Bogusławski Stefan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
Stefan Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i [[Bogusławski Marcin (III)|Marcina Bogusławskiego]], dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i [[Bogusławski Marcin (II)|Marcin Bogusławski]], a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, [[Bogusławski Stanisław (posesor)|Stanisława]] i [[Bogusławski Andrzej|Andrzeja Bogusławskiego]], instygatora Trybunału Koronnego, regenta grodzkiego sieradzkiego oraz komornika granicznego łęczyckiego. Jego stryjem był ks. kan. prałat [[Stanisław Ścibor-Bogusławski]], kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
 
Stefan Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i [[Bogusławski Marcin (III)|Marcina Bogusławskiego]], dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i [[Bogusławski Marcin (II)|Marcin Bogusławski]], a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, [[Bogusławski Stanisław (posesor)|Stanisława]] i [[Bogusławski Andrzej|Andrzeja Bogusławskiego]], instygatora Trybunału Koronnego, regenta grodzkiego sieradzkiego oraz komornika granicznego łęczyckiego. Jego stryjem był ks. kan. prałat [[Stanisław Ścibor-Bogusławski]], kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
  
−
W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika sporą jak na owe czasy sumę: ''...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien''. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: ''Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane''. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat.  
+
W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika: ''...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien''. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: ''Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane''. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat.  
 +
 
 +
==Zobacz też==
 +
 
 +
* [[Bogusławski]]
 +
* [[Historia rodziny Bogusławskich|Historia rodziny Bogusławskich]]
 +
* [[Członkowie rodziny Bogusławskich]]
 +
* [[Bogusławskich majątki ziemskie|Majątki ziemskie Bogusławskich]]
  
  
Linia 12: Linia 19:
 
* AGAD, księgi sieradzkie grodzkie, nr 200, k. 273-274. 1705.
 
* AGAD, księgi sieradzkie grodzkie, nr 200, k. 273-274. 1705.
 
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
 
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
 +
* R. Bogusławski, ''Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku'', WTN, Wieluń 2020.
  
 
[[Kategoria:Wielkopolska]]
 
[[Kategoria:Wielkopolska]]
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Index]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]
 
[[Kategoria:Bogusławski]]

Aktualna wersja na dzień 07:08, 28 lis 2022

Stefan Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ?, zm. 1705) – subdelegat (zastępca) burgrabiego grodzkiego sieradzkiego, ziemianin, dziedzic części Rososzycy koło Kalisza. Posiadał tytułem zastawu działy na dobrach Wojsławice.

Stefan Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Andrzeja Bogusławskiego, instygatora Trybunału Koronnego, regenta grodzkiego sieradzkiego oraz komornika granicznego łęczyckiego. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.

W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika: ...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat.

Zobacz też


Bibliografia

  • R. Bogusławski, Ks. kan. Stanisław Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja - kanclerz kardynalski rodem z Ziemi Sieradzkiej, "Na Sieradzkich Szlakach" 4/100/2010.
  • AGAD, księgi sieradzkie grodzkie, nr 200, k. 273-274. 1705.
  • R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
  • R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, WTN, Wieluń 2020.
Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Bogusławski_Stefan&oldid=13987”