Historia rodziny Bohatyrewicz

Bohatyrewicz - odwieczna szlachta tatarska, kniaziowie. Zamożna połocka rodzina, posiadająca własności ziemskie już w XVI stoleciu.

Najstarsze świadectwa źródłowe

Waśko winien był dostarczyć jednego zbrojnego konnego na potrzeby wojenne (Metr. Litew. 1528 r.). Mikołaj z wojew. trockiem podpisał elekcyję 1674 r., a Kazimierz pospolite ruszenie 1698r. Dominik, vicenamiestnik grodzki słonimski 1759r.Maciej, syn Michała, z synem Jerzym; Franciszek, syn Michała z synami Anzelmem i Michałem; Stanisław z synami, Michałem i Franciszkiem.Józef syn Stanisława i Józef, syn Franciszka, 1848 r; synowie Jerzego; Stefan z synem Adamem i Jan z potomstwem; Antoni, syn Mikołaja, z potomstwem Piotr , syn Marcina i Stefan, syn Mateusza obydwaj z potomstwem, 1849r; Wincenty, Stanisław i Paweł, synowie Aleksandra; Efim i Michał, synowie Stanisława i Adam; syn Pawła, 1853r.; Antoni, Stanisław, Julian i Feliks, synowie Franciszka, 1854 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.

Bronisław Bohatyrewicz (ur. 24 lutego lub 24 kwietnia 1870 w Grodnie, zamordowany 6 kwietnia 1940 w Katyniu) − podpułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Wojska Polskiego.

Kazimierz Bohatyrewicz (1906 – 1967) − Kierownik Biura Technicznego Budowy Fabryki Penicyliny.

S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. I, s. 285-286.
S. Dziadulewicz, Herbarz rodzin tatarskich w Polsce, Wilno 1929, s. 381-382.
K. Łodzia-Czarniecki, Herbarz polski, t. 1, s. 283.
T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991 r., s. 76 (B. Bohatyrewicz).
Encyklopedja Wojskowa, t. I z 1931 r., s. 357.
Kawalerowie Orderu VM w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000 r., s. 35.
P. Stawecki, Słownik biograficzny generałów WP 1918-1939, Warszawa 1994 r., s. 82.
Bronisław Bohatyrewicz.