Bogusławski Henryk
Henryk Bogusławski herbu Ostoja (ur. 19 stycznia 1861 r. w Tosinie, zm. 6 listopada 1891 r. w Warszawie) – właściciel nieruchomości w Zelowie i w Łodzi.
Syn Ludwiki z Kilińskich i Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego. Potomek w czwartym pokoleniu Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wice-podkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego stryjami byli: ks. Hieronim i ks. Ignacy Bogusławscy. Miał liczne rodzeństwo: 1. Józefa Teofila (1852-1911), pisarza Gminy Zelów, ożenionego z Walerią Madler (córką Jakuba i Józefy z Kozłowskich); 2. Anielę Salomeę (1854 -?), zamężną za Janem Nepomucenem Nowickim; 3. Mariannę Zofię (1856-?), zamężną za Antonim Wilczyńskim; 4. Leona Tomasza (1850-1910), ożenionego z Walerią Krąkowską; 5. Henryka Stanisława (1859-1860); 6. Ignacego Henryka (1858-1894), ożenionego z Teodozją Madler.
Henryk Bogusławski urodził się 19 stycznia 1861 roku w Kolonii Tosin, majątku rodziców. Po osiągnięciu pełnoletności otrzymał w spadku po ojcu 450 rubli. Dnia 27 lipca 1886 roku Bogusławski ożenił się w Warszawie z Emilią Pszczółkowską (ur. 27 09 1869 r. w Warszawie), córką Aleksandra i Zofii z Działyńskich. Miał z nią 3 synów - Romana Aleksandra (ur. w Łodzi 6 lipca 1887 roku), Stanisława (ur. w Łodzi 7 listopada 1888 roku) i Władysława (ur. w Łodzi 10 maja 1891 roku). Wraz z rodziną mieszkał w Łodzi. Planował budowę piętrowej kamienicy mieszkalnej z poddaszem na rogu ulic Dzikiej i Pustej w Łodzi (obecnie Sienkiewicza i Wigury). Kamienicę tę zaprojektował znany łódzki architekt Ignacy Markiewicz, twórca między innymi gimnazjum męskiego przy ul. Dzikiej (Sienkiewicza), słynnego domu Krablera przy ul Nowo-Spacerowej (al. Kościuszki) oraz kilkadziesięciu kamienic przy ul. Piotrkowskiej w Łodzi. Plany Henryka Bogusławskiego nie ziściły się gdyż zmarł on 6 listopada 1891 roku przy ul. Elektoralnej nr 751 w Warszawie.
