzech braci: Ścibora, księcia halickiego, wojewodę siedmiogrodzkiego, Mikołaja, kasztelana bydgoskiego i Andrzeja, podczaszego inowrocławskiego lub gniewkowskiego. Jego siostrą była Zofia, małżonka kasztelana międzyrzeckiego Przedpełka ze Stęszewa h. Łodzia. Marcin ze Ściborza zmarł przed 1402 rokiem.
Zobacz też
Bibliografia
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI), Warszawa 2016.
- J. Bieniak, Mościc ze Ściborza h. Mościc-Ostoja, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.
- A. Radzimiński, Prałaci i kanonicy kapituły katedralnej płockiej w XIV i I poł. XV wieku, t. II, Toruń 1993.