Bogusławski Józef
Józef Teofil Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1852 w Korczewie, zm. 1911 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski działacz niepodległościowy 1905 r. Urzędnik państwowy - pisarz Gminy Zelów.
Syn Ludwiki z Kilińskich i Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego. Potomek w czwartym pokoleniu Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego stryjami byli: ks. Hieronim i ks. Ignacy Bogusławscy. Miał liczne rodzeństwo: 1. Leona (1850-1910), ożenionego z Walerią Krąkowską; 2. Anielę Salomeę Nowicką (1854 -?); 3. Mariannę Zofię Wilczyńską (1856-?); 4. Ignacego Henryka (1858-1894), ożenionego z Teodozją Madler; 5. Henryka Stanisława (1859-1891), ożenionego z Emilią Pszczółkowską. Ożenił się z Walerią Madler, z którą miał kilkoro dzieci - Zofię Kryszyńską, Stanisławę, Józefę oraz Henryka i Karola.
Józef Bogusławski był właścicielem gruntów rolnych w Janowie oraz nieruchomości w Zelowie. Pełnił funkcję pisarza Gminy Zelów. W roku 1905 włączył się do ruchów narodowo-wyzwoleńczych w Zelowie i okolicy. Popierał działalność patriotyczną ks. Jana Żaka, proboszcza parafii Łobudzice. Przechowywał potajemnie w swoim domu powierzony mu przez ks. Żaka sztandar w barwach narodowych. W wyborach do Dumy w 1906 roku został wybrany pełnomocnikiem tzw. średniej własności pow. łaskiego.
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- S. Papuga, A. Gramsz, Zelów. Wspólnota nacji, wyznań, kultur, s. 110, Łódź 2003.
- Tydzień Piotrkowski, 1906 nr 16.