Bogusławski Marcin (II): Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Marcin Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. ok. 1605, zm.1676) – ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic. Elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
+
'''Marcin Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. ok. 1605, zm.1676) – ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic,  darczyńca na rzecz kościoła św. Ducha w Łasku oraz kustosza łaskiego i kapituły kolegiackiej łaskiej. Elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
  
Marcin Bogusławski urodził się około 1645 r. Był synem [[Bogusławski Marcin (I)|Marcina Bogusławskiego]] i Małgorzaty z Piorunowskich h. Róża. W połowie XVII w. Marcin Bogusławski wszedł w posiadanie majątku Wrzeszczewice położonego koło Szadku, w województwie sieradzkim. Ożenił się z Katarzyną z Rościerskich herbu Rola, z którą miał czterech synów: Jana (ur. w 1654 r. we Wrzeszczewicach), Alberta (ur. w 1657 r. we Wrzeszczewicach), [[Bogusławski Stanisław|ks. Stanisława]], kanclerza kardynalskiego, kanonika włocławskiego, łaskiego i przemyskiego oraz [[Bogusławski Marcin (III)|Marcina]], któremu przekazał majątek w dniu 16 czerwca 1671 r. Zmarł w 1676 r.
+
Marcin Bogusławski urodził się około 1605 r. Był synem [[Bogusławski Marcin (I)|Marcina Bogusławskiego]] i Małgorzaty z Piorunowskich h. Rola. W połowie XVII w. Marcin Bogusławski wszedł w posiadanie majątku Wrzeszczewice położonego koło Szadku, w województwie sieradzkim. Ożenił się z Katarzyną z Rościerskich herbu Rola, z którą miał czterech synów: Jana (ur. w 1654 r. we Wrzeszczewicach), Alberta (ur. w 1657 r. we Wrzeszczewicach), [[Bogusławski Stanisław|ks. Stanisława]], kanclerza kardynalskiego, kanonika włocławskiego, łaskiego i przemyskiego oraz [[Bogusławski Marcin (III)|Marcina]], któremu przekazał majątek w dniu 16 czerwca 1671 r. Zmarł w 1676 r.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 16: Linia 16:
 
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
 
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
 
* R. Bogusławski, ''Ks. kan. Stanisław Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja - kanclerz kardynalski rodem z Ziemi Sieradzkiej'', "Na Sieradzkich Szlakach" 4/100/2010.
 
* R. Bogusławski, ''Ks. kan. Stanisław Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja - kanclerz kardynalski rodem z Ziemi Sieradzkiej'', "Na Sieradzkich Szlakach" 4/100/2010.
 +
* R. Bogusławski, ''Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku'', WTN, Wieluń 2020.
  
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]
 
[[Kategoria:Deputies to the Sejm]]
 
[[Kategoria:Deputies to the Sejm]]

Aktualna wersja na dzień 11:02, 10 maj 2024

Marcin Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ok. 1605, zm.1676) – ziemianin, dziedzic Wrzeszczewic, darczyńca na rzecz kościoła św. Ducha w Łasku oraz kustosza łaskiego i kapituły kolegiackiej łaskiej. Elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.

Marcin Bogusławski urodził się około 1605 r. Był synem Marcina Bogusławskiego i Małgorzaty z Piorunowskich h. Rola. W połowie XVII w. Marcin Bogusławski wszedł w posiadanie majątku Wrzeszczewice położonego koło Szadku, w województwie sieradzkim. Ożenił się z Katarzyną z Rościerskich herbu Rola, z którą miał czterech synów: Jana (ur. w 1654 r. we Wrzeszczewicach), Alberta (ur. w 1657 r. we Wrzeszczewicach), ks. Stanisława, kanclerza kardynalskiego, kanonika włocławskiego, łaskiego i przemyskiego oraz Marcina, któremu przekazał majątek w dniu 16 czerwca 1671 r. Zmarł w 1676 r.

Zobacz też


Bibliografia


  • R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
  • R. Bogusławski, Ks. kan. Stanisław Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja - kanclerz kardynalski rodem z Ziemi Sieradzkiej, "Na Sieradzkich Szlakach" 4/100/2010.
  • R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, WTN, Wieluń 2020.