Bogusławski Stefan: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika: ''...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien''. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: ''Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane''. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat. | W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika: ''...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien''. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: ''Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane''. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | |||
| + | * [[Bogusławski]] | ||
| + | * [[Historia rodziny Bogusławskich|Historia rodziny Bogusławskich]] | ||
| + | * [[Członkowie rodziny Bogusławskich]] | ||
| + | * [[Bogusławskich majątki ziemskie|Majątki ziemskie Bogusławskich]] | ||
Wersja z 16:53, 4 lip 2012
Stefan Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ?, zm. 1705) – subdelegat (zastępca) burgrabiego grodzkiego sieradzkiego, ziemianin, dziedzic części Rososzycy koło Kalisza. Posiadał tytułem zastawu działy na dobrach Wojsławice.
Stefan Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Andrzeja Bogusławskiego, instygatora Trybunału Koronnego, regenta grodzkiego sieradzkiego oraz komornika granicznego łęczyckiego. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
W roku 1701 Stefan Bogusławski pełnił funkcję subdelegata burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Dysponował niedużym majątkiem. Miał pewne działy na dobrach Wojsławice przekazane mu przez ojca i na Rososzycy spadłe po zmarłej matce. Działy te odstąpił w dniu śmierci bratu Andrzejowi Bogusławskiemu. Swojemu ojcu Marcinowi oraz siostrze Mariannie Zabłockiej i drugiemu bratu Stanisławowi zapisał w spadku po 333 zł 10 gr. Dokonał też zapisu na rzecz kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika: ...złotych 200 do tegoż kościoła WW ojców Dominikanów sieradzkich naznaczam, także złotych 100 osobno W ks. kaznodziei tegoż kościoła dominikańskiego sieradzkiego na teraz i na przyszłość odłożone, które aby w dobrach [Wojsławice] należycie lokowane były, od których przez posesora czynsz po złotych 7 płacony być corocznie powinien. Kwota zapisu była sumą niebagatelną – 300 zł pozwalało w tamtych czasach kupić kilkanaście wołów lub 10 ton mąki. W testamencie Bogusławskiego wymienieni są jako przyjaciele rodziny – przeor klasztoru Hieronim Mieloński i o. Jakub Wesołowski. Po śmierci Stefan Bogusławski został pochowany w kościele św. Stanisława zgodnie ze swym życzeniem: Ciało swe skąd poszło ziemi oddaję, które w kościele sieradzkim WW ojców Dominikanów aby było po katolicku pochowane. Umarł bezżennie i bezdzietnie w młodym wieku, miał ok. 25 lat.
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Ks. kan. Stanisław Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja - kanclerz kardynalski rodem z Ziemi Sieradzkiej, "Na Sieradzkich Szlakach" 4/100/2010.
- AGAD, księgi sieradzkie grodzkie, nr 200, k. 273-274. 1705.
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.