Wybitni przedstawiciele Rodu Ostojów (Mościców): Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 297: Linia 297:
 
* Jakub Kiedrzyński (zm. 1798) – właściciel dóbr Orpiszewek i Fabianów, burgrabia kaliski, sędzia ziemski kaliski.
 
* Jakub Kiedrzyński (zm. 1798) – właściciel dóbr Orpiszewek i Fabianów, burgrabia kaliski, sędzia ziemski kaliski.
 
* Mikołaj Hrebnicki (zm. po 1799) – pisarz grodzki połocki (1774-1775), strażnik połocki (1757-1799), towarzysz husarski, komisarz cywilno-wojskowy (1791).
 
* Mikołaj Hrebnicki (zm. po 1799) – pisarz grodzki połocki (1774-1775), strażnik połocki (1757-1799), towarzysz husarski, komisarz cywilno-wojskowy (1791).
    Jan Kanty Iłowiecki (zm. 1801) – kanonik gnieźnieński i poznański, prałat poznański, absolwent Akademii Krakowskiej, doktor obojga praw, proboszcz w Sośnicy.
+
* Jan Kanty Iłowiecki (zm. 1801) – kanonik gnieźnieński i poznański, prałat poznański, absolwent Akademii Krakowskiej, doktor obojga praw, proboszcz w Sośnicy.
    Teodozy Brodowicz (zm. 1803) – kapłan świecki rytu greckiego, archiprezbiter i oficjał katedry łuckiej, wikariusz unicki, pamiętnikarz.
+
* Teodozy Brodowicz (zm. 1803) – kapłan świecki rytu greckiego, archiprezbiter i oficjał katedry łuckiej, wikariusz unicki, pamiętnikarz.
    Tadeusz Błociszewski (zm. 1807), generał major wojsk koronnych w latach 1766–1790, poseł na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu św. Stanisława.
+
* Tadeusz Błociszewski (zm. 1807), generał major wojsk koronnych w latach 1766–1790, poseł na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu św. Stanisława.
    Józefat Ochocki (zm. 1806) – opat bazylianów w Owruczu, doktor teologii, rektor szkół bazyliańskich, pamiętnikarz.
+
* Józefat Ochocki (zm. 1806) – opat bazylianów w Owruczu, doktor teologii, rektor szkół bazyliańskich, pamiętnikarz.
    Stanisław Kublicki (zm. 1809) – komisarz sejmowy, konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni, rotmistrz litewski, pułkownik, dramatopisarz, poeta, tłumacz, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, zwolennik reform polepszających sytuację mieszczaństwa i chłopów.
+
* Stanisław Kublicki (zm. 1809) – komisarz sejmowy, konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni, rotmistrz litewski, pułkownik, dramatopisarz, poeta, tłumacz, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, zwolennik reform polepszających sytuację mieszczaństwa i chłopów.
    Bonawentura Gajewski (zm. po 1812) – komisarz cywilno-wojskowy powiatu kaliskiego, rotmistrz chorągwi 3. Brygady Kawalerii Narodowej do 1786 r.
+
* Bonawentura Gajewski (zm. po 1812) – komisarz cywilno-wojskowy powiatu kaliskiego, rotmistrz chorągwi 3. Brygady Kawalerii Narodowej do 1786 r.
    Dionizy Mikorski (zm. po 1813) – poseł wyszogrodzki na sejm grodzieński (1793), paź króla Stanisława Augusta, kawaler Orderu Świętego Stanisława.
+
* Dionizy Mikorski (zm. po 1813) – poseł wyszogrodzki na sejm grodzieński (1793), paź króla Stanisława Augusta, kawaler Orderu Świętego Stanisława.
    Michał Ostaszewski (zm. 1816) – organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768–1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój, dziedzic m.in. Wzdowa.
+
* Michał Ostaszewski (zm. 1816) – organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768–1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój, dziedzic m.in. Wzdowa.
    Tomasz Ostaszewski (1746–1817) – biskup płocki w latach 1809–1817, senator Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, kawaler Orderu Św. Stanisława.
+
* Tomasz Ostaszewski (1746–1817) – biskup płocki w latach 1809–1817, senator Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, kawaler Orderu Św. Stanisława.
    Sebastian Ostaszewski (1755–1826) – ziemianin, właściciel dóbr Wzdów i Jaćmierz w ziemi sanockiej.
+
* Sebastian Ostaszewski (1755–1826) – ziemianin, właściciel dóbr Wzdów i Jaćmierz w ziemi sanockiej.
    Ignacy Jerzy Marchocki (1755–1827) – chorąży trembowelski, twórca Państwa Mińkowieckiego.
+
* Ignacy Jerzy Marchocki (1755–1827) – chorąży trembowelski, twórca Państwa Mińkowieckiego.
    Adam Ostaszewski (1750–1829) – major kawalerii narodowej.
+
* Adam Ostaszewski (1750–1829) – major kawalerii narodowej.
    Kazimierz Ostaszewski (1756–1845) – chorąży kawalerii narodowej, właściciel dóbr Zarszyn, Posada Zarszyńska i Długie w ziemi sanockiej.
+
* Kazimierz Ostaszewski (1756–1845) – chorąży kawalerii narodowej, właściciel dóbr Zarszyn, Posada Zarszyńska i Długie w ziemi sanockiej.
    Jan Duklan Ochocki (1766/8–1848) – pamiętnikarz, szambelan króla Stanisław Augusta Poniatowskiego, podsędek i sędzia żytomierski, palestrant żytomierski, dworzanin Józefa Stempkowskiego, wojewody kijowskiego.
+
* Jan Duklan Ochocki (1766/8–1848) – pamiętnikarz, szambelan króla Stanisław Augusta Poniatowskiego, podsędek i sędzia żytomierski, palestrant żytomierski, dworzanin Józefa Stempkowskiego, wojewody kijowskiego.
    Feliks Rylski (1770–1823) – major wojsk polskich, odznaczony Orderem Virtuti Militari i Legią Honorową.
+
* Feliks Rylski (1770–1823) – major wojsk polskich, odznaczony Orderem Virtuti Militari i Legią Honorową.
    Józefa z Ostaszewskich ks. Łukomska (ur. 1785) – żona księcia Wincentego Łukomskiego, właściciela dóbr Pleszki w ziemi witebskiej.
+
* Józefa z Ostaszewskich ks. Łukomska (ur. 1785) – żona księcia Wincentego Łukomskiego, właściciela dóbr Pleszki w ziemi witebskiej.
    Józef Siemoński – generał major milicji sandomierskiej w czasie powstania kościuszkowskiego. Razem ze Stanisławem Wodzickim został mianowany w r. 1794 przez Tadeusza Kościuszkę na przywódcę powstania w sandomierskim.
+
* Józef Siemoński – generał major milicji sandomierskiej w czasie powstania kościuszkowskiego. Razem ze Stanisławem Wodzickim został mianowany w r. 1794 przez Tadeusza Kościuszkę na przywódcę powstania w sandomierskim.
  
 
<gallery widths=120 heights=120>
 
<gallery widths=120 heights=120>

Wersja z 09:38, 29 kwi 2024

Ostoja wyciety.jpg

Lista zawiera wybitnych członków rodu heraldycznego Ostojów (Mościców), których biogramy znalazły swoje miejsce w wielu opracowaniach o charakterze encyklopedycznym.

XI/XII w.

  • Cistebor (Cistibor, Czcibor1) (zm. ok. 1125) – rycerz, być może właściciel Ściborzyc, w 1110 r. ofiarował katedrze krakowskiej unum pallium. Prawdopodobnie jest przodkiem Mikołaja ze Ściborzyc h. Ostoja2.

XIII w.

XIV w.

  • Mikołaj ze Ściborza [4] (zm. ok. 1315) – dziedzic wsi Ściborze na Kujawach, chorąży inowrocławski w 1311 r.
  • Wincenty z Koszyc (zm. po 1361) – dziedzic Koszyc w połowie XIV w.
  • Czcibor (Ścibor) (zm. po 1363) – dziekan katedry poznańskiej.
  • Jakusz z Błociszewa [5] (zm. po 1370) – wojewoda grodowy lwowski.
  • Mościc ze Ściborza (zm. przed 1383) – dziedzic Ściborza na Kujawach, wojewoda gniewkowski, starosta brzeski kujawski od 1368 r.
  • Sągniew z Konarów (zm. po 1386) – dziedzic na Konarach w II połowie XIV w.
  • Ścibor z Radzymina (zm. 1390) – biskup płocki 1390 r.
  • Mikołaj z Jerzykowa (zm. po 1390) – dziedzic Gortatowa i Jerzykowa, kasztelan ostrowski.
  • Hanek z Chełmu (zm. przed 1397) – dziedzic Chełmu w II połowie XIV w., właściciel dóbr w Woli Chełmskiej, Swoszowicach i Kantorowicach.
  • Rokosz (Rokosius) z Brzezin (zm. 1398 r.) – duchowny rzymskokatolicki, biskup kamieniecki.
  • Ścibor z Małego Ściborza (zm. ok. 1400) – arcybiskup egierski, Węgry ok. 1400 r.
  • Marcin ze Ściborza [6] (zm. przed 1402) – kanonik włocławski od 1386 r., kanonik płocki.
  • Marek z Bzowa (zm. po 1405) – dziedzic dóbr ziemskich w Bzowie i Tązowie (obecnie część Karlina).
  • Świętomir Błociszewski (zm. przed 1408) – dziedzic Brodnicy i Błociszewa.
  • Dobiesław z Konarów i Koszyc [7] (zm. ok. 1409) – stolnik krakowski, podsędek ziemski krakowski w latach 1394–1409.
  • Bernard z Gronowic [8] (zm. po 1410) – kanclerz księcia Władysława Opolczyka w latach 1393–1395, proboszcz w Chrząszczycach, kanonik opolski i głogówecki, rektor Uniwersytetu Karola w Pradze.
  • Andrzej Podczaszy (zm. po 1410) – wojewoda trenczyński, baron węgierski, pan na zamku Uhrovec (Ugróc).
  • Mikołaj Purcz ze Ściborza (zm. przed 1411) – kasztelan bydgoski w latach 1378–1399, starosta Kujaw inowrocławskich z ramienia Władysława Opolczyka przed 1391 r.
  • Dobrogost Bytkowski (zm. przed 1413) – dziedzic części dóbr Błociszewo, Bytkowo i Luboń, asesor sądu poznańskiego.
  • Ścibor ze Ściborzyc [9] (1347–1414) – starosta brzeski, wojewoda siedmiogrodzki i komes komitatów górnowęgierskich (słowackich), w tym Bratysławy. Był członkiem Zakonu Smoka.
  • Abel Biel z Błeszna [10] (zm. po 1414) – burgrabia wieluński, starosta krzepicki, starosta inowrocławski w latach 1382–1383, podkomorzy wieluński w 1414 r.

XV w.

  • Mikołaj z Błociszewa [11] (zm. 1419) – kasztelan santocki w latach 1401–1415, sędzia ziemski poznański w latach 1415–1419.
  • Stanisław Biel (zm. po 1420) - niepiszący się z Błeszna, występuje w źródłach równocześnie z Mikołajem, Henrykiem i Zygmuntem Bielami.
  • Henryk Biel [12] (zm. ok. 1424) – kanonik gnieźnieński od 1387 r.
  • Maciej z Bogusławic [13] (zm. po 1428) – dziedzic na Bogusławicach i w Jackowie w I połowie XV w.
  • Dobiesław z Koszyc i Konarów [14] (zm. ok. 1431) – dziedzic na Koszycach i Konarach w I połowie XV w.
  • Jakub Chełmski (zm. przed 1431) – dziedzic Chełmu, właściciel części w Kaczkowicach, prebendarz w kościele św. Marcina w Krakowie w roku 1418.
  • Imram Chełmski (zm. przed 1431) – dziedzic Chełmu, właściciel Kantorowic i części w Kaczkowicach w I połowie XV w.
  • Świętosław (Święszek) Iłowiecki (zm. 1434) - kasztelan karzecki (ostatni znany historykom), wicesędzia kościański, zastępca starosty generalnego wielkopolskiego w Kościanie. Posiadał liczne dobra - Iłówiec Mały i Wielki, Krosna (obecnie Krosno), Psarskie, Srocko Wielkie, Pecna.
  • Jan Błociszewski (zm. po 1429) – dziedzic dóbr w Brodnicy, Błociszewie, Wronowie, Grabianowie, Luboni i innych.
  • Mikołaj Biel z Błeszna [15] (zm. ok. 1432) – dziedzic Błeszna, Białej Wielkiej, Wilkowiecka, Kamyka i Kiedrzyna w I połowie XV w.
  • Jan z Chełmu (zm. po 1432) – dziedzic Chełmu, właściciel dóbr w Kantorowicach, Kaczkowicach i Przegorzałach.
  • Ścibor Ściborowic (zm. 1434) – syn Ścibora ze Ściborzyc, dziedzic Beckova, komes, możnowładca węgierski.
  • Świętosław Iłowiecki (zm. 1434) – kasztelan karzecki, wicesędzia kościański, zastępca starosty generalnego wielkopolskiego w Kościanie.
  • Jan Chełmski z Chełmu (zm. po 1434) – dziedzic Chełmu, w latach 1426–1434 sprawował urząd burgrabiego krakowskiego.
  • Stanisław z Poddębic (zm. po 1436) – podstarości krakowski, starosta lubelski, burgrabia krakowski, wielkorządca krakowski w latach 1430–1432.
  • Mikołaj Probołowski z Chełmu (zm. 1440) – dziedzic Chełmu, właściciel Probołowic, części w Kantorowicach, Kaczkowicach, Sierosławicach, Mydlnikach i Rząsce, podstarosta krakowski, wielkorządca krakowski do 1440 r.
  • Henryk Biel z Błeszna zw. Indrzychem [16] (zm. ok. 1442) – dziedzic Błeszna, dworzanin i posłaniec króla Władysława Jagiełły w 1420 r.
  • Hanek Chełmski (zm. po 1443) – dziedzic Chełmu, właściciel części Sierosławic, Kantorowic, Gorynic, Kaczkowic, a także Wierbki, Ziemblic i Przychody w I połowie XV w.
  • Maciej Szczodrowski (zm. po 1440) – dziedzic Brodnicy i Wronowa, właściciel Szczodrowa w Wielkopolsce.
  • Piotr Chełmski (zm. ok. 1446) – burgrabia krakowski, starosta nowokorczyński w latach 1430–1432, ochmistrz dworu królewskiego w latach 1435–1437, kasztelan połaniecki w latach 1435–1446.
  • Ścibor z Koszyc i Konarów [17] (zm. po 1450) – dziedzic Konarów i Koszyc Wielkich w I połowie XV w.
  • Andrzej Brodnicki (zm. przed 1452) – dziedzic Brodnicy, właściciel Luboni, Krajkowa, Karsowa i Marszewa, wicechorąży kościański 1440–1445, burgrabia kościański 1447–1448, wicewojewoda kościański w 1448.
  • Zygmunt Biel z Błeszna [18] (zm. po. 1453) – dziedzic Białej Małej, Libidzy i Jaworzna w ziemi wieluńskiej w I połowie XV w.
  • Mikołaj Biel condam de Blaschno (zm. po 1456) - pochodził z Błeszna, był synem Henryka Biela z Błeszna. Został poświadczony w roku 1456.
  • Mikołaj Szarlejski (zm. 1457) – podstoli brzeskokujawski, kasztelan inowrocławski od 1438 r., starosta bydgoski od 1441 r., wojewoda inowrocławski od 1457 r., starosta tucholski od 1454 r., wojewoda brzeskokujawski w latach 1453–1457, starosta brodnicki, starosta gniewkowski, starosta człuchowski w 1454 r. i w latach 1455–1456.
  • Jan z Chełmu i Przegorzał (zm. ok. 1459) – dziedzic Chełmu i Przegorzał, właściciel części Woli Chełmskiej, Racławic, Bielanek i Filipowic, kasztelan połaniecki w latach 1447–1459.
  • Jan z Jani Jański [19] (zm. 1461) – rycerz z ziemi nowskiej, współtwórca Związku Pruskiego, członek Towarzystwa Jaszczurczego, starosta gniewski, pierwszy wojewoda pomorski.
  • Wojciech Iłowiecki (zm. po 1462) - wicepodsędek kościański.
  • Jan Rokosz z Koszyc [20] (zm. ok. 1464) – burgrabia i podstarości krakowski, sędzia ziemski krakowski od 1455 r.
  • Dobiesław z Olewina (zm. ok. 1468) – wojski stężycki, cześnik krakowski od 1437 r.
  • Piotr z Lucjanowic (zm. ok. 1468) – pisarz generalny ziemski krakowski, wielkorządca krakowski od 1458 r.
  • Ścibor z Ostaszewa (zm. ok. 1470) – dziedzic Ostaszewa na Mazowszu w II połowie XV w.
  • Jan Brodnicki (zm. po 1470) – dziedzic Grabianowa w Wielkopolsce, pisał się z Brodnicy.
  • Mikołaj Ptaszkowski (zm. przed 1471) – dziedzic Brodnicy, właściciel Ptaszkowa w Wielkopolsce, wicepodkomorzy kościański.
  • Ścibor Chełmski z Ponieca (zm. 1471) – starosta generalny wielkopolski w latach 1457–1460, sędzia poznański, podkomorzy poznański, starosta malborski w latach 1458–1459, dyplomata – doprowadził do pokoju toruńskiego w 1466 r.
  • Jakub Jackowski (zm. po 1472) – scholastyk kapituły kolegiackiej w Opatowie.
  • Przecław z Dmosic (zm. 1474) – dziedzic Dmosic, starosta spiski w latach 1456–1474.
  • Jan Solecki (zm. ok. 1480) – kolator kościoła we wsi Lisów.
  • Ścibor z Bogusławic (zm. po 1480) – dziedzic na Bogusławicach w II połowie XV w.
  • Jan z Nagorzyc (zm. po 1480) – jest pierwszym odnotowanym w źródłach Nagórskim, którego można powiązać z rodem Ostojów.
  • Mikołaj Zarogowski (zm. przed 1482) – rajca krakowski, burmistrz Krakowa, ufundował kaplicę w kościele św. Anny w Krakowie.
  • Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych [21] (zm. po 1486) – dziedzic Koszyc Małych i Brzezin, fundator budowy kościoła św. Mikołaj w Brzezinach w II połowie XV w.
  • Jan Iłowiecki (zm. 1487) - kanonik poznański, pleban w Nieparcie, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim.
  • Stanisław Rokosz z Brzezin – legendarny fundator kościoła św. Mikołaja w Brzezinach.
  • Marcin Poniecki (1448–1498) – dziedzic miasta Ponieca.
  • Mikołaj z Błociszewa (zm. przed 1499) – dziedzic Błociszewa, Chaław, Gaju i Grabianowa, burgrabia kościański.
  • Wojciech Modliszewski (zm. przed 1503) – dziedzic dóbr w Modliszewie Kościelnym, dworzanin królewski.
  • Piotr Iłowiecki (zm. po 1502) – burgrabia poznański, chorąży kaliski, wicechorąży poznański, chorąży poznański, właściciel miasta Wolsztyna.

XVI w.

  • Piotr Lubiatowski (zm. przed 1511) – dziedzic dóbr w Błociszewie, Lubiatowie Większym i Mączlinie.
  • Katarzyna Modliszewska (zm. ok. 1512) – dziedziczka dóbr w Modliszewie Kościelnym, członkini Zakonu Świętej Klary w Gnieźnie.
  • Hrehory Służka vel Hrehory Omelanowicz Słuszka (zm. po 1516) - bojar królewski.
  • Aleksander Irzykowski (zm. po 1516) – dziedzic Jerzykowa, Kowalskich i Komorowa, podwojewodzi kaliski, burgrabia ziemski koniński, burgrabia zamku łowickigo.
  • Wojciech Głogiński (zm. po 1517) - łożniczy królewski.
  • Maciej Głogiński (zm. po 1517) – burgrabia ziemski kaliski.
  • Stanisław Zaborowski (zm. 1529) – prawnik, gramatyk, autor pierwszego drukowanego traktatu w języku łacińskim o polskiej ortografii.
  • Stanisław Szyszkowski (zm. po 1530) - starosta klucza opatowskiego arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, dziedzic w Lutosławicach i Rozdżałach.
  • Stanisław Baranowski (zm. po 1531) – pleban w Modrzu, altarysta w katedrze poznańskiej.
  • Stanisław Szyszkowski (zm. po 1534) - stolnik kaliski, starosta rogoziński.
  • Ostafi Brodowicz (zm. po 1535) - właściciel dóbr ziemskich znajdujących się w obrębie zamku dolnego w Łucku.
  • Łukasz Popowski (zm. przed 1547) – dziedzic dóbr w Popowie i Mierzejewie.
  • Walenty Głogiński (zm. po 1559) - gwardian franciszkanów lwowskich.
  • Iwan Hrehorowicz Słuszka (Służka Stary) (zm. przed 1560) - horodniczy kijowski, starosta lubecki, dworzanin królewski.
  • Wojciech Jerzykowski (zm. po 1560) – właściciel dóbr ziemskich w Kozarzewie, Gorazdowie, Borkowie i Psarskich.
  • Wincenty Gajewski (zm. przed 1564) – dziedzic Gaju i Grabianowa oraz części Błociszewa.
  • Feliks Rylski (zm. 1565) – kantor kujawski, biegły w prawie.
  • Jan Chodkowski v. Chotkowski v. Kotkowski (zm. po 1569) - podczaszy sieradzki. Wspomniał go Bartosz Paprocki w „Herbach rycerstwa polskiego”.
  • Paweł Hrehorowicz Słuszka (zm po 1571) - wójt kamieniecki.
  • Feliks Roguski (zm po 1571) – podwojewodzi i sędzia grodzki liwski.
  • Maciej Kawęczyński (zm. 1572) – wydawca i drukarz, założyciel pierwszej drukarni na północno-wschodnich terenach Rzeczypospolitej, działacz reformacji na Litwie.
  • Baltazar Bzowski [22] (1514–1574) – właściciel dóbr ziemskich w Bzowie, podstarości jaworowski.
  • Stanisław Szyszkowski [23] (zm. po 1579) - kanonik gnieźnieński i poznański, prepozyt kapituły kolegiackiej w Sieradzu, proboszcz sieradzki, oficjał i dziekan wieluński.
  • Mikołaj Głogiński (zm. po 1579) – podczaszy kaliski, poseł na sejm.
  • Andrzej Blinowski (zm. 1581) – biskup pomocniczy kujawsko-pomorski, kanonik włocławski i kantor kruszwicki, sekretarz królewski w 1563 roku.
  • Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1583) – starosta krzyczewski i owłuczycki.
  • Kasper Karliński [24] (zm. 1590) – starosta olsztyński, bohater obrony Olsztyna w 1587 r.
  • Michał Maleczkowski (zm. 1592) – wielkorządca krakowski w latach 1577–1592, żupnik olkuski, chęciński i kuchmistrz wielki koronny.
  • Erazm Gajewski (zm. przed 1593) – dziedzic Gaju oraz części Błociszewa i Grabianowa, burgrabia ziemski kościanski.
  • Jan Gajewski z Błociszewa [25] (zm. 1595) – dziedzic Gaju oraz części Błociszewa i Grabianowa, właściciel Grodźca, Nietrzanowa, Gorzyczek i innych, marszałek sejmu koronacyjnego (1588), poseł na sejm, pisarz grodzki kaliski (1566–1578), podstarości i surogator grodzki poznański (1578–1582), sędzia ziemski poznański (1582–1595).
  • Mikołaj Politalski (zm. po 1596) – burgrabia grodzki sieradzki.
  • Klemens Sieracki (Sieradzki) (zm. 1597) – przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu.
  • Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1597) – rotmistrz królewski.
  • Dobrogost Baranowski (zm. po 1597) – dziedzic w Kozarzewie, burgrabia ziemski koniński.
  • Gabriel Słoński (1520–1598) – architekt i budowniczy, burmistrz miasta Krakowa.
  • Marcin Baranowski (zm. przed 1601) – właściciel dóbr ziemskich w Stanominie, pisarz ziemski inowrocławski.
  • Franciszek Rylski (zm. ok. 1603) – wielkorządca krakowski.
  • Michał Konstantynowicz Sumorok (zm. po 1603) – sędzia ziemski kowieński w latach 1599–1603, pisarz ziemski kowieński w latach 1580–1599.
  • Stanisław Marcinowicz Czechowicz (zm. ok. 1605) – marszałek hospodarski w 1588 r., podstarosta żmudzki przed 1588 r.
  • Abraham Mierzewski (zm. po 1606) – dziedzic części w Mirzewie, proboszcz w Goniembicach, dziekan szamotulski.
  • Wojciech Gajewski (zm. 1609) – dziedzic dóbr Gorzyce, Gorzyczki, Przysieka Polska, Orle, Głuchowo i innych, starosta ujsko-pilski, dworzanin króla Zygmunta III Wazy.
  • Jan Ścibor-Bogusławski (zm. przed 1612) – dziedzic m.in. Bogusławic i Wawrowic, wykonawca testamentu bpa Jana Tarnowskiego, prymasa Polski.

XVII w.

  • Gabriel Ochocki (zm. 1616) – ławnik sądowy, rajca i burmistrz miasta Krakowa.
  • Adam Bzowski (zm. po 1616) - rotmistrz królewski.
  • Andrzej Mierzewski (zm. 1617) – pleban w Pobiedziskach, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej.
  • Krzysztof Słuszka (zm. 1620) – wojewoda wendeński, dworzanin cesarza Rudolfa II Habsburga.
  • Stefan Politalski (zm. po 1623) - burgrabia grodzki sieradzki, dziedzic na Szczukocicach i Borzęcinie.
  • Marcin Szyszkowski (1554–1630) – książę siewierski, biskup-koadiutor, biskup łucki, płocki i krakowski.
  • Mikołaj Kazimierz Słuszka (zm. ok. 1630) – dworzanin królewski, wojewodzic wendeński.
  • Franciszek Zajerski (1561–1631) – biskup pomocniczy łucki.
  • Jerzy Szyszkowski (zm. 1633/4) – chorąży kaliski, kasztelan biechowski.
  • Anna Słuszczanka Kaweczyńska (zm. 1634) – podkomorzyna mińska, starościanka krzyczewska.
  • Ewa Marianna Szyszkowska (zm. 1634) - norbertanka w klasztorze na Zwierzyńcu pod Krakowem.
  • Salomon Rysiński (1565–1625) – starolitewski paremiolog, pisarz, poeta, tłumacz i filolog
  • Michał Sędziwój (Michał Sędzimir) (1566–1636) – polski alchemik i lekarz, prawdopodobnie odkrywca tlenu, dworzanin cesarza Rudolfa II.
  • Hieronim Nagórski (zm. 1636) – dziedzic Grabownicy, fundator kościoła św. Mikołaja w Grabownicy, uczestnik bitwy pod Chocimiem w 1621 r.
  • Andrzej Szyszkowski (zm. 1636) – kanonik płocki, pułtuski, kielecki, zawichojski, krakowski i sandomierski, proboszcz w Iłży, kustosz krakowski, scholastyk krakowski, sekretarz królewski i kanclerz królewny Anny Katarzyny Konstancji Wazówny.
  • Mikołaj Zagórski (zm. po 1637) - rotmistrz, uczestnik walk w czasie powstania kozackiego Pawluka.
  • Mikołaj Bohatyrewicz (zm. po 1648) − poseł województwa trockiego, elektor króla Jana Kazimierza.
  • Kazimierz Siemienowicz (zm. po 1651) – inżynier wojskowy, teoretyk artylerii, autor fundamentalnego dzieła o artylerii Artis Magnae Artilleriae pars prima (Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza).
  • Paweł Marchocki (zm. 1631) – starosta czchowski w 1600 r., generalny poborca podatków krakowskich w 1629 r., rotmistrz królewski, poseł na sejmy.
  • Aleksander Kaweczyński (Kawieczyński) (zm. 1633) – podkomorzy wiłkomierski w latach 1627–1633, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1633 r., dworzanin królewski.
  • Mikołaj Ścibor-Marchocki (zm. ok. 1636) – rotmistrz, starosta czchowski, pamiętnikarz.
  • Abraham Bzowski (właśc. Stanisław Bzowski z Proszowic) [26] (1567–1637) – dominikanin, przedstawiciel nurtu kontrreformacji, historyk Kościoła, hagiograf i kaznodzieja.
  • Eustachy Adam Słuszka (zm. 1639) – starosta rzeczycki.
  • Jan Baranowski (zm. po 1641) – posesor miasta Łabiszyna z przyległościami, pisarz grodzki bydgoski i inowrocławski, sędzia grodzki bydgoski, pełnomocnik Jerzego Ossolińskiego, podkanclerzego koronnego.
  • Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643) – książę sambijski i biskup warmiński w latach 1633–1643, sekretarz wielki koronny, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz królewski, opat komendatoryjny czerwiński.
  • Piotr Szyszkowski (zm. 1645) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego, kasztelan sądecki, kasztelan wojnicki, starosta warecki, poseł na sejm 1634.
  • Aleksander Słuszka (1580–1647) – wojewoda trocki w latach 1642–1647, wojewoda nowogrodzki w 1638 r., wojewoda miński w 1633 r., kasztelan żmudzki w 1628 r., kasztelan miński w 1618 r., marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1641 r., starosta rzeczycki, łojowski, mozyrski i homelski.
  • Teofila z Wiśniowieckich Szyszkowska (zm. 1648) - księżniczka, córka Konstantego Wiśniowieckiego, wojewody ruskiego i bełskiego, żona kasztelana wojnickiego Piotra Szyszkowskiego.
  • Adam Owsiany (zm. przed 1649) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1641 roku, sędzia ziemski lidzki w latach 1642–1643, podsędek lidzki w latach 1631–1643.
  • Krzysztof Jan Chryzostom Politalski (zm. po 1649) - pisarz grodzki chęciński.
  • Krzysztof Kazimierz Uniechowski (zm. po 1649) – instygator litewski w 1649 r, sekretarz Jego Królewskiej Mości, poseł na sejm koronacyjny w 1649 r.
  • Anna z Szyszkowskich Lanckorońska (zm. 1650) - starościna małogoska.
  • Mikołaj Szyszkowski (zm. 1651) – podkomorzy wieluński w latach 1630–1650, sędzia ziemski wieluński w latach 1613–1630, sekretarz królewski, poseł na sejm.
  • Jerzy Danielewicz (1595–1652) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, spowiednik księcia Zygmunta Karola Radziwiłła.
  • Marianna Marchocka, w zakonie Teresa od Jezusa [27] (1603–1652) – karmelitanka bosa (w 1637 r. została obrana przełożoną zakonu), mistyczka i Służebnica Boża.
  • Andrzej Ścibor-Bogusławski (zm. ok. 1655) – posesor wójtostwa częstochowskiego, posiadacz dóbr Konary pod Krakowem, uczestnik wypraw wojennych - pruskiej i moskiewskiej w latach 20. i 30. XVII w.
  • Wojciech Rylski (zm. po 1655) – wojski żytomierski w latach 1639–1655, pisarz grodzki kijowski, pisarz grodzki żytomierski w 1640 r.
  • Piotr Rylski (zm. po 1655) – sędzia ziemski rawski w 1648 r., pisarz ziemski rawski od 1647 r., rotmistrz województwa rawskiego w 1655 r.
  • Marcin Szyszkowski (zm. ok. 1656) – starosta lelowski, poseł województwa krakowskiego na Sejm 1625 roku, dworzanin królewski.
  • Wojciech Gajewski (zm. 1657) – kasztelan rogoziński, starosta wschowski.
  • Bogusław Jerzy Słuszka (zm. po 1658) – podskarbi nadworny litewski w 1645 r., krajczy litewski w 1656 r., stolnik litewski w 1643 r., starosta rzeczycki w 1639 r.
  • Tadeusz Tumiłowicz (zm. 1660) – podczaszy smoleński.
  • Paweł Danilewicz [28] (zm. po 1667) – sędzia ziemski wileński w latach 1649–1667, podsędek wileński w latach 1646–1649, cześnik lidzki w latach 1642–1646, sędzia grodzki wileński w latach 1641–1646, starosta inturski w 1655 roku, był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa wileńskiego.
  • Jan Baranowski (zm. po 1668) – pułkownik husarii chorągwi ukraińskich księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, miecznik bracławski, stolnik bracławski. Uczestniczył m.in. w obronie Zbaraża w 1649 r. i bitwie pod Beresteczkiem w 1651 r.
  • Jan Stachurski (zm. 1669) – generał major wojsk koronnych, właściciel majątku Kikół w Ziemi Dobrzyńskiej.
  • Elżbieta Słuszczanka (1619–1671) – marszałkowa nadworna koronna, podkanclerzyna koronna, właścicielka Pałacu Kazanowskich w Warszawie.
  • Andrzej Nagórski (zm. po 1671) – towarzysz kawalerii, rotmistrz chorągwi piechoty wybranieckiej woj. lubelskiego i bełskiego, poseł na sejm elekcyjny (1669).
  • Jan Kiedrzyński (1609-1672) - ksiądz katolicki, jezuita, misjonarz w Turowie, kapelan pod Chocimiem.
  • Gabriel Ochocki (starszy) (1601–1673) – doktor medycyny i filozofii, profesor Akademii Krakowskiej, burmistrz miasta Krakowa, właściciel klucza żabieńskiego z miastem Żabno.
  • Zygmunt Adam Słuszka (zm. 1674) – chorąży wielki litewski w 1656 r., chorąży nadworny litewski w 1649 r., starosta rzeczycki w latach 1658–1672.
  • Jan Aleksander Kublicki (zm. po 1674) – pisarz grodzki połocki w 1672 roku.
  • Hieronim Ochocki (zm. 1676) – doktor obojga praw, kustosz pilicki, kanonik i oficjał wiślicki, kanonik kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, protonotariusz apostolski, asesor w kurii krakowskiej, proboszcz w Strożyskach, Sędziszowie i Słupi.
  • Jan Politalski (zm. 1678) - cześnik grodzieński, elektor Jana III Sobieskiego, posiadacz dóbr Zwierżany.
  • Piotr Ochocki (zm. po 1681) – ławnik miejski w Krakowie, stolnik grabowiecki.
  • Jan Ścibor Chełmski (zm. przed 1683) – łowczy krakowski w 1633 r., starosta ujski.
  • Franciszek Ostaszewski (zm. 1684) – skarbnik ciechanowski.
  • Roman Jan Danilewicz [29] (zm. 1685) – właściciel dóbr Świrany, zastawny posiadacz majątku Korciany, podkomorzy oszmiański, chorąży oszmiański, podstoli oszmiański, starosta inturski, poseł na Sejm I Rzeczypospolitej.
  • Szymon Politalski (zm. 1685) - łowczy grodzieński, dziedzic Milkowszczyzny, właściciel dóbr Nierośno.
  • Adam Karol Danilewicz [30] (zm. przed 1686) – sędzia grodzki wileński.
  • Stanisław Krzysztof Uniechowski (Unichowski) (zm. po 1686) – podkomorzy smoleński w latach 1676–1686, sędzia ziemski smoleński w latach 1667–1671, podsędek smoleński w latach 1651–1667.
  • Bolesław Dubikowski (zm. po 1688) - podczaszy smoleński.
  • Rafał Politalski (zm. po 1692) – zakonnik, dominikanin, doktor teologii, prowincjał litewski, przeor konwentu wileńskiego św. Ducha, przeor konwentu dominikanów w Sejnach, przeor konwentu dominikanów w Dereczynie.
  • Stanisław Ścibor-Bogusławski [31] (zm. 1696) – kanonik łaski, przemyski, włocławski, kustosz wolborski, prepozyt brzozowski, sędzia surogat Konsystorza Diecezji Kujawsko-Pomorskiej, dwukrotny nominat na sędziego Trybunału Koronnego, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego do 1696 r.
  • Bogusław Aleksander Uniechowski (Unichowski) (zm. 1697) – wojewoda trocki od 1689, pisarz ziemski nowogródzki od 1678, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
  • Mikołaj Ścibor-Marchocki (zm. po 1697) – miecznik przemyski, kasztelan żarnowski w 1694 r.
  • Michał Kazimierz Doktorowicz-Hrebnicki (zm. 1698) – skarbnik połocki, pisarz grodzki połocki, podstoli witebski, elektor króla Jana III Sobieskiego.
  • Jan Baranowski (zm. 1699) – dziedzic Ostrołęki i Pilicy, pułkownik kawalerii, miecznik bracławski.
  • Mikołaj Danilewicz (zm. po 1699) – dziedzic dóbr Wierzchówka, Ołseta i innych, miecznik wiłkomierski, podsędek wiłkomierski, podstarości wiłkomierski, elektor króla Michała Korybuta.
  • Michał Ścibor-Rylski (zm. 1701) – cześnik łęczycki, zasłużony rotmistrz królewski w bitwie pod Chocimem w 1673 r., kasztelan gostyniński.
  • Józef Bogusław Słuszka (1652–1701) – hetman polny litewski w latach 1685–1701, kasztelan wileński, marszałek nadworny litewski w 1683 r., chorąży wielki litewski w 1676 r., łowczy wielki litewski w 1673 r., starosta rzeczycki, lanckoroński, piński, pieniawski, jezierski.
  • Jan Franciszek Jerzykowski (zm. przed 1702) – dziedzic Kościeszek, Białężyna, Oborzysk i innych, burgrabia grodzki poznański, regent grodzki poznański, pisarz grodzki kościański.
  • Stafan Jerzykowski (zm. przed 1702) – dziedzic Oborzysk, burgrabia grodzki poznański.
  • Mikołaj Stanisław Politalski (zm. po 1702) - podstoli wiski, pisarz grodzki ostrzeszowski, dziedzic wsi: Szczypierno, Boczkowo, Piekart, Swiercze i cz. Niemojewa.
  • Michał Danilewicz (zm. po 1703) – dziedzic dóbr Średnik, Bohdanów, Sulżyn i innych, starosta płotelski, komisarz sejmowy w 1703 r.
  • Józef Zagórski (zm. po 1704) - podkomorzy dorpacki, podstoli malborski.
  • Mikołaj Stanisław Politalski (zm. przed 1705) – pisarz grodzki ostrzeszowski, podstoli wiski, dziedzic dóbr Szczypiorno, Boczków, Piekart, i innych.
  • Jan Ochocki (zm. po 1705) – bakałarz i magister Akademii Krakowskiej, doktor praw, docent extraneus Wydziału Filozoficznego, rektor (senior) szkoły zamkowej na Wawelu.
  • Łukasz Gajewski (zm. 1708) – kasztelan santocki w 1690 r.
  • Piotr Bogusław Baranowski (zm. po 1709) – oficer w chorągwi husarskiej Józefa Lubomirskiego, brał udziałem w wojnach z Turcją, od 1689 r. marszałek powstałej pod Wiśniowcem konfederacji wojskowej.
  • Stanisław Kazimierz Politalski (ur. po 1638) - skarbnik witebski, dziedzic Milkowszczyzny.
  • Andrzej Nagórski (1643–1710) – prof. retoryki i teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, misjonarz, rektor kolegiów w Kaliszu i Lublinie, sekretarz prowincjała polskiego (1703–1705).
  • Jakub Franciszek Politalski (zm. 1710) - horodniczy (burgrabia) zamku grodzieńskiego, pisarz grodzki grodzieński.
  • Hiacynt Zagórski (zm. po 1711) - cześnik trembowelski.
  • Stanisław Zagórski (zm. po 1712) - stolnik smoleński, rotmistrz JKM, ppłk JKM.
  • Dominik Michał Słuszka (1655–1713) – wojewoda połocki w latach 1686–1713, pułkownik generalny Wielkiego Księstwa Litewskiego, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

XVIII w.

  • Mikołaj Ścibor Marchocki (zm. w 1715 roku) – kasztelan żarnowski od 1694 roku.
  • Karol Ścibor Marchocki (zm. 1720) – łowczy sandomierski, marszałek województwa sandomierskiego w konfederacji tarnogrodzkiej.
  • Aleksander Ścibor Marchocki (zm. 1722) – kasztelan żarnowski, pułkownik królewski.
  • Aleksander Józef Unichowski (zm. 1725) – sędzia ziemski miński, poseł na sejm coronationis Augusta II, komisarz do traktatów z wojskiem litewskiem, kasztelan żmudzki.
  • Antoni Świerczyński (Świrczyński) (1670–1727) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor etyki i matematyki w Lublinie, filozofii w Poznaniu i Kaliszu, teologii w Krakowie i we Lwowie, prefekt studiów w Krakowie i Sandomierzu, rektor kolegium jezuitów w Bydgoszczy oraz rektor i mistrz nowicjatu w Krakowie, autor książek.
  • Andrzej Ścibor-Bogusławski (zm. 1729) – instygator trybunału koronnego w 1700 r., regent grodzki sieradzki, komornik graniczny łęczycki i sieradzki w latach 1717–1729, sędzia sądu komisarskiego w 1719, dziedzic dóbr: Sulisławice, Włocin i Grzymaczew.
  • Mikołaj Baranowski (zm. po 1733) – właściciel dóbr ziemskich w Pilicy, Łękawicy i Zakrzewie, sędzia kapturowy czerski, podczaszy bracławski.
  • Franciszek Błociszewski (1671–1743) – ksiądz, jezuita, profesor etyki, matematyki, filozofii, prawa kanonicznego, teologii pozytywnej, polemicznej i scholastycznej, prefekt studiów w Kaliszu (1718–1720) i Krakowie (1720–1721) oraz rektor kolegiów jezuickich w: Krośnie (1721–1724), Sandomierzu (1726–1727), Toruniu (1729–1732) i Jarosławiu NMP (1739–1742).
  • Franciszek Gajewski (1675–1734) – kasztelan konarski kujawski w 1730 r., starosta kościański.
  • Jan Stanisław Zagórski (zm. 1736) – podstarości i wojski większy krzemieniecki, podstoli wołyński, dziedzic na Potutorowie i Wołkowcach.
  • Anastazy Kiedrzyński, właściwie Piotr Kiedrzyński (1676–1756) – duchowny katolicki, zakonnik OSPPE, prezbiter, doktor teologii, prowincjał Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, przeor klasztoru wieluńskiego, na Jasnej Górze (1716–1719) oraz na Skałce w Krakowie (1722–1728).
  • Franciszek Stefan Danilewicz (zm. po 1744) – dziedzic dóbr Bohdanów, Danilewicze i innych, starosta płotelski.
  • Antoni Politalski (zm. 1746) – oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński.
  • Florian Hrebnicki (1684–1762) – duchowny greckokatolicki, sufragan witebski w latach 1716–1719, arcybiskup połocki, metropolita kijowski od 1748 r.
  • Onufry Danilewicz (1695–1753) – ksiądz katolicki, trynitarz, lektor (profesor) filozofii oraz teologii scholastycznej i dogmatycznej, przełożony (minister) klasztoru w Wilnie na Antokolu, definitor polskiej prowincji zakonnej, pisarz ascetyczny, historyk i kronikarz swego zakonu.
  • Franciszek Miklaszewski (zm. po 1750) – sędzia żydowski województwa krakowskiego w 1728 r., pisarz wojewodziński, podrządczy i sędzia wielkorządów krakowskich w latach 1729–1750.
  • Franciszek Tadeusz Danilewicz (zm. po 1764) – chorąży oszmiański, pułkownik generalny pow. oszmiańskiego wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego.
  • Florian Ostaszewski (zm. 1770) – wojski ciechanowski.
  • Michał Antoni Baranowski (zm. po 1764) – właściciel dóbr ziemskich w Ługowej Woli, Cychrach, posiadacz wójtostwa w Długowoli, sędzia kapturowy czerski, podwojewodzi czerski, komornik graniczny czerski, łowczy inowłodzki, poseł na sejm z ziemi czerskiej.
  • Józef Pietrzkiewicz (zm. po 1764) – cześnik wiłkomierski, elektor Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu wiłkomierskiego.
  • Antoni Gajewski (zm. 1775) – starosta kościański i łęczycki, kasztelan nakielski.
  • Konstanty Iłowiecki herbu Ostoja (1709–1777) – opat w Lądzie.
  • Florian Baranowski (zm. po 1764) – podczaszy bracławski, właściciel dóbr ziemskich: Pilica, Łękawica, Zakrzew, Szczyty, Brześce. Podpisał z ziemią czerską elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku.
  • Jakub Ulejski (zm. po 1775) – regimentarz wielkopolski w konfederacji barskiej.
  • Stanisław Ścibor-Kotkowski (zm. przed 1776) – sędzia ziemski krakowski w 1765 r., stolnik krakowski w latach 1764–1765, miecznik krakowski w latach 1756–1764, posłem na sejm koronacyjny 1764 roku z województwa krakowskiego.
  • Franciszek Zagórski (zm. po 1767) – marszałek konfederacji województwa kijowskiego w konfederacji radomskiej w 1767 roku, starosta owrucki w latach 1747–1766.
  • Feliks Antoni Mikorski (zm. po 1771) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1768 r., sędzia ziemski gostyniński w 1771 r., pisarz ziemski gostyniński w 1768 r., regent grodzki gostyniński w 1752 r.
  • Gwidon Marceli Siedliski (zm. po 1772) – sędzia ziemski przemyski w latach 1765–1772, podsędek przemyski w latach 1748–1765, sędzia i konsyliarz ziemi przemyskiej w konfederacji barskiej, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 r.
  • Jakub Ulejski (ur. ok. 1741, zm. po 1775) – regimentarz wielkopolski w konfederacji barskiej.
  • Ludwik Politalski (zm. 18 kwietnia 1776) – sędzia grodzki ostrzeszowski, subdelegat grodzki piotrkowski, burgrabia ostrzeszowski, wojski mniejszy radomszczański, miecznik radomszczański, wojski większy radomszczański, elektor króla Stanisława Augusta.
  • Rafał Tadeusz Gajewski (1714–1776) – starosta gnieźnieński, kasztelan rogoziński, Kawaler Orderu Świętego Stanisława.
  • Karol Podgorski (zm. 1781) – generał major wojsk pruskich.
  • Andrzej Antoni Glindzicz (zm. po 1782) – krajczy grodzieński w latach 1752–1782, podstarosta grodzieński.
  • Krystyna Ścibor-Bogusławska (zm. 1783) – obdarowana przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dożywotnio starostwem wągłczewskim w 1773 r.
  • Jakub Ścibor-Bogusławski (zm. 1788) – konfederat barski, dziedzic Włocina i Grzymaczewa.
  • Wojciech Ścibor-Marchocki (zm. 1788) – kasztelan sanocki, generał-adiutant królewski, podczaszy, podstoli oraz wojski trembowelski.
  • Tadeusz Danilewicz (zm. po 1788) – dziedzic dóbr Gudziany, Lewszany, Piełaniszki, Skierzabola, landwójt trocki, komisarz prowiantowy trocki, rotmistrz województwa trockiego.
  • Michał Danilewicz (zm. po 1790) – chorąży petyhorski, sędzia grodzki smoleński, elektor króla Stanisława Augusta.
  • Józef Zagórski (zm. po 1792) – konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, podkomorzy łucki w latach 1773–1792, chorąży wołyński w latach 1765–1773, miecznik wołyński w latach 1754–1765, pułkownik pancerny Buławy Polnej Koronnej w 1767 r.
  • Józef Andrzej Mikorski (zm. 1793) – kasztelan rawski od 1791 r., starosta gostyniński w latach 1779–1789, podkomorzy gostyniński od 1774 r., cześnik gostyniński, pisarz Komisji Skarbowej Koronnej, starosta gąbiński w 1789 r., odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler Orderu Świętego Stanisława, uzyskał tytuł hrabiowski pruski w 1798 r.
  • Stanisław Józef Ochocki (zm. 1793), cześnik mozyrski, deputat do trybunału lubelskiego z ziemi łukowskiej, marszałek dworu hetmana polnego litewskiego Józefa Sosnowskiego, dziedzic dóbr Sidaczówka i Ryszki (Ryżki).
  • Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski (1716–1793) – kanonik łęczycki, dziekan warcki, budowniczy kościoła w Brzeźniu, komisarz arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w 1785 r.
  • Sebastian Zagórski (ur. 1728) – ksiądz, jezuita, minister i prefekt bursy muzyków, regens konwiktu w Łucku oraz misjonarz w Łyścu.
  • Jan Feliks Hrebnicki (1750-1787) – generał wojsk litewskich.
  • Nereusz Ostaszewski (ur. 1755) – poseł na Sejm Czteroletni, szambelan króla Stanisława Augusta.
  • Euzebiusz Ostaszewski (1756–1794) – dowódca kompanii w insurekcji kościuszkowskiej, kapitan Regimentu Gwardii Pieszej Koronnej, członek Rady Cywilnej i Wojskowej.
  • Jan Zagórski (zm. po 1794) – podczaszy włodzimierski, sędzia grodzki krzemieniecki, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej, poseł województwa wołyńskiego na Sejm Czteroletni, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów.
  • Józef Longin Staszewski (zm. po 1795) – podkomorzy upicki w latach 1783–1795, sędzia ziemski upicki w latach 1772–1783, strażnik upicki w latach 1765–1772, poseł upicki na Sejm Czteroletni w 1790 r., członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.
  • Franciszek Ścibor-Bogusławski (zm. 1796) – rotmistrz w konfederacji barskiej, chorąży Kawalerii Narodowej, wicemarszałek sejmiku sieradzkiego w 1761 r., dziedzic Smaszkowa, Włocina i Grzymaczewa.
  • Jan Ostaszewski (ur. 1745) – chorąży przasnyski.
  • Antoni Baranowski (ur. 1760) – generał major wojsk koronnych, powstaniec kościuszkowski.
  • Jakub Kiedrzyński (zm. 1798) – właściciel dóbr Orpiszewek i Fabianów, burgrabia kaliski, sędzia ziemski kaliski.
  • Mikołaj Hrebnicki (zm. po 1799) – pisarz grodzki połocki (1774-1775), strażnik połocki (1757-1799), towarzysz husarski, komisarz cywilno-wojskowy (1791).
  • Jan Kanty Iłowiecki (zm. 1801) – kanonik gnieźnieński i poznański, prałat poznański, absolwent Akademii Krakowskiej, doktor obojga praw, proboszcz w Sośnicy.
  • Teodozy Brodowicz (zm. 1803) – kapłan świecki rytu greckiego, archiprezbiter i oficjał katedry łuckiej, wikariusz unicki, pamiętnikarz.
  • Tadeusz Błociszewski (zm. 1807), generał major wojsk koronnych w latach 1766–1790, poseł na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu św. Stanisława.
  • Józefat Ochocki (zm. 1806) – opat bazylianów w Owruczu, doktor teologii, rektor szkół bazyliańskich, pamiętnikarz.
  • Stanisław Kublicki (zm. 1809) – komisarz sejmowy, konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni, rotmistrz litewski, pułkownik, dramatopisarz, poeta, tłumacz, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, zwolennik reform polepszających sytuację mieszczaństwa i chłopów.
  • Bonawentura Gajewski (zm. po 1812) – komisarz cywilno-wojskowy powiatu kaliskiego, rotmistrz chorągwi 3. Brygady Kawalerii Narodowej do 1786 r.
  • Dionizy Mikorski (zm. po 1813) – poseł wyszogrodzki na sejm grodzieński (1793), paź króla Stanisława Augusta, kawaler Orderu Świętego Stanisława.
  • Michał Ostaszewski (zm. 1816) – organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768–1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój, dziedzic m.in. Wzdowa.
  • Tomasz Ostaszewski (1746–1817) – biskup płocki w latach 1809–1817, senator Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, kawaler Orderu Św. Stanisława.
  • Sebastian Ostaszewski (1755–1826) – ziemianin, właściciel dóbr Wzdów i Jaćmierz w ziemi sanockiej.
  • Ignacy Jerzy Marchocki (1755–1827) – chorąży trembowelski, twórca Państwa Mińkowieckiego.
  • Adam Ostaszewski (1750–1829) – major kawalerii narodowej.
  • Kazimierz Ostaszewski (1756–1845) – chorąży kawalerii narodowej, właściciel dóbr Zarszyn, Posada Zarszyńska i Długie w ziemi sanockiej.
  • Jan Duklan Ochocki (1766/8–1848) – pamiętnikarz, szambelan króla Stanisław Augusta Poniatowskiego, podsędek i sędzia żytomierski, palestrant żytomierski, dworzanin Józefa Stempkowskiego, wojewody kijowskiego.
  • Feliks Rylski (1770–1823) – major wojsk polskich, odznaczony Orderem Virtuti Militari i Legią Honorową.
  • Józefa z Ostaszewskich ks. Łukomska (ur. 1785) – żona księcia Wincentego Łukomskiego, właściciela dóbr Pleszki w ziemi witebskiej.
  • Józef Siemoński – generał major milicji sandomierskiej w czasie powstania kościuszkowskiego. Razem ze Stanisławem Wodzickim został mianowany w r. 1794 przez Tadeusza Kościuszkę na przywódcę powstania w sandomierskim.

XIX w.

XX w.

XXI w.

Przypisy


1. Czcibor to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii, Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.
2. R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.

Źródła i literatura