Bogusławska Antonina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „[[Plik:Polecenie wpisu do ksiag szlacheckich Antonine Boguslawska.JPG|300px|thumb|right|Polecenie wpisu do ksiąg genealogicznych Heroldii KP Antoninę Bogusławską...”)
 
 
(Nie pokazano 12 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Polecenie wpisu do ksiag szlacheckich Antonine Boguslawska.JPG|300px|thumb|right|Polecenie wpisu do ksiąg genealogicznych Heroldii KP Antoninę Bogusławską i jej męża Jana Walentego Opielińskiego.]]
+
[[Plik:Polecenie wpisu do ksiag szlacheckich Antonine Boguslawska.JPG|200px|thumb|right|Polecenie wpisania Antoniny Bogusławskiej i jej męża Jana Walentego Opielińskiego, prezydenta miasta Kalisza do ksiąg genealogicznych Heroldii KP.]]
  
'''Antonina Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1786 w Czachórach, zm.1841 w Kaliszu) – prezydentowa miasta Kalisza (żona prezydenta Kalisza Jana Opielińskiego). Dziedziczka Smaszkowa oraz części Włocina, Grzymaczewa i Kostrzewic.
+
'''Antonina Ścibor-[[Bogusławski|Bogusławsk]]a herbu Ostoja''' (ur. 1786 w Czachórach, zm.1841 w Kaliszu) – prezydentowa miasta Kalisza (żona prezydenta Kalisza Jana Opielińskiego). Dziedziczka Włocina.
  
Córka Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i [[Bogusławski Maksymilian|Maksymiliana Bogusławskiego]], towarzysza Kawalerii Narodowej, dziedzica dóbr Włocin i Smaszków. Wnuczka [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszka Ksawerego Bogusławskiego]], konfederata barskiego. Siostra rodzona Joanny, [[Bogusławski Wojciech|Wojciecha]] (męża Michaliny Przeuskiej, dziedziczki Pawłówka) i Pacyfika Nikodema (męża Józefy Czapskiej), rewizora Skarbu Narodowego oraz [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława]], majora w powstaniu listopadowym.
+
Córka Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i [[Bogusławski Maksymilian|Maksymiliana Bogusławskiego]], towarzysza Kawalerii Narodowej, dziedzica dóbr Włocin i Smaszków. Wnuczka [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszka Ksawerego Bogusławskiego]], konfederata barskiego. Siostra rodzona Joanny, [[Bogusławski Wojciech|Wojciecha]] (męża Michaliny Przeuskiej, dziedziczki Pawłówka) i [[Bogusławski Pacyfik|Pacyfika Nikodema]] (męża Józefy Czapskiej), rewizora Skarbu Narodowego oraz [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława]], majora w powstaniu listopadowym.
  
Antonina Ścibor-Bogusławska urodziła się w Czachórach w 1786 roku a ochrzczona została 28 maja tego roku w kościele w Droszewie. Jej rodzicami chrzestnymi byli dziadkowie – Antoni i Apolonia Kiedrowscy. Kiedy osiągnęła pełnoletność zawarła związek małżeński z Pawłem Frankowskim, kontrolerem przy komorze celnej w Kaliszu. W maju 1816 roku była już wdową. Ponownie wyszła za mąż kilka lat później za młodszego od siebie o blisko osiem lat Jana Walentego Opielińskiego, syna Filipa i Ludwiki z Sucheckich, wtenczas radnego kasjera miasta Kalisza. Ślub odbył się 21 listopada 1819 roku w Kaliszu. Po trzech latach małżeństwa, 11 marca 1823 r. Antonina urodziła syna Konstantego Józefa Antoniego. W roku 1826, 27 listopada przyszedł na świat w Kaliszu kolejny syn Antoniny i Jana Walentego Opielińskich, któremu na chrzcie św. dano imiona Marcin Aleksander.  
+
'''Antonina Ścibor-Bogusławska''' urodziła się w Czachórach w 1786 roku a ochrzczona została 28 maja tego roku w kościele w Droszewie. Jej rodzicami chrzestnymi byli dziadkowie – Antoni i Apolonia Kiedrowscy. Kiedy osiągnęła pełnoletność zawarła związek małżeński z Pawłem Frankowskim, kontrolerem przy komorze celnej w Kaliszu. W maju 1816 roku była już wdową. Ponownie wyszła za mąż kilka lat później za młodszego od siebie o blisko osiem lat Jana Walentego Opielińskiego, syna Filipa i Ludwiki z Sucheckich, wtenczas radnego kasjera miasta Kalisza. Ślub odbył się 21 listopada 1819 roku w Kaliszu. Po trzech latach małżeństwa, 11 marca 1823 r. Antonina urodziła syna Konstantego Józefa Antoniego. W roku 1826, 27 listopada przyszedł na świat w Kaliszu kolejny syn Antoniny i Jana Walentego Opielińskich, któremu na chrzcie św. dano imiona Marcin Aleksander.  
  
Mąż Antoniny Bogusławskiej Jan Walenty Opieliński poświęcił się karierze urzędniczej. Rozpoczął od aplikantury w Kancelarii Prefektury Kaliskiej w 1811 r. Dwa lata potem był już kancelistą a w 1817 ekspedientem wydziału wojskowego. Następnie, w 1819 r. został mianowany na urząd ławnika a potem radnego kasjera Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Po sześciu latach pełnienia tego urzędu, w roku 1825 stał się aplikantem, a następnie adiunktem Sekcji Fabrycznej przy Komisji Województwa Kaliskiego. Od 1828 roku sprawował funkcję radnego I Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Szczyt kariery urzędniczej Opieliński osiągnął z początkiem lat 30. XIX w. W roku 1831 mianowano go wiceprezydentem m. Kalisza a w lutym 1832 r. odznaczony został Orderem Św. Anny III klasy. Wreszcie w kwietniu tego roku otrzymał nominację od Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego na prezydenta miasta Kalisza. To za jego kadencji doszło w Kaliszu do słynnego zjazdu monarchów we wrześniu 1835 r., na którym car Mikołaj I odbył spotkanie z królem pruskim Fryderykiem Wilhelmem III.  
+
Mąż Antoniny Bogusławskiej '''Jan Walenty Opieliński''' poświęcił się karierze urzędniczej. Rozpoczął od aplikantury w Kancelarii Prefektury Kaliskiej w 1811 r. Dwa lata potem był już kancelistą a w 1817 ekspedientem wydziału wojskowego. Następnie, w 1819 r. został mianowany na urząd ławnika a potem radnego kasjera Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Po sześciu latach pełnienia tego urzędu, w roku 1825 stał się aplikantem, a następnie adiunktem Sekcji Fabrycznej przy Komisji Województwa Kaliskiego. Od 1828 roku sprawował funkcję radnego I Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Szczyt kariery urzędniczej Opieliński osiągnął z początkiem lat 30. XIX w. W roku 1831 mianowano go wiceprezydentem m. Kalisza a w lutym 1832 r. odznaczony został Orderem Św. Anny III klasy. Wreszcie w kwietniu tego roku otrzymał nominację od Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego na prezydenta miasta Kalisza. To za jego kadencji doszło w Kaliszu do słynnego zjazdu monarchów we wrześniu 1835 r., na którym car Mikołaj I odbył spotkanie z królem pruskim Fryderykiem Wilhelmem III.  
  
 
Po upływie sześciu lat od tamtych wydarzeń, 27 marca 1941 r. Antonina zmarła mając 55 lat. Stało się to w Kaliszu, w domu pod nr 45. Owdowiały Jan Opieliński żył jeszcze kilka lat. W październiku 1846 r. Heroldia K.P. zatwierdziła, po dziewięciu latach starań, jego prawo do tytułu szlacheckiego. Dwa lata później Opieliński już nie żył.  
 
Po upływie sześciu lat od tamtych wydarzeń, 27 marca 1941 r. Antonina zmarła mając 55 lat. Stało się to w Kaliszu, w domu pod nr 45. Owdowiały Jan Opieliński żył jeszcze kilka lat. W październiku 1846 r. Heroldia K.P. zatwierdziła, po dziewięciu latach starań, jego prawo do tytułu szlacheckiego. Dwa lata później Opieliński już nie żył.  
  
Antonina i Jan Opielińscy pozostawili dwóch synów, którzy wybrali odmienne drogi życiowe. Marcin Aleksander sprawował funkcję urzędnika Zarządu Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej a Konstanty Józef był żołnierzem w wojsku carsko-rosyjskim
+
Antonina i Jan Opielińscy pozostawili dwóch synów, którzy wybrali odmienne drogi życiowe. '''Marcin Aleksander Opieliński''' sprawował funkcję urzędnika Zarządu Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej a '''Konstanty Józef Opieliński''' był żołnierzem w wojsku carsko-rosyjskim
  
Młodsza siostra Antoniny Opielińskiej – Joanna Bogusławska urodziła się w 1791 roku, jako czwarte dziecko Maksymiliana i Faustyny z Kiedrowskich. Prawdopodobnie przez całe życie pozostawała w stanie panieńskim. Do śmierci ojca przebywała we Włocinie, ale już w maju 1816 r. mieszkała w Kaliszu, zapewne przy siostrze Antoninie Opielińskiej. Później, w roku 1825 zamieszkiwała u brata Stanisława Bogusławskiego w Szadowie Pańskim. Uczestniczyła we wszystkich sprawach spadkowych, zarówno po śmierci ojca jak i później po śmierci matki. Niewiadomo kiedy i gdzie zmarła.
+
Młodsza siostra Antoniny Opielińskiej – '''Joanna Monika Bogusławska''' urodziła się w Kostrzewicach w 1791 roku, jako czwarte dziecko Maksymiliana i Faustyny z Kiedrowskich. Prawdopodobnie przez całe życie pozostawała w stanie panieńskim. Do śmierci ojca przebywała we Włocinie, ale już w maju 1816 r. mieszkała w Kaliszu, zapewne przy siostrze Antoninie Opielińskiej. Później, w roku 1825 zamieszkiwała u brata [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława Bogusławskiego]] w Szadowie Pańskim. Uczestniczyła we wszystkich sprawach spadkowych, zarówno po śmierci ojca jak i później po śmierci matki. Nie wiadomo kiedy i gdzie zmarła.
  
 +
==Zobacz też==
 +
 +
* [[Bogusławski]]
 +
* [[Historia rodziny Bogusławskich|Historia rodziny Bogusławskich]]
 +
* [[Członkowie rodziny Bogusławskich]]
 +
* [[Bogusławskich majątki ziemskie|Majątki ziemskie Bogusławskich]]
  
  
Linia 21: Linia 27:
 
----
 
----
  
* Archiwum Państwowe w Łodzi oddział w Sieradzu, Powiatowa Komisja Sprawiedliwości w Sieradzu, nr akt – 834, 226.
+
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'' ,Warszawa 2000.
 +
* R. Bogusławski, ''Major Stanisław Bogusławski, żołnierz z Ziemi Sieradzkiej'', "Na Sieradzkich Szlakach" 3-4/2006.
  
 
[[Kategoria:Wielkopolska]]
 
[[Kategoria:Wielkopolska]]
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]

Aktualna wersja na dzień 00:31, 26 cze 2015

Polecenie wpisania Antoniny Bogusławskiej i jej męża Jana Walentego Opielińskiego, prezydenta miasta Kalisza do ksiąg genealogicznych Heroldii KP.

Antonina Ścibor-Bogusławska herbu Ostoja (ur. 1786 w Czachórach, zm.1841 w Kaliszu) – prezydentowa miasta Kalisza (żona prezydenta Kalisza Jana Opielińskiego). Dziedziczka Włocina.

Córka Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i Maksymiliana Bogusławskiego, towarzysza Kawalerii Narodowej, dziedzica dóbr Włocin i Smaszków. Wnuczka Franciszka Ksawerego Bogusławskiego, konfederata barskiego. Siostra rodzona Joanny, Wojciecha (męża Michaliny Przeuskiej, dziedziczki Pawłówka) i Pacyfika Nikodema (męża Józefy Czapskiej), rewizora Skarbu Narodowego oraz Stanisława, majora w powstaniu listopadowym.

Antonina Ścibor-Bogusławska urodziła się w Czachórach w 1786 roku a ochrzczona została 28 maja tego roku w kościele w Droszewie. Jej rodzicami chrzestnymi byli dziadkowie – Antoni i Apolonia Kiedrowscy. Kiedy osiągnęła pełnoletność zawarła związek małżeński z Pawłem Frankowskim, kontrolerem przy komorze celnej w Kaliszu. W maju 1816 roku była już wdową. Ponownie wyszła za mąż kilka lat później za młodszego od siebie o blisko osiem lat Jana Walentego Opielińskiego, syna Filipa i Ludwiki z Sucheckich, wtenczas radnego kasjera miasta Kalisza. Ślub odbył się 21 listopada 1819 roku w Kaliszu. Po trzech latach małżeństwa, 11 marca 1823 r. Antonina urodziła syna Konstantego Józefa Antoniego. W roku 1826, 27 listopada przyszedł na świat w Kaliszu kolejny syn Antoniny i Jana Walentego Opielińskich, któremu na chrzcie św. dano imiona Marcin Aleksander.

Mąż Antoniny Bogusławskiej Jan Walenty Opieliński poświęcił się karierze urzędniczej. Rozpoczął od aplikantury w Kancelarii Prefektury Kaliskiej w 1811 r. Dwa lata potem był już kancelistą a w 1817 ekspedientem wydziału wojskowego. Następnie, w 1819 r. został mianowany na urząd ławnika a potem radnego kasjera Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Po sześciu latach pełnienia tego urzędu, w roku 1825 stał się aplikantem, a następnie adiunktem Sekcji Fabrycznej przy Komisji Województwa Kaliskiego. Od 1828 roku sprawował funkcję radnego I Urzędu Municypalnego m. Kalisza. Szczyt kariery urzędniczej Opieliński osiągnął z początkiem lat 30. XIX w. W roku 1831 mianowano go wiceprezydentem m. Kalisza a w lutym 1832 r. odznaczony został Orderem Św. Anny III klasy. Wreszcie w kwietniu tego roku otrzymał nominację od Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego na prezydenta miasta Kalisza. To za jego kadencji doszło w Kaliszu do słynnego zjazdu monarchów we wrześniu 1835 r., na którym car Mikołaj I odbył spotkanie z królem pruskim Fryderykiem Wilhelmem III.

Po upływie sześciu lat od tamtych wydarzeń, 27 marca 1941 r. Antonina zmarła mając 55 lat. Stało się to w Kaliszu, w domu pod nr 45. Owdowiały Jan Opieliński żył jeszcze kilka lat. W październiku 1846 r. Heroldia K.P. zatwierdziła, po dziewięciu latach starań, jego prawo do tytułu szlacheckiego. Dwa lata później Opieliński już nie żył.

Antonina i Jan Opielińscy pozostawili dwóch synów, którzy wybrali odmienne drogi życiowe. Marcin Aleksander Opieliński sprawował funkcję urzędnika Zarządu Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej a Konstanty Józef Opieliński był żołnierzem w wojsku carsko-rosyjskim

Młodsza siostra Antoniny Opielińskiej – Joanna Monika Bogusławska urodziła się w Kostrzewicach w 1791 roku, jako czwarte dziecko Maksymiliana i Faustyny z Kiedrowskich. Prawdopodobnie przez całe życie pozostawała w stanie panieńskim. Do śmierci ojca przebywała we Włocinie, ale już w maju 1816 r. mieszkała w Kaliszu, zapewne przy siostrze Antoninie Opielińskiej. Później, w roku 1825 zamieszkiwała u brata Stanisława Bogusławskiego w Szadowie Pańskim. Uczestniczyła we wszystkich sprawach spadkowych, zarówno po śmierci ojca jak i później po śmierci matki. Nie wiadomo kiedy i gdzie zmarła.

Zobacz też


Bibliografia


  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 ,Warszawa 2000.
  • R. Bogusławski, Major Stanisław Bogusławski, żołnierz z Ziemi Sieradzkiej, "Na Sieradzkich Szlakach" 3-4/2006.