Bogusławska Petronela: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Zabudowania folwarczne w Korczewie.JPG|200px|thumb|right|Pozostałości zabudowy folwarcznej w Korczewie]] | [[Plik:Zabudowania folwarczne w Korczewie.JPG|200px|thumb|right|Pozostałości zabudowy folwarcznej w Korczewie]] | ||
[[Plik:Felicjan Otocki.jpg|200px|thumb|right|Felicjan Otocki (w powozie) z rodziną]] | [[Plik:Felicjan Otocki.jpg|200px|thumb|right|Felicjan Otocki (w powozie) z rodziną]] | ||
| − | [[Plik:Dwor w Dobiecinie.jpg|200px|thumb|right|Dwór w Dobiecinie wzniesiony przez Felicjana Otockiego, wnuka Petroneli Bogusławskiej | + | [[Plik:Dwor w Dobiecinie.jpg|200px|thumb|right|Dwór w Dobiecinie wzniesiony przez Felicjana Otockiego, wnuka Petroneli Bogusławskiej]] |
[[Plik:Irena Otocka.jpg|200px|thumb|right|Irena z Otockich Piaszczyńska, córka Felicjana, prawnuczka Petroneli Bogusławskiej]] | [[Plik:Irena Otocka.jpg|200px|thumb|right|Irena z Otockich Piaszczyńska, córka Felicjana, prawnuczka Petroneli Bogusławskiej]] | ||
[[Plik:Grob Otockich w Bogdanowie.jpg|200px|thumb|right|Grób Otockich w Bogdanowie, w którym leży Petronela Bogusławska]] | [[Plik:Grob Otockich w Bogdanowie.jpg|200px|thumb|right|Grób Otockich w Bogdanowie, w którym leży Petronela Bogusławska]] | ||
| − | '''Petronela [[Bogusławski|Bogusławska]] herbu Ostoja''' (ur. 1810, zm. 1846 w Korczewie) – ziemianka, dziedziczka Korczewa. | + | '''Petronela [[Bogusławski|Bogusławska]] herbu Ostoja''' (ur. 31 maj 1810 w Grocholicach, zm. 28 stycznia 1846 w Korczewie) – ziemianka, dziedziczka Korczewa. |
| − | Córka Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Prawnuczka [[Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miała | + | Córka Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Prawnuczka [[Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miała kilku braci: [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Napoleona]], Stanisława Mateusza, Franciszka Wincentego, Jana, [[Bogusławski Hieronim|ks. Hieronima Adama]] i [[Bogusławski Antoni Jan|Antoniego Jana]]. Była żoną Walentego Otockiego herbu Dołęga, dziedzica Korczewa, z którym miała czworo dzieci: Wenantego, Antoniego Jana oraz Honoratę Salomeę i Annę Magdalenę. |
| − | W maju 1835 | + | Petronela Bogusławska urodziła się w czwartek 31 maja 1810 roku w mieście Grocholicach, w dzień wspomnienia św. Petroneli rzymskiej. Ochrzczona została 8 czerwca tego roku a jej rodzicami chrzestnymi byli - mieszczanin Jan Reyner i szlachcianka Agnieszka Stawicka. W maju 1835 roku Bogusławska mieszkała przy matce Salomei w Łasku gdzie zawarła związek małżeński z Walentym Otockim, dziedzicem majątku Korczew koło Bełchatowa, zamieszkałym w Dobiecinie. Według intercyzy małżeńskiej, spisanej 29 kwietnia 1835 r. przed Rejentem Powiatu Sieradzkiego Antonim Pstrokońskim, Petronela Bogusławska wniosła w posagu Walentemu Otockiemu 3000 złotych w gotowiźnie, natomiast Walenty Otocki zapisał swej przyszłej żonie dożywocie na części swojego majątku, to jest na sumie 12000 złotych polskich. W roku 1838 przyszedł na świat pierworodny państwa Otockich, Wenanty, niedługo potem Antoni, Honorata i Anna. Zaledwie po kilku latach małżeństwa w dniu 15 listopada 1843 r. zmarł mąż Petroneli, Walenty Otocki. Po śmierci Otockiego Petronela Bogusławska wyszła ponownie za mąż za Leona Ambrożewicza, nauczyciela szkoły elementarnej w Bełchatowie. Ślub odbył się w Bogdanowie w dniu 29 stycznia 1845 r. w obecności świadków - ks. Ignacego Napoleona Bogusławskiego i Antoniego Jana Bogusławskiego. Niespełna rok później w dniu 20 stycznia 1846 r., W Korczewie, przyszła na świat córka Państwa Ambrożewiczów - Julia Ambrozja. Petronela osiem dni po urodzeniu Julii zmarła, prawdopodobnie z powodu komplikacji przy porodzie. Została pochowana w grobie rodzinnym Otockich na cmentarzu w Bogdanowie. Dziećmi Petroneli i majątkiem zaopiekowali się jej bracia Antoni i ks. Ignacy Bogusławscy. |
| − | Najstarszy syn Petronelli - '''Wenanty Otocki''' (1834-1883), po osiągnięciu pełnoletności, przejął majątek i opiekę nad młodszym rodzeństwem. Pobierał nauki w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa na Marymoncie . W roku 1866 ożenił się z Florentyną Kamocką (córką Mateusza i Justyny), z którą mieszkał w Korczewie. Brał udział w powstaniu styczniowym. Zmarł 12 lutego 1883 r. mając lat 45. Jego żona, Florentyna zmarła w Warszawie 18 września 1891 r. | + | Najstarszy syn Petronelli - '''Wenanty Otocki''' (1834-1883), po osiągnięciu pełnoletności, przejął majątek i opiekę nad młodszym rodzeństwem. Pobierał nauki w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa na Marymoncie. W roku 1866 ożenił się z Florentyną Kamocką (córką Mateusza i Justyny), z którą mieszkał w Korczewie. Brał udział w powstaniu styczniowym. Zmarł 12 lutego 1883 r. mając lat 45. Jego żona, Florentyna zmarła w Warszawie 18 września 1891 r. |
| − | Wnukiem Petroneli Bogusławskiej był '''Felicjan Otocki''' ( | + | Wnukiem Petroneli Bogusławskiej był '''Felicjan Otocki''' (1869-1931). Urodził się w 1869 r. w rodzinnym Korczewie. Był synem Wenantego i Florentyny z Kamockich. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie i rozpoczął studia prawnicze na carskim Uniwersytecie Warszawskim. Za udział w manifestacji w stulecie Konstytucji 3 maja w Warszawie (1891) został aresztowany i skazany na 4 tygodnie więzienia, a po zwolnieniu pozostawał przez 3 lata pod dozorem policyjnym. Po ukończeniu studiów (1894) objął rodzinne majątki w Korczewie i Dobiecinie. Po utworzeniu Towarzystwa Rolniczego Piotrkowskiego (lipiec 1905) wszedł do jego Rady, w której zasiadał aż do końca istnienia tej instytucji (1921). Wchodził też skład Komisji Rewizyjnej TKZ w Piotrkowie (1906-1908), założył Spółkę Realną „Postęp", działał w Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy Pracowników Rolnych. Politycznie związany był z SDN. Był elektorem kurii ziemiańskiej powiatu Piotrkowskiego do I Dumy. W dniu 15 stycznia 1907 r. został wybrany na prezesa Powiatowego Komitetu Wyborczego w Piotrkowie, a 19 lutego 1907 r. zgodził się przyjąć mandat poselski do II Dumy z guberni piotrkowskiej. W dniu 11 października 1907 r. został wybrany na elektora do III Dumy, nie zgodził się jednak na ponowne wystawienie swej kandydatury. W następnych latach kontynuował pracę w organizacjach rolniczych. Był członkiem Komisji Rewizyjnej Syndykatu Rolniczego Piotrkowskiego (1918-1921) oraz Rady Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Piotrkowie. Wkrótce po odzyskaniu niepodległości wycofał się z szerszej działalności społecznej. Zmarł 30 kwietnia 1931 r. w Dobiecinie. Pochowano go początkowo w Bogdanowie (3 maja), a następnie szczątki przeniesiono do wybudowanej specjalnie kaplicy koło dworu w Korczewie. Był żonaty z Marią Leszczyńską, z którą miał pięć córek: Irenę Piaszczyńską, Janinę Pętkowską, Wandę Ksyk, Helenę Fijałkowską i Aleksandrę. |
| Linia 33: | Linia 33: | ||
| − | ===== | + | ===== Potomkowie Petroneli Bogusławskiej ===== |
| Linia 41: | Linia 41: | ||
<gallery widths=280 heights=200> | <gallery widths=280 heights=200> | ||
| − | Plik:Potomkowie Petroneli Boguslawskiej.jpg | + | Plik:Potomkowie Petroneli Boguslawskiej copy.jpg |
</gallery> | </gallery> | ||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Aktualna wersja na dzień 11:05, 12 mar 2019
Petronela Bogusławska herbu Ostoja (ur. 31 maj 1810 w Grocholicach, zm. 28 stycznia 1846 w Korczewie) – ziemianka, dziedziczka Korczewa.
Córka Salomei z Bobowskich i Antoniego Onufrego Bogusławskiego. Prawnuczka Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miała kilku braci: ks. Ignacego Napoleona, Stanisława Mateusza, Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima Adama i Antoniego Jana. Była żoną Walentego Otockiego herbu Dołęga, dziedzica Korczewa, z którym miała czworo dzieci: Wenantego, Antoniego Jana oraz Honoratę Salomeę i Annę Magdalenę.
Petronela Bogusławska urodziła się w czwartek 31 maja 1810 roku w mieście Grocholicach, w dzień wspomnienia św. Petroneli rzymskiej. Ochrzczona została 8 czerwca tego roku a jej rodzicami chrzestnymi byli - mieszczanin Jan Reyner i szlachcianka Agnieszka Stawicka. W maju 1835 roku Bogusławska mieszkała przy matce Salomei w Łasku gdzie zawarła związek małżeński z Walentym Otockim, dziedzicem majątku Korczew koło Bełchatowa, zamieszkałym w Dobiecinie. Według intercyzy małżeńskiej, spisanej 29 kwietnia 1835 r. przed Rejentem Powiatu Sieradzkiego Antonim Pstrokońskim, Petronela Bogusławska wniosła w posagu Walentemu Otockiemu 3000 złotych w gotowiźnie, natomiast Walenty Otocki zapisał swej przyszłej żonie dożywocie na części swojego majątku, to jest na sumie 12000 złotych polskich. W roku 1838 przyszedł na świat pierworodny państwa Otockich, Wenanty, niedługo potem Antoni, Honorata i Anna. Zaledwie po kilku latach małżeństwa w dniu 15 listopada 1843 r. zmarł mąż Petroneli, Walenty Otocki. Po śmierci Otockiego Petronela Bogusławska wyszła ponownie za mąż za Leona Ambrożewicza, nauczyciela szkoły elementarnej w Bełchatowie. Ślub odbył się w Bogdanowie w dniu 29 stycznia 1845 r. w obecności świadków - ks. Ignacego Napoleona Bogusławskiego i Antoniego Jana Bogusławskiego. Niespełna rok później w dniu 20 stycznia 1846 r., W Korczewie, przyszła na świat córka Państwa Ambrożewiczów - Julia Ambrozja. Petronela osiem dni po urodzeniu Julii zmarła, prawdopodobnie z powodu komplikacji przy porodzie. Została pochowana w grobie rodzinnym Otockich na cmentarzu w Bogdanowie. Dziećmi Petroneli i majątkiem zaopiekowali się jej bracia Antoni i ks. Ignacy Bogusławscy.
Najstarszy syn Petronelli - Wenanty Otocki (1834-1883), po osiągnięciu pełnoletności, przejął majątek i opiekę nad młodszym rodzeństwem. Pobierał nauki w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa na Marymoncie. W roku 1866 ożenił się z Florentyną Kamocką (córką Mateusza i Justyny), z którą mieszkał w Korczewie. Brał udział w powstaniu styczniowym. Zmarł 12 lutego 1883 r. mając lat 45. Jego żona, Florentyna zmarła w Warszawie 18 września 1891 r.
Wnukiem Petroneli Bogusławskiej był Felicjan Otocki (1869-1931). Urodził się w 1869 r. w rodzinnym Korczewie. Był synem Wenantego i Florentyny z Kamockich. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie i rozpoczął studia prawnicze na carskim Uniwersytecie Warszawskim. Za udział w manifestacji w stulecie Konstytucji 3 maja w Warszawie (1891) został aresztowany i skazany na 4 tygodnie więzienia, a po zwolnieniu pozostawał przez 3 lata pod dozorem policyjnym. Po ukończeniu studiów (1894) objął rodzinne majątki w Korczewie i Dobiecinie. Po utworzeniu Towarzystwa Rolniczego Piotrkowskiego (lipiec 1905) wszedł do jego Rady, w której zasiadał aż do końca istnienia tej instytucji (1921). Wchodził też skład Komisji Rewizyjnej TKZ w Piotrkowie (1906-1908), założył Spółkę Realną „Postęp", działał w Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy Pracowników Rolnych. Politycznie związany był z SDN. Był elektorem kurii ziemiańskiej powiatu Piotrkowskiego do I Dumy. W dniu 15 stycznia 1907 r. został wybrany na prezesa Powiatowego Komitetu Wyborczego w Piotrkowie, a 19 lutego 1907 r. zgodził się przyjąć mandat poselski do II Dumy z guberni piotrkowskiej. W dniu 11 października 1907 r. został wybrany na elektora do III Dumy, nie zgodził się jednak na ponowne wystawienie swej kandydatury. W następnych latach kontynuował pracę w organizacjach rolniczych. Był członkiem Komisji Rewizyjnej Syndykatu Rolniczego Piotrkowskiego (1918-1921) oraz Rady Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Piotrkowie. Wkrótce po odzyskaniu niepodległości wycofał się z szerszej działalności społecznej. Zmarł 30 kwietnia 1931 r. w Dobiecinie. Pochowano go początkowo w Bogdanowie (3 maja), a następnie szczątki przeniesiono do wybudowanej specjalnie kaplicy koło dworu w Korczewie. Był żonaty z Marią Leszczyńską, z którą miał pięć córek: Irenę Piaszczyńską, Janinę Pętkowską, Wandę Ksyk, Helenę Fijałkowską i Aleksandrę.
Intercyza małżeńska Petroneli Bogusławskiej i Walentego Otockiego
Potomkowie Petroneli Bogusławskiej
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- "Kurier Warszawski" 1907/51, 1931/118.
- C. Brzoza, K. Stepan, Posłowie polscy w parlamencie rosyjskim 1906-1917. Słownik biograficzny, Wydawnictwo Sejmowe, 2001.