Bohatyrewicz Bronisław(generał)

Bronisław Bohatyrewicz(generał) - Syn Kazimierza i Marii Kowalickiej.

W 1887 roku ukończył 6-klasowe gimnazjum filologiczne w Wilnie (wg innych źródeł – w Grodnie). Od 1889 w armii rosyjskiej. W 1893 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty (Junkrów) w Wilnie. Podczas I wojny światowej dowódca kompanii i batalionu. Major z lipca 1914. Ranny na froncie niemieckim w listopadzie 1914, do końca wojny pozostawał w niewoli.

Od września 1918 w Wojsku Polskim w stopniu majora. Zajmował kolejno następujące stanowiska służbowe:

• organizator i dowódca oddziału Samoobrony Grodna (1918–1919), którą doprowadził do Dywizji Litewsko-Białoruskiej,
• dowódca batalionu, później pełniący obowiązki dowódcy (23 stycznia - marzec 1919) i dowódca Grodzieńskiego Pułku Strzelców

(6 grudnia 1919 – 18 października 1920),

• dowódca Nadniemeńskiej Brygady Piechoty, następnie Brygady Zapasowej – od 16 października 1920,
• pełniący obowiązki dowódcy 2 i 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej – od 1 marca 1921 oficer sztabu Naczelnego Dowództwa Wojsk Litwy Środkowej – do stycznia 1922,
• członek Oficerskiego Trybunału Orzekającego (styczeń – maj 1922),
• dowódca piechoty dywizyjnej 20 Dywizji Piechoty (maj 1922 – sierpień 1923),
• dowódca piechoty dywizyjnej i pełniący obowiązki dowódcy 18 Dywizji Piechoty (sierpień 1923 – listopad 1926),
• pełniący obowiązki dowódcy Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie (listopad – grudzień 1926).

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty.

5 lutego 1927 Prezydent RP mianował go generałem brygady, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku - 30 kwietnia 1927. Osiadł w Warszawie. Działacz kombatancki i społeczny.

Żonaty, miał dwóch synów: Wiktor (ur. 1904), Kazimierz (ur. 1906).

We wrześniu 1939 pomimo pozostawania w stanie spoczynku zatrzymany i wywieziony do ZSRR do obozu w Kozielsku, zamordowany w Katyniu (zbrodnia katyńska) Lista wywózek 015/2 z 5 kwietnia 1940 r., poz. 7. Jeden z dwóch zidentyfikowanych generałów (obok gen. Mieczysława Smorawińskiego) w czasie ekshumacji w 1943.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 został mianowany pośmiertnie do stopnia generała dywizji [2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Awanse

• podporucznik – 1895
• porucznik – 1899
• kapitan – 1907
• major – lipiec 1914
• podpułkownik – 1920
• pułkownik – 3 maja 1922 ze starszeństwem 1 czerwca 1919
• generał brygady (tytularny) – 30 kwietnia 1927
• generał dywizji (pośmiertnie) – 5 października 2007

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 6843)
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi - 15 marca 1939 [3]
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Bronisław Bohatyrewicz(generał) - Son of Kazimierz and Maria Kowalicka.

Born February 24 or April 24, 1870 (sources differ) in Grodno in a noble family being part of the Clan of Ostoja, Bohatyrewicz joined the Imperial Russian Army, where he received officers training. In September 1918 he joined the Polish Army. He started as the commanding officer of Belarusian self-defence units in Grodno during the opening stages of the Russian Civil War and then the Polish-Bolshevik War. Successful in the battle of Grodno, in 1919 he became the commander of the Polish 81st Infantry Regiment. After the war he continued his career in the army and received further training in the Higher War School in Warsaw. Between 1923 and 1926 he commanded the infantry units of the Polish 18th Infantry Division and the following year he was promoted to the rank of generał brygady and retired from active duty.

After the Polish Defensive War of 1939 Bohatyrewicz was arrested by the NKVD and imprisoned in Kozelsk in the Soviet Union. He was murdered in Katyn in the spring of 1940, aged seventy, during the Katyń massacre.

Honours and awards

• Silver Cross of the Order of Virtuti Militari
• Cross of Valour - four times
• Silver Cross of Merit
• Merit Cross for Forces in Central Lithuanian