Bogusławski Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 5: Linia 5:
 
Syn Wlerii z Madlerów i [[Józef Teofil Bogusławski|Józefa Bogusławskiego]]. Potomek w piątym pokoleniu [[Andrzej Ścibor-Bogusławski|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego dziadkiem stryjecznym był [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Bogusławski]]. Ożenił się z Marią Tarczyńską h. Tarnawa, córką Zygmunta i Lucyny z Młochowskich, z którą miał dwie córki - Danutę Wiśniewską i Krystynę Opasewicz. Maria Tarczyńska była wnuczką po mieczu Michała Tarczyńskiego, burmistrza miasta Tuszyna i Leokadii z Jankowskich. Karol Bogusławski utrzymywał bliskie kontakty rodzinno-towarzyskie z bratem stryjecznym [[Bogusławski Kazimierz|Kazimierzem Bogusławskim]], dyrektorem Banku Spółdzielczego w Łodzi.
 
Syn Wlerii z Madlerów i [[Józef Teofil Bogusławski|Józefa Bogusławskiego]]. Potomek w piątym pokoleniu [[Andrzej Ścibor-Bogusławski|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego dziadkiem stryjecznym był [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Bogusławski]]. Ożenił się z Marią Tarczyńską h. Tarnawa, córką Zygmunta i Lucyny z Młochowskich, z którą miał dwie córki - Danutę Wiśniewską i Krystynę Opasewicz. Maria Tarczyńska była wnuczką po mieczu Michała Tarczyńskiego, burmistrza miasta Tuszyna i Leokadii z Jankowskich. Karol Bogusławski utrzymywał bliskie kontakty rodzinno-towarzyskie z bratem stryjecznym [[Bogusławski Kazimierz|Kazimierzem Bogusławskim]], dyrektorem Banku Spółdzielczego w Łodzi.
  
Karol Bogusławski w młodzieńczych latach odbył praktykę handlową w hucie szklanej "Czechy" oraz w fabryce porcelany w Ćmielowie. Następnie podjął pracę w firmie "Czechy". Doświadczenie, które zdobył podczas odbytych praktyk pozwoliło mu założyć własny skład kryształów i porcelany. Obok pracy zawodowej poświęcał się życiu społecznemu. Przed I wojną światową był jednym z organizatorów łódzkiej "Lutni". Brał czynny udział w Stowarzyszeniu Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan oraz był członkiem Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego, długoletnim ławnikiem Sądów Grodzkich, Sądów Pracy i Sądu Rozjemczego oraz członkiem Komisji Podatkowych.
+
Karol Bogusławski w młodzieńczych latach odbył praktykę handlową w hucie szklanej "Czechy" oraz w fabryce porcelany w Ćmielowie. Następnie podjął pracę w firmie "Czechy". Doświadczenie, które zdobył podczas odbytych praktyk pozwoliło mu założyć własny skład kryształów i porcelany. Salon znajdował się przy ulicy Piotrkowskiej 100 w Łodzi. Obok pracy zawodowej poświęcał się życiu społecznemu. Przed I wojną światową był jednym z organizatorów łódzkiej "Lutni". Brał czynny udział w Stowarzyszeniu Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan oraz był członkiem Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego, długoletnim ławnikiem Sądów Grodzkich, Sądów Pracy i Sądu Rozjemczego oraz członkiem Komisji Podatkowych.
  
  

Wersja z 18:27, 10 maj 2017

Karol i Maria Bogusławscy

Karol Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1880 w Zelowie, zm. 5 grudnia 1932 w Łodzi) – polski działacz społeczny, kupiec. Członek Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan. Członek Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w Łodzi. Znany w szerokich kołach inteligencji i kupiectwa, właściciel sklepu kryształów i porcelany przy ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.

Syn Wlerii z Madlerów i Józefa Bogusławskiego. Potomek w piątym pokoleniu Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego dziadkiem stryjecznym był ks. Ignacy Bogusławski. Ożenił się z Marią Tarczyńską h. Tarnawa, córką Zygmunta i Lucyny z Młochowskich, z którą miał dwie córki - Danutę Wiśniewską i Krystynę Opasewicz. Maria Tarczyńska była wnuczką po mieczu Michała Tarczyńskiego, burmistrza miasta Tuszyna i Leokadii z Jankowskich. Karol Bogusławski utrzymywał bliskie kontakty rodzinno-towarzyskie z bratem stryjecznym Kazimierzem Bogusławskim, dyrektorem Banku Spółdzielczego w Łodzi.

Karol Bogusławski w młodzieńczych latach odbył praktykę handlową w hucie szklanej "Czechy" oraz w fabryce porcelany w Ćmielowie. Następnie podjął pracę w firmie "Czechy". Doświadczenie, które zdobył podczas odbytych praktyk pozwoliło mu założyć własny skład kryształów i porcelany. Salon znajdował się przy ulicy Piotrkowskiej 100 w Łodzi. Obok pracy zawodowej poświęcał się życiu społecznemu. Przed I wojną światową był jednym z organizatorów łódzkiej "Lutni". Brał czynny udział w Stowarzyszeniu Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan oraz był członkiem Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego, długoletnim ławnikiem Sądów Grodzkich, Sądów Pracy i Sądu Rozjemczego oraz członkiem Komisji Podatkowych.


Zobacz też


Bibliografia


  • Dziennik Zarządu Miejskiego w Łodzi, 1938, nr 12a.