Bogusławski Antoni Jan

Patent szlachecki Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego z 1849 roku

Pozostałości zabudowy folwarcznej w Korczewie

Antoni Jan Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1816 w Tuszynie, zm. 1861 w Tosinie par. Parzno) – ziemianin, właściciel części Janikowic koło Sulejowa i Korczewa pod Bełchatowem oraz kolonii Tosin wraz z osadami rolnymi w Janowie i Janówku.

Syn Salomei z Bobowskich i Antoniego Onufrego Bogusławskiego. Prawnuk Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał kilkoro rodzeństwa: ks. Ignacego Napoleona, Stanisława Mateusza, Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima Adama i Petronelę Otocką.

Antoni Jan Bogusławski przyszedł na świat w dniu 3 czerwca 1816 roku, w Tuszynie, gdzie jego ojciec dzierżawił grunty rolne należące do miasta Tuszyna. Rodzicami chrzestnymi Antoniego Jana byli: Jadwiga Brzezińska i Ignacy Znaniecki, syn właściciela folwarku w Rydzynach. W latach trzydziestych XIX wieku mieszkał u boku starszego brata ks. Ignacego Bogusławskiego w Mierzynie. W dniu 11 lutego 1847 roku wstąpił w związek małżeński z Ludwiką Różą z Kilińskich vel Kilańskich, córką Zofii i Szymona, dzierżawcy propinacji i młynów w Siekierce i Rekówce pod Ciepielowem oraz w Rożenku koło Sulejowa. Ślub odbył się w kościele parafialnym w Dąbrowie nad Czarną w obecności świadków: Juliana Libiszowskiego, dziedzica Marianowa i Stanisława Kasprzyckiego, rządcy dóbr Ciechomin. Przebywał wówczas w Janikowicach, które w części dziedziczył. Tam poznał swą przyszłą żonę mieszkającą w sąsiedniej wsi - w Rożenku. Antoni i Ludwika Bogusławscy mieli kilkoro dzieci - 1. Józefa Teofila (1852-1911), pisarza Gminy Zelów, ożenionego z Walerią Madler (córką Jakuba i Józefy z Kozłowskich); 2. Anielę Salomeę (1854 -?), zamężną za Janem Nepomucenem Nowickim; 3. Mariannę Zofię (1856-?), zamężną za Tomaszem Wilczyńskim; 4. Leona Tomasza (1850-1910), ożenionego z Walerią Krąkowską; 5. Ignacego Henryka (1858-1894), ożenionego z Teodozją Madler (córką Jakuba i Józefy z Kozłowskich); 6. Henryka Stanisława (1859-60); 7. Henryka (1861-1891) ożenionego z Emilią Pszczółkowską (córką Aleksandra i Zofii z Działyńskich). W marcu 1849 roku Antoni wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim, po kilkuletnim procesie udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę. W roku 1855 stał się współwłaścicielem tego majątku wykupując z rąk Józefa Turczynowicza schedę pierwotnie należącą do Józefy Kunegundy Tekli Otockiej (córki Walentego) za przeszło 1900 rubli. Z woli Rady Familijnej (z 1858 roku) odstąpił swoją część Korczewa siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu. Rok później kupił od Zarzyckich i Frankowskich 4 włóki gruntów rolnych na Kolonii Tosin oraz we wsi Janów (wraz z łąkami w Janówku) koło Zelowa wchodzące w skład dóbr Grabica z zamiarem utworzenia na tym obszarze folwarku niezależnego od grabickiego dworu. Dwa lata później zmarł w wieku 45 lat, 27 listopada 1861 roku w Tosinie.