Historia rodziny Bogusławskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 43: Linia 43:
 
* '''[[Bogusławska Petronela|Petronela Ścibor-Bogusławska]]''' - ziemianka, dziedziczka Korczewa. Babka Felicjana Otockiego (1869-1931), posła do Dumy.
 
* '''[[Bogusławska Petronela|Petronela Ścibor-Bogusławska]]''' - ziemianka, dziedziczka Korczewa. Babka Felicjana Otockiego (1869-1931), posła do Dumy.
 
:
 
:
* '''[[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski]]''' - (ur. 1807 w Żelisławiu, zm. 1882 w Mierzynie).  Prawnuk Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Rodzicami jego byli Salomea z Bobowskich i Antoni Onufry Bogusławski, chrzestnymi natomiast Apolonia z Grodzickich i jej mąż Ignacy Kajetan Błeszyński, właściciele dóbr Żelisław. Jego dziadkami po mieczu byli – Marianna Chodakowska herbu Dołęga, dziedziczka części Łagiewnik i Jakub Bogusławski, dziedzic części dóbr Włocin a po kądzieli – Marianna Bielska herbu Wierusz i Franciszek Bobowski, dzierżawcy dóbr królewskich Bieniec. Ignacy Bogusławski miał siostrę Petronelę Otocką, dziedziczkę Korczewa i brata Antoniego Jana, współwłaściciela Korczewa i gruntów rolnych w Janowie. Ignacy Bogusławski pobierał naukę w Wieluniu u oo. Pijarów a następnie w szkole wojewódzkiej w Piotrkowie (dzisiejsze I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego) aż do szóstej klasy. W 1828 roku wstąpił do seminarium diecezjalnego we Włocławku, gdzie po odbytych studiach otrzymał święcenia kapłańskie w 1831 roku. Następnie został wikariuszem w Łasku. W latach 1835 – 1882 był proboszczem parafii w Mierzynie. W roku 1843 został wylegitymowany wraz z bratem Antonim Janem ze szlachectwa przed Heroldią Królestwa Polskiego. W okresie powstania styczniowego wspierał powstańców działających w okolicach Rozprzy i Kamieńska. Do dziś znana jest lokalnie opowieść jak po mszy świętej celebrowanej przez ks. Bogusławskiego powstańcy szykujący się do walki ostrzyli szable i kosy na stopniach kapliczki koło kościoła w Mierzynie, pozostawiając głębokie wyżłobienia. Ks. Ignacy Napoleon Bogusławski zmarł w piątek 11 sierpnia 1882 roku mając lat 75. Został pochowany na starym cmentarzu w Mierzynie. Jego grób zachował się do dnia dzisiejszego.
+
* '''[[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski]]''' - ksiądz, proboszcz mierzyński, uczestnik powstania styczniowego.  
 
:
 
:
 
* '''[[Bogusławski Hieronim|Hieronim Ścibor-Bogusławski]]''' - ksiądz, kronikarz, kaznodzieja ordynariusz Zgromadzenia Księży Reformatów w Wieluniu, wikariusz w Łasku, proboszcz parafii w Chwalborzycach, Starokrzepicach (1854-1859) i Suchcicach (1859-1860), komendarz parafii w Dworszowicach (do 1854) i Komornikach (od kwietnia do maja 1854). Znane i publikowane są jego zapiski kronikarskie.
 
* '''[[Bogusławski Hieronim|Hieronim Ścibor-Bogusławski]]''' - ksiądz, kronikarz, kaznodzieja ordynariusz Zgromadzenia Księży Reformatów w Wieluniu, wikariusz w Łasku, proboszcz parafii w Chwalborzycach, Starokrzepicach (1854-1859) i Suchcicach (1859-1860), komendarz parafii w Dworszowicach (do 1854) i Komornikach (od kwietnia do maja 1854). Znane i publikowane są jego zapiski kronikarskie.

Wersja z 18:13, 1 sty 2014

Ostoja tarcza korona1.jpg

English flag.png

Bogusławski - Ścibor-Bogusławscy - stara linia rycerska Ostoi wywodząca się z dawnego województwa sieradzkiego w powiecie radomszczańskim. Nazwisko pochodzi od wsi Bogusławice. Pierwsza wzmianka dotyczy Przecława z Bogusławic, syna Stanisława z Bogusławic. W roku 1400 procesował się z Michałem z Golanki o skradziony miecz. Maciej z Bogusławic świadczył przy wywodzie szlachectwa 1426 w Radomsku z herbu Mościc (wczesna nazwa Ostoi).

Bogusławscy z Bogusławic (parafia Borowno) odnotowani w źródłach (XV i XVI w.): Paweł z Bogusławic (1404), Janusz z Bogusławic (1404), Maciej z Bogusławic (1405-1426), Leonard z Bogusławic (1420), Szymon z Bogusławic (1408), Piotr z Bogusławic (1408-1412), Przecław z Bogusławic (1408), Jan z Bogusławic (1408), Wojciech z Bogusławic (1412), Wawrzyniec z Bogusławic (1412), Ścibor z Bogusławic (1445), Piotr z Bogusławic (1464), Jakub Rusek z Bogusławic (1464), Marcin z Bogusławic, syn Jakuba Ruska (1464), Jan Ściborek z Bogusławic (1503), Stanisław Piotr z Bogusławic (1503), Maciej z Bogusławic (1505), Wojciech Ścibor Bogusławski (1512-1553), Jan Bogusławski (1545), Maciej Ściborowicz Bogusławski, syn Wojciecha Ścibora (1552-1557), Andrzej Bogusławski, syn Wojciecha Ścibora (1557), Jan Bogusławski, syn Wojciecha Ścibora (1557), Jan Ścibor Bogusławski (1597-1603), Piotr Ścibor Bogusławski (1600]), Mikołaj Ścibor Bogusławski (1600-1606). Czytaj więcej

Drzewo genealogiczne

Znani przedstawiciele rodziny Bogusławskich (do II wojny światowej)

Rycerz Ostoja rys R Boguslawski copy.jpg
  • Marcin Ścibor-Bogusławski - ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic. Poseł na Sejm elekcyjny 1669 roku - elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
  • Marcin Ścibor-Bogusławski - ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic, posesor Tądowa Górnego, Włocina, Grzymaczewa, Dziadkowic i Wojsławic.
  • Stanisław Ścibor-Bogusławski - ksiądz, kanclerz kardynalski, sędzia Trybunału Głównego Koronnego w latach 1682-1683, kustosz i prałat wolborski, kanonik łaski, przemyski i włocławski, prepozyt brzozowski, proboszcz łaznowski, sędzia surogat Konsystorza Diecezji Kujawsko-Pomorskiej.
  • Andrzej Ścibor-Bogusławski - instygator Trybunału Głównego Koronnego w roku 1700, regent grodzki sieradzki w latach 1703-1717, wicepodkomorzy (komornik graniczny) łęczycki w latach 1717-1718 i sieradzki w latach 1718-1729, sędzia sądu komisarskiego w roku 1719. Dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic.
  • Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski - ksiądz, kanonik łęczycki, dziekan warcki w latach 1755-1785, proboszcz brzeźniowski, komisarz Arcybiskupstwa Gnieźnieńskiego w 1785 roku, budowniczy kościoła w Brzeźniu. Fundator szkoły i szpitala przy kościele w Brzeźniu.
  • Franciszek Ścibor-Bogusławski - konfederat barski, rotmistrz jednego z oddziałów sieradzkich. Namiestnik chorągwi pancernej Alojzego Fryderyka von Brühla. Towarzysz chorągwi pancernej starosty czerwonogrodzkiego Kazimierza Raczyńskiego. Chorąży Kawalerii Narodowej. Podstarosta sokolnicki w 1774 roku. Asesor (wicemarszałek) sejmiku sieradzkiego w 1761 roku. Sygnatariusz aktu akcesyjnego szlachty sieradzkiej do Konstytucji 3 maja. Dziedzic Smaszkowa, Włocina oraz części Grzymaczewa i Kostrzewic.
  • Stanisław Ścibor-Bogusławski - major w 13 pułku piechoty liniowej podczas powstania listopadowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari. Uczestnik kampanii 1812-1813 (kapitan w 17 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego). Dziedzic dóbr Włocin, Zawadki i Stok.
  • Wojciech Ścibor-Bogusławski - porucznik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Uczestnik kampanii 1812-1813, służył w 2 i 6 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego oraz 1 pułku strzelców pieszych wojsk Królestwa Polskiego.
  • Hieronim Ścibor-Bogusławski - ksiądz, kronikarz, kaznodzieja ordynariusz Zgromadzenia Księży Reformatów w Wieluniu, wikariusz w Łasku, proboszcz parafii w Chwalborzycach, Starokrzepicach (1854-1859) i Suchcicach (1859-1860), komendarz parafii w Dworszowicach (do 1854) i Komornikach (od kwietnia do maja 1854). Znane i publikowane są jego zapiski kronikarskie.
  • Józef Teofil Bogusławski - działacz niepodległościowy 1905 roku. Urzędnik państwowy - pisarz Gminy Zelów. Pełnomocnik tzw. "średniej własności" pow. łaskiego w wyborach do Dumy w 1906 roku.
  • Stefan Ścibor-Bogusławski - podpułkownik Wojska Polskiego, uczestnik I i II wojny światowej. Dziedzic Wilkowic. Wielokrotnie odznaczany m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych w 1920 i w 1944, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Gwiazda za Wojnę 1939-1945, Gwiazda Italii, Medal Króla Jerzego VI za Wojnę 1939-1945.
  • Władysław Ścibor-Bogusławski - uczestnik powstania warszawskiego (ps. „Łajdus”), odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska Polskiego (czterokrotnie), Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Dziedzic Wilkowic.
  • Kazimierz Bogusławski - działacz społeczny, kupiec, finansista. Członek Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan. Członek Zarządu Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Pracowników Przemysłu i Handlu w Łodzi. Członek Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przeciw-żebraczego w Łodzi. Dyrektor Banku Spółdzielczego w Łodzi. Uczestnik I wojny światowej. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
  • Karol Bogusławski - działacz społeczny, kupiec. Członek Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w Łodzi. Członek Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan. Znany w szerokich kołach inteligencji i kupiectwa, właściciel sklepu kryształów i porcelany przy ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.

Członkowie rodziny Bogusławskich

Majątki ziemskie Bogusławskich

Historia Bogusławskich - artykuły i opracowania

Zjazdy rodzinne Bogusławskich

Linki zewnętrzne