Bogusławski Aleksander

Z Ostoya
Wersja z dnia 15:00, 11 gru 2014 autorstwa Rafal (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „'''Aleksander Bogusławski''', syn Pacyfika Nikodema. Powstaniec styczniowy. Pełnił funkcję adwokata przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wy...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Aleksander Bogusławski, syn Pacyfika Nikodema. Powstaniec styczniowy. Pełnił funkcję adwokata przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wyrzykowską, z którą miał liczne potomstwo: Zofię Franciszkę Iwanowską, Aleksandrę, Walerię, Marię, Jadwigę, Janinę i Wandę oraz synów: Erazma Nepomucena Rudolfa, Jana, Tadeusza i Aleksandra. Z przekazów ustnych wiadomo, że Aleksander i Ewa Bogusławscy byli właścicielami dworu w Górach Wysokich w gminie Dwikozy. Za udział w powstaniu 1863 roku Aleksander Bogusławski został pozbawiony praw adwokackich i skazany na konfiskatę majątku. Jego dwór został spalony. Bogusławski spłonął razem z nim przygnieciony belką stropową ratując dokumenty sądowe. Żona Aleksandra - Ewa z Wyrzykowskich umarła na cholerę pielęgnując chorych we wsi. Ich syn Aleksander Bogusławski (junior) (ur. 1867 w Płocku, zm. 1925 w Sosnowcu) osiedlił się w Zagłębiu Dąbrowskim. Ożeniony był z Michaliną Malankiewicz, z którą doczekał się syna Wojciecha i córki Wiesławy zamężnej za Antonim Wiśniowskim. Córka Wiesławy i Antoniego Wiśniowskich - Olszyna wyszła za mąż za Wacława Turka, z którym ma córkę Agnieszkę i syna Miłosza.

Antoni Marian Wiśniowski, (ur. 22 maja 1907 w Chrzanowie) syn Kazimierza, mąż Wiesławy Bogusławskiej, absolwent III Gimnazjum im. J. Sobieskiego, student i absolwent Wydziału Górniczego AG 1926-33, akt. 1929-31, wiceprezes Montany oraz sekretarz Krakowskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1929/30, po studiach pracownik m.in. kopalni “Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich (był dyrektorem technicznym), kopalni "Saturn" w Czeladzi, kierownik Zakładu Robót Górniczych w Sosnowcu 1950-52, naczelny inż. Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu 1953-59, inspektor kopalń i kierownik postępu technicznego w Zjednoczeniu Budownictwa Górniczego w Katowicach 1959-67.

Zobacz też


Bibliografia

  • R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
  • Listy Miłosza Turka do Rafała Bogusławskiego (zbiór prywatny R. Bogusławskiego).
Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Bogusławski_Aleksander&oldid=10765”