Bogusławscy w parafii Wojków: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 11 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''BOGUSŁAWSCY W PARAFII WOJKÓW''' (województwo sieradzkie) | '''BOGUSŁAWSCY W PARAFII WOJKÓW''' (województwo sieradzkie) | ||
| + | |||
| + | [[Plik:Wojkow mapa gillyego.jpg|450px|thumb|right|Mapa Davida von Gilly z lat 1802-1803. Fragment z Wojkowem]] | ||
| + | [[Plik:Tablica epitafijna Boguslawskich w Wojkowie odsloniecie.jpg|300px|thumb|right|Tablica epitafijna w kościele w Wojkowie. Została odsłonięta w 2009 roku przez seniora Rodu Lecha Bogusławskiego]] | ||
| + | [[Plik:Ks Janusz Nowicki podczas uroczystosci.jpg|300px|thumb|right|Ks. Janusz Nowicki podczas uroczystości odsłonięcia tablicy epitafijnej Bogusławskich w kościele w Wojkowie]] | ||
| + | [[Plik:Boguslawscy przed kosciolem w Wojkowie.jpg|300px|thumb|right|Bogusławscy przed kościołem w Wojkowie po uroczystym odsłonięciu tablicy epitafijnej w 2009 roku. Stoją od lewej: Krystyna i Lech Bogusławscy, Włodzimierz Bogusławski, Wojciech Bogusławski, Krzysztof Kolasiński, Wiesław Bogusławski, Krzysztof Deutschman, Wanda Thun, Janusz Bogusławski, Krzysztof Kozłowski, Barbara Thun, Rafał Bogusławski z synem Ignacym]] | ||
| + | [[Plik:Kaplica w Stoku poswiecenie.jpg|300px|thumb|right|Górne zdjęcie - poświęcenie przez ks. Janusza Nowickiego kapliczki w Stoku Polskim na posesji Pani Marii Myszkowskiej. Dolne zdjęcie - uczestnicy uroczystości. Stoją od lewej: prof. Andrzej Grodzicki, Rafał Bogusławski z synem Ignacym, Maria Myszkowska, Janusz Bogusławski, Kornelia Bogusławska, Krzysztof Kolasiński, Ewa Kolasińska]] | ||
| + | [[Plik:Kapliczka w Stoku Polskim tablica.jpg|300px|thumb|right|Kapliczka w Stoku Polskim z tablicą poświęconą dziedzicom wsi]] | ||
'''Najważniejsze fakty z dziejów rodziny, z okresu, kiedy Bogusławscy osiedleni byli na terenie parafii wojkowskiej''': | '''Najważniejsze fakty z dziejów rodziny, z okresu, kiedy Bogusławscy osiedleni byli na terenie parafii wojkowskiej''': | ||
| − | 1) '''Sierpień 1696 roku''' - [[Bogusławski Marcin (III)|Marcin Bogusławski]], były dziedzic Wrzeszczewic bierze w posiadanie, tytułem zastawu od Michała Malskiego, wieś Włocin (z przyległymi osadami) w parafii Wojków. | + | 1) '''Sierpień 1696 roku''' - [[Bogusławski Marcin (III)|Marcin Bogusławski]], były dziedzic [[Bogusławskich majątki ziemskie|Wrzeszczewic]] bierze w posiadanie, tytułem zastawu od Michała Malskiego, wieś [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin]] (z przyległymi osadami) w parafii Wojków. |
| − | 2) '''Wrzesień 1723 roku''' - [[Bogusławski Andrzej|Andrzej Bogusławski]] komornik graniczny sieradzki, syn Marcina wykupuje z rąk Michała Malskiego wsie należące do parafi wojkowskiej: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie za 20 tys. zł. pol. | + | 2) '''Wrzesień 1723 roku''' - [[Bogusławski Andrzej|Andrzej Bogusławski]] komornik graniczny sieradzki, syn Marcina wykupuje z rąk Michała Malskiego wsie należące do parafi wojkowskiej: [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie]] za 20 tys. zł. pol. |
3) '''W latach 1728-29''' trwają waśnie i spory prawne między Bogusławskimi a sąsiadami Borzysławskimi o uczynione wzajemnie zbrojne zajazdy (zakończone wyrokami Trybunału Koronnego). W wyniku tych zajazdów poraniona zostaje Katarzyna z Gorzyńskich Bogusławska (przebite na wylot dzidą ramię i bok) oraz jej sługa Jakub Dynerowicz. Dwór Bogusławskich we Włocinie zostaje zdewastowany. Efekt zajazdów jest tragiczny również dla Borzysławskich – umiera w wyniku ran (z ręki Józefa Wężyka) Franciszek Borzysławski, dziedzic części Grzymaczewa oraz Mikołaj Markowicz, jego poddany. Przyczyną owych waśni i napaści było wejście w zboże (rosnące na polach Łukasza Borzysławskiego) koni należących do Bogusławskich, które Borzysławski zajął i zamknął w swoim folwarku. | 3) '''W latach 1728-29''' trwają waśnie i spory prawne między Bogusławskimi a sąsiadami Borzysławskimi o uczynione wzajemnie zbrojne zajazdy (zakończone wyrokami Trybunału Koronnego). W wyniku tych zajazdów poraniona zostaje Katarzyna z Gorzyńskich Bogusławska (przebite na wylot dzidą ramię i bok) oraz jej sługa Jakub Dynerowicz. Dwór Bogusławskich we Włocinie zostaje zdewastowany. Efekt zajazdów jest tragiczny również dla Borzysławskich – umiera w wyniku ran (z ręki Józefa Wężyka) Franciszek Borzysławski, dziedzic części Grzymaczewa oraz Mikołaj Markowicz, jego poddany. Przyczyną owych waśni i napaści było wejście w zboże (rosnące na polach Łukasza Borzysławskiego) koni należących do Bogusławskich, które Borzysławski zajął i zamknął w swoim folwarku. | ||
| Linia 11: | Linia 18: | ||
4) '''Lipec 1729 roku''' - umiera Andrzej Bogusławski. Dziedziczą po nim majątek (wsie: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie) jego dzieci zrodzone z Katarzyny Gorzyńskiej – dwie córki: Barbara i Elżbieta oraz trzej synowie: Franciszek Ksawery, Ignacy Piotr oraz Jakub. | 4) '''Lipec 1729 roku''' - umiera Andrzej Bogusławski. Dziedziczą po nim majątek (wsie: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie) jego dzieci zrodzone z Katarzyny Gorzyńskiej – dwie córki: Barbara i Elżbieta oraz trzej synowie: Franciszek Ksawery, Ignacy Piotr oraz Jakub. | ||
| − | 5) '''Wrzesień 1729 roku''' – Katarzyna z Gorzyńskich, wdowa po Andrzeju Bogusławskim, wychodzi ponownie za mąż za Józefa Wężyka, dziedzica Stoku i przenosi się wraz z dziećmi Bogusławskimi do majątku męża. Dobra Włocin puszcza w dzierżawę. | + | 5) '''Wrzesień 1729 roku''' – Katarzyna z Gorzyńskich, wdowa po Andrzeju Bogusławskim, wychodzi ponownie za mąż za Józefa Wężyka, dziedzica [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stoku]] i przenosi się wraz z dziećmi Bogusławskimi do majątku męża. Dobra Włocin puszcza w dzierżawę. |
| − | 6) '''Kwiecień 1730 roku''' – umiera Józef Wężyk. Owdowiała Katarzyna z Gorzyńskich 1v. Bogusławska 2v. Wężykowa zostaje usunięta z posesji w Stoku przez brata zmarłego – Dominika Wężyka, który przy okazji przywłaszcza wiele rzeczy należących do Bogusławskich między innymi: kilka skrzyń i szkatuł z cennymi przedmiotami, srebra, naczynia kryształowe i fajansowe, meble, części od karety i kolaski, wóz, malowany parawan, wielki obraz, który wisiał nad drzwiami. | + | 6) '''Kwiecień 1730 roku''' – umiera Józef Wężyk. Owdowiała Katarzyna z Gorzyńskich 1v. Bogusławska 2v. Wężykowa zostaje usunięta z posesji w [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stoku]] przez brata zmarłego – Dominika Wężyka, który przy okazji przywłaszcza wiele rzeczy należących do Bogusławskich między innymi: kilka skrzyń i szkatuł z cennymi przedmiotami, srebra, naczynia kryształowe i fajansowe, meble, części od karety i kolaski, wóz, malowany parawan, wielki obraz, który wisiał nad drzwiami. |
7) '''1734 rok''' - w wyniku wojny domowej o tron po Auguście II między Stanisławem Leszczyńskim i Augustem III, zniszczonych zostaje wiele wsi w woj. sieradzkim. Przyczyną tych zniszczeń są liczne przemarsze i popasy wojsk polskich, saskich i rosyjskich. Znaczne straty poniosła parafia Wojków. W 1735 roku [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek]], [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|Ignacy]] i [[Bogusławski Jakub|Jakub]] Bogusławscy, dziedzice Włocina, skarżą się Królowi za pośrednictwem posłów o to, że żołnierze z komendy stacjonującej w Kaliszu wyrządzili im wiele krzywd i aby zaprzestano pustoszenia majątku przez wojska koronne i rosyjskie. | 7) '''1734 rok''' - w wyniku wojny domowej o tron po Auguście II między Stanisławem Leszczyńskim i Augustem III, zniszczonych zostaje wiele wsi w woj. sieradzkim. Przyczyną tych zniszczeń są liczne przemarsze i popasy wojsk polskich, saskich i rosyjskich. Znaczne straty poniosła parafia Wojków. W 1735 roku [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek]], [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|Ignacy]] i [[Bogusławski Jakub|Jakub]] Bogusławscy, dziedzice Włocina, skarżą się Królowi za pośrednictwem posłów o to, że żołnierze z komendy stacjonującej w Kaliszu wyrządzili im wiele krzywd i aby zaprzestano pustoszenia majątku przez wojska koronne i rosyjskie. | ||
| Linia 19: | Linia 26: | ||
8) '''1740 rok''' - Bogusławscy, dziedzice Włocina, odbierają dług (75 złotych monet ) z rąk kasztelana sieradzkiego Antoniego Mycielskiego. | 8) '''1740 rok''' - Bogusławscy, dziedzice Włocina, odbierają dług (75 złotych monet ) z rąk kasztelana sieradzkiego Antoniego Mycielskiego. | ||
| − | 9) '''1756 rok''' - prowadzony jest proces między Bogusławskimi, dziedzicami Włocina a Marianną i Zygmuntem Kiedrowskimi o prawo do wykupienia części dóbr Włocin. | + | 9) '''1756 rok''' - prowadzony jest proces między Bogusławskimi, dziedzicami Włocina a Marianną i Zygmuntem Kiedrowskimi o prawo do wykupienia części dóbr [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin]]. |
10) '''W latach 1769-72''' Bogusławscy uczestniczą '''w konfederacji barskiej''', broniąc wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej. Rotmistrzem jednego z oddziałów sieradzkich jest [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek Bogusławski]]. '''W kwietniu 1770 roku''' we Włocinie u Bogusławskich gości marszałek konfederacji barskiej województwa sieradzkiego Ignacy Gałecki. | 10) '''W latach 1769-72''' Bogusławscy uczestniczą '''w konfederacji barskiej''', broniąc wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej. Rotmistrzem jednego z oddziałów sieradzkich jest [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek Bogusławski]]. '''W kwietniu 1770 roku''' we Włocinie u Bogusławskich gości marszałek konfederacji barskiej województwa sieradzkiego Ignacy Gałecki. | ||
| Linia 25: | Linia 32: | ||
11) '''W latach 1778-82''' trwa postępowanie spadkowe po zmarłych – Katarzynie i [[Bogusławski Andrzej|Andrzeju]] Bogusławskich. | 11) '''W latach 1778-82''' trwa postępowanie spadkowe po zmarłych – Katarzynie i [[Bogusławski Andrzej|Andrzeju]] Bogusławskich. | ||
| − | 12) '''1782 rok''' - [[Bogusławski Jakub|Jakub]] i [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Piotr Bogusławski]] odstępują swoje działy na wsiach: Włocin, Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i Grzymaczew starszemu bratu Franciszkowi Ksaweremu Bogusławskiemu. | + | 12) '''1782 rok''' - [[Bogusławski Jakub|Jakub]] i [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Piotr Bogusławski]] odstępują swoje działy na wsiach: [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin, Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i Grzymaczew]] starszemu bratu Franciszkowi Ksaweremu Bogusławskiemu. |
13) '''1788 rok''' - umiera [[Bogusławski Jakub|Jakub Bogusławski]], pozostawiając po sobie owdowiałą Mariannę z Chodakowskich i dzieci: Annę, Walentego, [[Bogusławski Ignacy|Ignacego]] i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego]]. | 13) '''1788 rok''' - umiera [[Bogusławski Jakub|Jakub Bogusławski]], pozostawiając po sobie owdowiałą Mariannę z Chodakowskich i dzieci: Annę, Walentego, [[Bogusławski Ignacy|Ignacego]] i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego]]. | ||
| − | 14) '''1791 rok''' - w październiku, Bogusławscy poparli wyniki prac Sejmu Czteroletniego. W imieniu rodziny składa swój podpis pod dokumentem akcesyjnym na rzecz '''Konstytucji 3 Maja''' Franciszek Ksawery Bogusławski, | + | 14) '''1791 rok''' - w październiku, Bogusławscy poparli wyniki prac Sejmu Czteroletniego. W imieniu rodziny składa swój podpis pod dokumentem akcesyjnym na rzecz '''Konstytucji 3 Maja''' Franciszek Ksawery Bogusławski, senior Rodu. Tego roku Franciszek Ksawery Bogusławski, dziedzic Włocina procesuje się z sąsiadami z Grzymaczewa – Borzysławskimi o zwrot rzeczy i zwierząt zagrabionych jego poddanym. |
| − | 15) '''Luty 1796 roku''' – umiera [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek Ksawery Bogusławski]], chorąży wojsk koronnych. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (wsie: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie) oraz dobra Smaszków i części w Kostrzewicach dziedziczą jego dzieci: Tekla Elżbieta Mokrska, Julianna Kurcewska, [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Edward]] i Ludwik Bartłomiej oraz zięć płk. Józef Byszewski, wdowiec pozostały po śmierci [[Krystyna Ścibor-Bogusławska|Krystyny z Bogusławskich 1v. Łubieńskiej 2v. Byszewskiej]]. | + | 15) '''Luty 1796 roku''' – umiera [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszek Ksawery Bogusławski]], chorąży wojsk koronnych. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (wsie: [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie]]) oraz dobra [[Bogusławskich majątki ziemskie|Smaszków i części w Kostrzewicach]] dziedziczą jego dzieci: Tekla Elżbieta Mokrska, Julianna Kurcewska, [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Edward]] i Ludwik Bartłomiej oraz zięć płk. Józef Byszewski, wdowiec pozostały po śmierci [[Krystyna Ścibor-Bogusławska|Krystyny z Bogusławskich 1v. Łubieńskiej 2v. Byszewskiej]]. |
| − | 16) '''W latach 1808-1809''' [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoni Onufry Bogusławski]] (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi rodzinne dobra Włocin od swojego brata stryjecznego Maksymiliana Edwarda, mieszkającego w Kaliszu. | + | 16) '''W latach 1808-1809''' [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoni Onufry Bogusławski]] (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi rodzinne dobra [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin]] od swojego brata stryjecznego Maksymiliana Edwarda, mieszkającego w Kaliszu. |
| − | 17) '''1812 rok''' - Walenty Bogusławski (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi dobra Stok położone w parafii wojkowskiej od Marianny z Zakrzewskich Wągrowskiej. Po nim dzierżawę przejmuje jego brat Ignacy. W czerwcu 1814 roku wspomniany Ignacy Bogusławski odstępuje od dzierżawy Stoku na rzecz Franciszki z Rokossowskich Biskupskiej. | + | 17) '''1812 rok''' - Walenty Bogusławski (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi dobra [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stok]] położone w parafii wojkowskiej od Marianny z Zakrzewskich Wągrowskiej. Po nim dzierżawę przejmuje jego brat Ignacy. W czerwcu 1814 roku wspomniany Ignacy Bogusławski odstępuje od dzierżawy Stoku na rzecz Franciszki z Rokossowskich Biskupskiej. |
18) '''W kampanii napoleońskiej 1812 roku''', przeciw Rosji, uczestniczy syn Maksymiliana Edwarda Bogusławskiego, dziedzica Włocina – [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], jako porucznik 17 płk piechoty. W styczniu1813 r. awansuje do stopnia kapitana i odznaczony zostaje Krzyżem Wojskowym. W ostatnich akordach tej kampanii (początek roku 1813) uczestniczy brat [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława]] – [[Bogusławski Wojciech|Wojciech Bogusławski]], podporucznik wojsk polskich. | 18) '''W kampanii napoleońskiej 1812 roku''', przeciw Rosji, uczestniczy syn Maksymiliana Edwarda Bogusławskiego, dziedzica Włocina – [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], jako porucznik 17 płk piechoty. W styczniu1813 r. awansuje do stopnia kapitana i odznaczony zostaje Krzyżem Wojskowym. W ostatnich akordach tej kampanii (początek roku 1813) uczestniczy brat [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława]] – [[Bogusławski Wojciech|Wojciech Bogusławski]], podporucznik wojsk polskich. | ||
| Linia 41: | Linia 48: | ||
19) '''1814 rok''' - umiera [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Edward Bogusławski]]. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (Włocin, części w Grzymaczewie i inne) dziedziczą jego dzieci zrodzone z Faustyny Kiedrowskiej h. Sas: [[Bogusławska Antonina|Antonina 1v. Frankowska 2v. Opielińska]], Joanna, [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław]], [[Bogusławski Pacyfik|Pacyfik Nikodem]] i [[Bogusławski Wojciech|Wojciech]]. | 19) '''1814 rok''' - umiera [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Edward Bogusławski]]. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (Włocin, części w Grzymaczewie i inne) dziedziczą jego dzieci zrodzone z Faustyny Kiedrowskiej h. Sas: [[Bogusławska Antonina|Antonina 1v. Frankowska 2v. Opielińska]], Joanna, [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław]], [[Bogusławski Pacyfik|Pacyfik Nikodem]] i [[Bogusławski Wojciech|Wojciech]]. | ||
| − | 20) '''Maj 1817 roku''' - [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], kpt wojsk polskich (syn Maksymiliana), sprzedaje zadłużony majątek Włocin wraz z sąsiednimi wsiami Alojzemu Niemojowskiemu. Wartość majątku oszacowano na 143 tys. zł. pol. z czego do rąk Bogusławskich trafia zaledwie 27 tys. zł. pol. gdyż resztę pochłonęły długi (zaciągnięte między innymi u bankiera berlińskiego Salomona Nathana). | + | 20) '''Maj 1817 roku''' - [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], kpt wojsk polskich (syn Maksymiliana), sprzedaje zadłużony majątek [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin]] wraz z sąsiednimi wsiami Alojzemu Niemojowskiemu. Wartość majątku oszacowano na 143 tys. zł. pol. z czego do rąk Bogusławskich trafia zaledwie 27 tys. zł. pol. gdyż resztę pochłonęły długi (zaciągnięte między innymi u bankiera berlińskiego Salomona Nathana). |
21) '''W latach 1830-31''' - '''w powstaniu listopadowym''' uczestniczy, w randze majora, Stanisław Bogusławski, syn Faustyny i Maksymiliana Edwarda Bogusławskich. | 21) '''W latach 1830-31''' - '''w powstaniu listopadowym''' uczestniczy, w randze majora, Stanisław Bogusławski, syn Faustyny i Maksymiliana Edwarda Bogusławskich. | ||
| − | 22) '''Grudzień 1847 roku''' - wspomniany Stanisław Bogusławski dziedziczy po zmarłej małżonce Franciszce z Rudnickich majątek Stok leżący w parafii Wojków, w skład którego wchodziły wsie: Stok, Piegonisko i Poręby. | + | 22) '''Grudzień 1847 roku''' - wspomniany Stanisław Bogusławski dziedziczy po zmarłej małżonce Franciszce z Rudnickich majątek [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stok]] leżący w parafii Wojków, w skład którego wchodziły wsie: [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stok, Piegonisko i Poręby]]. |
23) '''Sierpień 1859 roku''' - umiera [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], po którym Stok dziedziczy jego syn [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen]]. | 23) '''Sierpień 1859 roku''' - umiera [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisław Bogusławski]], po którym Stok dziedziczy jego syn [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen]]. | ||
| − | 24) '''Czerwiec 1860 roku''' - wspomniany [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]] kupuje na licytacji w Kaliszu rodzinny majątek Włocin wraz z wsiami: Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i częściami w Grzymaczewie za 156 tys. zł. pol. Ponadto jest właścicielem majątków: Dąbrowa Rusiecka, Zawady, Ochle, Chrusty i Czepów Dolny, w których posiadanie wszedł dzięki małżeństwu z Pauliną Niemojowską h. Wierusz, córką Ludwiki z Walewskich i Józefa Niemojowskich. | + | 24) '''Czerwiec 1860 roku''' - wspomniany [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]] kupuje na licytacji w Kaliszu rodzinny majątek [[Bogusławskich majątki ziemskie|Włocin wraz z wsiami: Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i częściami w Grzymaczewie]] za 156 tys. zł. pol. Ponadto jest właścicielem majątków: Dąbrowa Rusiecka, Zawady, Ochle, Chrusty i Czepów Dolny, w których posiadanie wszedł dzięki małżeństwu z Pauliną Niemojowską h. Wierusz, córką Ludwiki z Walewskich i Józefa Niemojowskich. |
25) '''1868 rok''' - [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]] zostaje wywłaszczony z dóbr Włocin na rzecz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. | 25) '''1868 rok''' - [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]] zostaje wywłaszczony z dóbr Włocin na rzecz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. | ||
| − | 26) '''1874 rok''' - [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]], sprzedaje Stok (par. Wojków) wraz z Porębami i Piegoniskiem małżonkom Oppenheym. | + | 26) '''1874 rok''' - [[Bogusławski Jan Nepomucen|Jan Nepomucen Bogusławski]], sprzedaje [[Bogusławskich majątki ziemskie|Stok (par. Wojków) wraz z Porębami i Piegoniskiem]] małżonkom Oppenheym. |
Reasumując: | Reasumując: | ||
| Linia 73: | Linia 80: | ||
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007. | * R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007. | ||
| + | * Parafia [http://www.parafia-wojkow.pl Wojków] | ||
[[Kategoria:Wielkopolska]] | [[Kategoria:Wielkopolska]] | ||
[[Kategoria:Index]] | [[Kategoria:Index]] | ||
[[Kategoria:Bogusławski]] | [[Kategoria:Bogusławski]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:04, 7 sty 2013
BOGUSŁAWSCY W PARAFII WOJKÓW (województwo sieradzkie)
Najważniejsze fakty z dziejów rodziny, z okresu, kiedy Bogusławscy osiedleni byli na terenie parafii wojkowskiej:
1) Sierpień 1696 roku - Marcin Bogusławski, były dziedzic Wrzeszczewic bierze w posiadanie, tytułem zastawu od Michała Malskiego, wieś Włocin (z przyległymi osadami) w parafii Wojków.
2) Wrzesień 1723 roku - Andrzej Bogusławski komornik graniczny sieradzki, syn Marcina wykupuje z rąk Michała Malskiego wsie należące do parafi wojkowskiej: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie za 20 tys. zł. pol.
3) W latach 1728-29 trwają waśnie i spory prawne między Bogusławskimi a sąsiadami Borzysławskimi o uczynione wzajemnie zbrojne zajazdy (zakończone wyrokami Trybunału Koronnego). W wyniku tych zajazdów poraniona zostaje Katarzyna z Gorzyńskich Bogusławska (przebite na wylot dzidą ramię i bok) oraz jej sługa Jakub Dynerowicz. Dwór Bogusławskich we Włocinie zostaje zdewastowany. Efekt zajazdów jest tragiczny również dla Borzysławskich – umiera w wyniku ran (z ręki Józefa Wężyka) Franciszek Borzysławski, dziedzic części Grzymaczewa oraz Mikołaj Markowicz, jego poddany. Przyczyną owych waśni i napaści było wejście w zboże (rosnące na polach Łukasza Borzysławskiego) koni należących do Bogusławskich, które Borzysławski zajął i zamknął w swoim folwarku.
4) Lipec 1729 roku - umiera Andrzej Bogusławski. Dziedziczą po nim majątek (wsie: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie) jego dzieci zrodzone z Katarzyny Gorzyńskiej – dwie córki: Barbara i Elżbieta oraz trzej synowie: Franciszek Ksawery, Ignacy Piotr oraz Jakub.
5) Wrzesień 1729 roku – Katarzyna z Gorzyńskich, wdowa po Andrzeju Bogusławskim, wychodzi ponownie za mąż za Józefa Wężyka, dziedzica Stoku i przenosi się wraz z dziećmi Bogusławskimi do majątku męża. Dobra Włocin puszcza w dzierżawę.
6) Kwiecień 1730 roku – umiera Józef Wężyk. Owdowiała Katarzyna z Gorzyńskich 1v. Bogusławska 2v. Wężykowa zostaje usunięta z posesji w Stoku przez brata zmarłego – Dominika Wężyka, który przy okazji przywłaszcza wiele rzeczy należących do Bogusławskich między innymi: kilka skrzyń i szkatuł z cennymi przedmiotami, srebra, naczynia kryształowe i fajansowe, meble, części od karety i kolaski, wóz, malowany parawan, wielki obraz, który wisiał nad drzwiami.
7) 1734 rok - w wyniku wojny domowej o tron po Auguście II między Stanisławem Leszczyńskim i Augustem III, zniszczonych zostaje wiele wsi w woj. sieradzkim. Przyczyną tych zniszczeń są liczne przemarsze i popasy wojsk polskich, saskich i rosyjskich. Znaczne straty poniosła parafia Wojków. W 1735 roku Franciszek, Ignacy i Jakub Bogusławscy, dziedzice Włocina, skarżą się Królowi za pośrednictwem posłów o to, że żołnierze z komendy stacjonującej w Kaliszu wyrządzili im wiele krzywd i aby zaprzestano pustoszenia majątku przez wojska koronne i rosyjskie.
8) 1740 rok - Bogusławscy, dziedzice Włocina, odbierają dług (75 złotych monet ) z rąk kasztelana sieradzkiego Antoniego Mycielskiego.
9) 1756 rok - prowadzony jest proces między Bogusławskimi, dziedzicami Włocina a Marianną i Zygmuntem Kiedrowskimi o prawo do wykupienia części dóbr Włocin.
10) W latach 1769-72 Bogusławscy uczestniczą w konfederacji barskiej, broniąc wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej. Rotmistrzem jednego z oddziałów sieradzkich jest Franciszek Bogusławski. W kwietniu 1770 roku we Włocinie u Bogusławskich gości marszałek konfederacji barskiej województwa sieradzkiego Ignacy Gałecki.
11) W latach 1778-82 trwa postępowanie spadkowe po zmarłych – Katarzynie i Andrzeju Bogusławskich.
12) 1782 rok - Jakub i ks. Ignacy Piotr Bogusławski odstępują swoje działy na wsiach: Włocin, Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i Grzymaczew starszemu bratu Franciszkowi Ksaweremu Bogusławskiemu.
13) 1788 rok - umiera Jakub Bogusławski, pozostawiając po sobie owdowiałą Mariannę z Chodakowskich i dzieci: Annę, Walentego, Ignacego i Antoniego Onufrego.
14) 1791 rok - w październiku, Bogusławscy poparli wyniki prac Sejmu Czteroletniego. W imieniu rodziny składa swój podpis pod dokumentem akcesyjnym na rzecz Konstytucji 3 Maja Franciszek Ksawery Bogusławski, senior Rodu. Tego roku Franciszek Ksawery Bogusławski, dziedzic Włocina procesuje się z sąsiadami z Grzymaczewa – Borzysławskimi o zwrot rzeczy i zwierząt zagrabionych jego poddanym.
15) Luty 1796 roku – umiera Franciszek Ksawery Bogusławski, chorąży wojsk koronnych. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (wsie: Włocin, Chudobę, Stelmachy, Kije, Niwę, Pęczek, Jarychy i części w Grzymaczewie) oraz dobra Smaszków i części w Kostrzewicach dziedziczą jego dzieci: Tekla Elżbieta Mokrska, Julianna Kurcewska, Maksymilian Edward i Ludwik Bartłomiej oraz zięć płk. Józef Byszewski, wdowiec pozostały po śmierci Krystyny z Bogusławskich 1v. Łubieńskiej 2v. Byszewskiej.
16) W latach 1808-1809 Antoni Onufry Bogusławski (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi rodzinne dobra Włocin od swojego brata stryjecznego Maksymiliana Edwarda, mieszkającego w Kaliszu.
17) 1812 rok - Walenty Bogusławski (syn Marianny z Chodakowskich i Jakuba małżonków Bogusławskich) dzierżawi dobra Stok położone w parafii wojkowskiej od Marianny z Zakrzewskich Wągrowskiej. Po nim dzierżawę przejmuje jego brat Ignacy. W czerwcu 1814 roku wspomniany Ignacy Bogusławski odstępuje od dzierżawy Stoku na rzecz Franciszki z Rokossowskich Biskupskiej.
18) W kampanii napoleońskiej 1812 roku, przeciw Rosji, uczestniczy syn Maksymiliana Edwarda Bogusławskiego, dziedzica Włocina – Stanisław Bogusławski, jako porucznik 17 płk piechoty. W styczniu1813 r. awansuje do stopnia kapitana i odznaczony zostaje Krzyżem Wojskowym. W ostatnich akordach tej kampanii (początek roku 1813) uczestniczy brat Stanisława – Wojciech Bogusławski, podporucznik wojsk polskich.
19) 1814 rok - umiera Maksymilian Edward Bogusławski. Spadłe po nim dobra w parafii wojkowskiej (Włocin, części w Grzymaczewie i inne) dziedziczą jego dzieci zrodzone z Faustyny Kiedrowskiej h. Sas: Antonina 1v. Frankowska 2v. Opielińska, Joanna, Stanisław, Pacyfik Nikodem i Wojciech.
20) Maj 1817 roku - Stanisław Bogusławski, kpt wojsk polskich (syn Maksymiliana), sprzedaje zadłużony majątek Włocin wraz z sąsiednimi wsiami Alojzemu Niemojowskiemu. Wartość majątku oszacowano na 143 tys. zł. pol. z czego do rąk Bogusławskich trafia zaledwie 27 tys. zł. pol. gdyż resztę pochłonęły długi (zaciągnięte między innymi u bankiera berlińskiego Salomona Nathana).
21) W latach 1830-31 - w powstaniu listopadowym uczestniczy, w randze majora, Stanisław Bogusławski, syn Faustyny i Maksymiliana Edwarda Bogusławskich.
22) Grudzień 1847 roku - wspomniany Stanisław Bogusławski dziedziczy po zmarłej małżonce Franciszce z Rudnickich majątek Stok leżący w parafii Wojków, w skład którego wchodziły wsie: Stok, Piegonisko i Poręby.
23) Sierpień 1859 roku - umiera Stanisław Bogusławski, po którym Stok dziedziczy jego syn Jan Nepomucen.
24) Czerwiec 1860 roku - wspomniany Jan Nepomucen Bogusławski kupuje na licytacji w Kaliszu rodzinny majątek Włocin wraz z wsiami: Chudoba, Stelmachy, Kije, Niwa, Pęczek, Jarychy i częściami w Grzymaczewie za 156 tys. zł. pol. Ponadto jest właścicielem majątków: Dąbrowa Rusiecka, Zawady, Ochle, Chrusty i Czepów Dolny, w których posiadanie wszedł dzięki małżeństwu z Pauliną Niemojowską h. Wierusz, córką Ludwiki z Walewskich i Józefa Niemojowskich.
25) 1868 rok - Jan Nepomucen Bogusławski zostaje wywłaszczony z dóbr Włocin na rzecz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego.
26) 1874 rok - Jan Nepomucen Bogusławski, sprzedaje Stok (par. Wojków) wraz z Porębami i Piegoniskiem małżonkom Oppenheym.
Reasumując: Bogusławscy byli związani z parafią w Wojkowie od 1696 r. do 1874 r. czyli przez 178 lat. Żyło i umierało w tej parafii 7 pokoleń Bogusławskich!!!
Opracował: Rafał Bogusławski
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- Parafia Wojków