Bogusławski Jan Nepomucen
Jan Nepomucen Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1818, zm. 1890 w Kaliszu) – ziemianin, dziedzic Stoku, właściciel dóbr: Czepów Dolny, Zawady, Chrusty, Dąbrowa Rusiecka, Ochle, Włocin i Grzymaczew.
Jan Nepomucen Bogusławski był synem Urszuli z Załuskowskich herbu Rola i Stanisława Bogusławskiego, kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego, dziedzica dóbr Włocin Zawadki i Stok. Jego dziadkami po mieczu byli: Faustyna z Kiedrowskich h. Sas i Maksymilian Ścibor-Bogusławski, towarzysz wojsk koronnych, dziedzic Włocina i Smaszkowa. Jan Nepomucen Bogusławski był bratem: Marii Agaty, Marii 1v. Gołkont, 2v. Stożkowskiej, Zuzanny Ziembińskiej, Walerii Leokadii, Stanisławy Konstancji, Konrada, Makarego i Józefa Wojciecha.
Jan Nepomucen Bogusławski ożenił się ze starszą od siebie o blisko dziewięć lat Pauliną z Wierusz-Niemojowskich, wdową po Leonie Załuskowskim h. Rola, córką Józefa i Ludwiki z Walewskich h. Kolumna. Owocem tego związku było kilkoro dzieci - córka Aniela Zuzanna oraz trzech synów: Lucjan Leon, Stanisław Kazimierz (ur. 1848 r. w Czepowie Dolnym, zm. 1907 r. w Tłokini) i Adolf. Dzięki małżeństwu Jan Nepomucen Bogusławski wszedł w posiadanie kilku majątków ziemskich: Czepowa Dolnego, Zawad, Chrustów, Dąbrowy Rusieckiej i Ochel. Po ojcu odziedziczył Stok. Kupił 30 czerwca 1860 r. na licytacji publicznej w Kaliszu za 156 tys. zł. dobra Włocin, niegdyś sprzedane przez ojca Stanisława. Był więc właścicielem kilku dużych majątków ziemskich i należał do najzamożniejszej grupy ziemian Królestwa Polskiego. Jan Nepomucen Bogusławski zmarł w Kaliszu w 1890 roku, o czym powiadomiła Gazeta Warszawska 1890/77.
Adolf Bogusławski (ur. 30 września 1849 r.), syn Jana Nepomucena i Pauliny z Niemojewskich. Miał syna Bogusława, który z małżonki Marii pozostawił córkę Wiesławę, żoną Władysława Tyszkiewicza i syna Bogusława.
Lucjan Leon Bogusławski (ur. 1844 r., zm. 1904 r. w Winiarach), syn Jana Nepomucena i Pauliny z Niemojewskich. W latach 50. XIX w. praktykował w majątku Licheń jako agronom. Ożenił się w roku 1871 z Emilią Taczanowską h. Jastrzębiec, córką Juliana i Ludwiki Nimfy z Drwęskich. Emilia Taczanowska była siostrą stryjeczną gen. Edmunda Taczanowskiego, jednego z dowódców w powstaniu styczniowym. Emilia i Lucjan Bogusławscy mieli córkę Helenę i syna Czesława (ur. 1872 w Kuczkowie, zm. 1933 w Dobieszowicach), administratora dóbr Dobieszowice w latach 1926-1933. Lucjan Leon Bogusławski zmarł w Winiarach pod Gnieznem w wieku 60 lat.
Artykuł o Czesławie Bogusławskim
Artykuł o Czesławie Bogusławskim
Grób Czesława Bogusławskiego w Bobrownikach
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- Gazeta Warszawska 1890 nr 77