Bogusławski Jan Nepomucen: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
Jan Nepomucen Bogusławski był synem Urszuli z Załuskowskich herbu Rola i [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława Bogusławskiego]], kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego, dziedzica dóbr Włocin Zawadki i Stok. Jego dziadkami po mieczu byli: Faustyna z Kiedrowskich h. Sas i [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Ścibor-Bogusławski]], towarzysz wojsk koronnych, dziedzic Włocina i Smaszkowa. Jan Nepomucen Bogusławski był bratem: Marii Agaty, Marii 1v. Gołkont, 2v. Stożkowskiej, Zuzanny Ziembińskiej, Walerii Leokadii, Stanisławy Konstancji, [[Bogusławski Konrad|Konrada]], Makarego i Józefa Wojciecha.
 
Jan Nepomucen Bogusławski był synem Urszuli z Załuskowskich herbu Rola i [[Bogusławski Stanisław Ścibor (wojskowy)|Stanisława Bogusławskiego]], kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego, dziedzica dóbr Włocin Zawadki i Stok. Jego dziadkami po mieczu byli: Faustyna z Kiedrowskich h. Sas i [[Bogusławski Maksymilian|Maksymilian Ścibor-Bogusławski]], towarzysz wojsk koronnych, dziedzic Włocina i Smaszkowa. Jan Nepomucen Bogusławski był bratem: Marii Agaty, Marii 1v. Gołkont, 2v. Stożkowskiej, Zuzanny Ziembińskiej, Walerii Leokadii, Stanisławy Konstancji, [[Bogusławski Konrad|Konrada]], Makarego i Józefa Wojciecha.
  
−
Jan Nepomucen Bogusławski ożenił się ze starszą od siebie o blisko dziewięć lat Pauliną z Wierusz-Niemojowskich, wdową po Leonie Załuskowskim h. Rola, córką Józefa i Ludwiki z Walewskich h. Kolumna. Owocem tego związku było trzech synów: Lucjan Leon, Stanisław Kazimierz (ur. 1848, zm. 1907 r. w Tłokini) i Adolf (ur. 30 września 1849 r.) oraz córka Aniela Zuzanna. Dzięki małżeństwu Bogusławski wszedł w posiadanie kilku majątków ziemskich: Czepowa Dolnego, Zawad, Chrustów, Dąbrowy Rusieckiej i Ochel. Po ojcu odziedziczył Stok. Kupił 30 czerwca 1860 r. na licytacji publicznej w Kaliszu za 156 tys. zł. dobra Włocin, niegdyś sprzedane przez ojca Stanisława. Był więc właścicielem kilku dużych majątków ziemskich i należał do najzamożniejszej grupy ziemian Królestwa Polskiego. Jan Nepomucen Bogusławski zmarł w Kaliszu w 1890 roku, o czym powiadomiła Gazeta Warszawska 1890/77.
+
Jan Nepomucen Bogusławski ożenił się ze starszą od siebie o blisko dziewięć lat Pauliną z Wierusz-Niemojowskich, wdową po Leonie Załuskowskim h. Rola, córką Józefa i Ludwiki z Walewskich h. Kolumna. Owocem tego związku było trzech synów: Lucjan Leon, Stanisław Kazimierz (ur. 1848, zm. 1907 r. w Tłokini) i Adolf (ur. 30 września 1849 r.) oraz córka [[Bogusławska Aniela Zuzanna|Aniela Zuzanna]]. Dzięki małżeństwu Bogusławski wszedł w posiadanie kilku majątków ziemskich: Czepowa Dolnego, Zawad, Chrustów, Dąbrowy Rusieckiej i Ochel. Po ojcu odziedziczył Stok. Kupił 30 czerwca 1860 r. na licytacji publicznej w Kaliszu za 156 tys. zł. dobra Włocin, niegdyś sprzedane przez ojca Stanisława. Był więc właścicielem kilku dużych majątków ziemskich i należał do najzamożniejszej grupy ziemian Królestwa Polskiego. Jan Nepomucen Bogusławski zmarł w Kaliszu w 1890 roku, o czym powiadomiła Gazeta Warszawska 1890/77.
−
 
 
−
 
 
−
----
 
−
 
 
−
 
 
−
'''Aniela Zuzanna Bogusławska''' (ur. 1846 r., zm. 1900 r. w Tłokini), córka Jana Nepomucena i Pauliny z Niemojewskich. Wstąpiła w roku 1866 w związek małżeński z Janem Władysławem Chrystowskim h. Starża, dziedzicem rozległych dóbr Tłokinia. Miała z nim kilkoro dzieci, córkę Marię Jadwigę Żywanowską oraz synów: Józefa Roberta ożenionego z Marią Koczorowską, Antoniego Klemensa dziedzica Pierzchnianki, ożenionego z Marią Borkiewicz, Leona Erazma, Franciszka Leona, Jana Roberta i Ignacego Władysława  ożenionego z Zofią Chrzanowską. Spośród dzici Anieli z Bogusławskich Chrystowskiej najbardziej znany, w sensie historycznym, był '''Ignacy Władysław Chrystowski''' (ur. 1882 r. w Tłokini, zm. 1938 r. w Poznaniu). Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Angażował się w sprawy publiczne - już jako uczeń gimnazjum zakładał w Kaliszu kółka samokształceniowe dla młodzieży, a na wsiach biblioteczki, domy ludowe i spółdzielnie. Był posłem na Sejm II RP (kadencja 1930-1935), prezesem kaliskiego oddziału Związku Ziemian, prezesem Zarządu Okręgowego Stronnictwa Narodowego (od 1936 roku Członek Komitetu Głównego tegoż Stronnictwa), prezesem okręgowym Akcji Katolickiej. W latach 30. XX w. wspierał finansowo "Myśl Narodową". Był dobrym i uznanym ziemianinem. Prowadził praktyki rolnicze dla osób przyjeżdżających z całego kraju. W odziedziczonej po rodzicach Tłokini wzniósł w latach 1915-16 imponujący pałac. 
 
−
 
 
−
 
 
−
<gallery widths=200 heights=200>
 
−
Plik:Drzewo Chrystowscy potomkowie Anieli Boguslawskiej.jpg|Potomkowie Anieli z Bogusławskich Chrystowskiej
 
−
Plik:Tlokinia grob Anieli Boguslawskiej.jpg|Grób Anieli z Bogusławskich Chrystowskiej
 
−
Plik:Tlokinia palac Chrystowskich.jpg|Pałac Chrystowskich w Tłokini
 
−
</gallery>
 
  
  

Wersja z 20:37, 18 sie 2012

Jan Nepomucen Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1818, zm. 1890 w Kaliszu) – ziemianin, dziedzic Stoku, właściciel dóbr: Czepów Dolny, Zawady, Chrusty, Dąbrowa Rusiecka, Ochle, Włocin i Grzymaczew.

Jan Nepomucen Bogusławski był synem Urszuli z Załuskowskich herbu Rola i Stanisława Bogusławskiego, kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego, dziedzica dóbr Włocin Zawadki i Stok. Jego dziadkami po mieczu byli: Faustyna z Kiedrowskich h. Sas i Maksymilian Ścibor-Bogusławski, towarzysz wojsk koronnych, dziedzic Włocina i Smaszkowa. Jan Nepomucen Bogusławski był bratem: Marii Agaty, Marii 1v. Gołkont, 2v. Stożkowskiej, Zuzanny Ziembińskiej, Walerii Leokadii, Stanisławy Konstancji, Konrada, Makarego i Józefa Wojciecha.

Jan Nepomucen Bogusławski ożenił się ze starszą od siebie o blisko dziewięć lat Pauliną z Wierusz-Niemojowskich, wdową po Leonie Załuskowskim h. Rola, córką Józefa i Ludwiki z Walewskich h. Kolumna. Owocem tego związku było trzech synów: Lucjan Leon, Stanisław Kazimierz (ur. 1848, zm. 1907 r. w Tłokini) i Adolf (ur. 30 września 1849 r.) oraz córka Aniela Zuzanna. Dzięki małżeństwu Bogusławski wszedł w posiadanie kilku majątków ziemskich: Czepowa Dolnego, Zawad, Chrustów, Dąbrowy Rusieckiej i Ochel. Po ojcu odziedziczył Stok. Kupił 30 czerwca 1860 r. na licytacji publicznej w Kaliszu za 156 tys. zł. dobra Włocin, niegdyś sprzedane przez ojca Stanisława. Był więc właścicielem kilku dużych majątków ziemskich i należał do najzamożniejszej grupy ziemian Królestwa Polskiego. Jan Nepomucen Bogusławski zmarł w Kaliszu w 1890 roku, o czym powiadomiła Gazeta Warszawska 1890/77.



Lucjan Leon Bogusławski (ur. 1844 r., zm. 1904 r. w Winiarach), syn Jana Nepomucena i Pauliny z Niemojewskich. W latach 50. XIX w. praktykował w majątku Licheń jako agronom. Ożenił się w roku 1871 z Emilią Taczanowską h. Jastrzębiec, córką Juliana i Ludwiki Nimfy z Drwęskich. Emilia Taczanowska była siostrą stryjeczną gen. Edmunda Taczanowskiego, jednego z dowódców w powstaniu styczniowym. Emilia i Lucjan Bogusławscy mieli córkę Helenę i syna Czesława (ur. 1872 w Kuczkowie, zm. 1933 w Dobieszowicach), administratora dóbr Dobieszowice w latach 1926-1933. Lucjan Leon Bogusławski zmarł w Winiarach pod Gnieznem w wieku 60 lat.


  • Artykuł o Czesławie Bogusławskim

  • Artykuł o Czesławie Bogusławskim

  • Grób Czesława Bogusławskiego w Bobrownikach


Zobacz też

Bibliografia

  • R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
  • Gazeta Warszawska 1890 nr 77
Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Bogusławski_Jan_Nepomucen&oldid=6294”