WYKAZ ZNANYCH MAJĄTKÓW RODZINY RACZKO: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 98: Linia 98:
  
 
==ŻEBRIBOLE==
 
==ŻEBRIBOLE==
k/Połocka - własność Michała, prawdopodobnie syna Mateusza, od początku XVIII w. i jego potomków co najmniej do końca XVIII w.
+
k/Połocka - własność Michała, prawdopodobnie syna Mateusza, wnuka Jarosława, od początku XVIII w. i jego potomków co najmniej do końca XVIII w.

Wersja z 05:51, 4 maj 2012

Scibora smok srg.jpg

English flag.png Button-flaga-polski.jpg

Posiadłosci rodziny Raczko

W artykule, pod pojęciem „posiadanie dóbr”, kryją się następujące formy władania majętnościami ziemskimi: własność, własność cząstkowa (posiadanie części wsi lub folwarku), dzierżawa, dzierżawa wieczysta.

BENEDYKTOWO RAKAŃSKIE

k/Rudominy - Wincenty od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.

BENEDYKTOWO SZWAJCARSKIE

k/Rudominy - Jan od ok. 1900 r. i jego syn Jan do repatriacji w 1946 r.

CHOBOTKI

k/Knyszyna - własność folwarku przez braci Karola i Teofila w latach 1908-1948, do lat 30-tych z braćmi Aleksandrem i Feliksem, w roku 1948 nastąpiło przejęcie folwarku z dworem i budynkami gospodarczymi przez PGR Chobotki.

CHORĄŻYCE

k/Troków - własność Józefa od którego odkupił go Jerzy Igor w 1726 r. i po jego smierci odziedziczył syn Paweł.

CZUCHÓW

k/Mielnika, w parafii Rusków - własność Rafała Saczkowicza w XV w., jego syna Paweł i jego potomków do połowy XVIII w., patrz zarys historii parafii w Ruskowie.

GOLGIENISZKI

k/Oszmiany - Andrzej, prawnuk Mateusza, w II poł. XVIII w. i jego potomkowie do końca XIX w.

GRUSZEWO

k/Poniewieża - własność Jana Rafałowicza w XVI w. i jego potomków do połowy XVII w.

JANOWO

k/Lidy - Alfons, syn Stanisława, od połowy XIX w. i jego potomkowie do początków XX w.

KIBORTYSZKI

k/Rossieni - własność cząstkowa Jana Rafałowicza, w XVI w. po ślubie z Kibortowiczówną, która wniosła w wianie jeden z majątków we wsi Kibortyszki (inne majątki były dalej własnością rodziny Kibortowiczów), po nim jego potomkowie, aż do Jakuba w 1795 r.; było to gniazdo rodzinne linii Jana Janowicza z linii żmudzko-litewskiej.

LASKOWO

k/Ojgaroli - własnośc Jana Rafałowicza w XVI w. i jego potomków m.in. prawnuka Mikołaj w XVII w.

MARCINKOWSZCZYZNA

k/Rudominy - Józef od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.

MISZCZYNA

k/Wiłkomierza - Adam Wojciech, wnuk Macieja z wiłkomirskiego, od początku XVII w. i jego potomkowie do końca XVII w.

MYSZKOWICE

k/Mielnika, parafia Rusków - własność Pawła w XVI w. i jego syna Jana oraz potomków Jana do połowy XVIII w., ostatnimi właścicielami Myszkowic byli zapewne Wojciech i Adam, synowie Kazimierza, a ich spadkobiercy sprzedali Myszkowice (dobra Łysów) rodzinie Dobrzyńskich i prawdopodobnie zakupili majątki w innej części Podlasia; było to gniazdo rodzinne linii Jana z gałęzi podlaskiej, patrz zarys historii parafii w Ruskowie.

OKMIENISZKI

k/Rudominy - Alexander od ok. 1850 r., syn Wincentego, oraz jego bracia i synowie do ok. 1900 r.

OSIŃSKIE DOBRZANOWSKIE

k/Kałuszyna - własność cząstkowa majątku z młynem i zabudowaniami gospodarczymi Kazimierza od 1911 r. i jego syna Piotra od 1936 do 1989 r.

OŻEBIELE

k/Oszmany - własność Pawła, syna Ignacego Bonifacego, od ok. 1900 r. i jego potomków do repatriacji w 1946 r.

PATOK

k/Kałuszyna - własność Aleksandra Tomasza przed 1871 r. i dotąd własność cząstkowa jego spadkobierców.

PAWŁOWSZCZYZNA

k/Oran - własność Pawła, syna Jerzego Igora, od 1746 r.

PODUBISE

k/Ojgaroli - własność cząstkowa Jana Rafałowicza w XVI w., po ślubie z Kibortowiczówną, która wniosła w wianie jeden z majątków we wsi (m.in. inny majątek posiadał brat żony, Stanisław Szymko Kibortowicz), a po nim jego potomków m.in. prawnuka Mikołaja w XVII w.

POŁONKA

k/Wołkowyska - własność Piotra Strocewicza, w XV w., razem z żoną i synami ufundował we wsi kościół.

PUCZYCE

k/Mielnika, w parafii Rusków - własność Rafała Saczkowicza w XV w. i jego syna Jerzego w XVI w., w drugiej połowie XVI w. właścicielami Puczyc zostali Rokitniccy, po ślubie Róży, córki Jerzego, z Janem Rokitnickim. Patrz zarys historii parafii w Ruskowie.

RACZKOWSZCZYZNA

k/Oran - własność Pawła, syna Jerzego Igora, od 1746 r.

RUSKÓW

k/Mielnika - własność Rafała Saczkowicza w XV w., jego syna Pawła i potomków jego syna Stanisława, a ostatnim właścicielem z rodziny Raczko był Paweł w drugiej połowie XVIII w., potem właścicielami Ruskowa zostali Bądzyńscy, po ślubie Anny (w 1750 r.), córki Pawła, z Szymonem Karolem Bądzyńskim; było to gniazdo rodzinne linii Stanisława z linii podlaskiej, patrz zarys historii parafii w Ruskowie.

SIEWROKI (BOHDANOWSZCZYZNA)

k/Lidy - własność (majątku Siewroki w folwarku Bohdanowszczyna) Jana, syna Marcina, przed 1800 r. i jego potomków do końca XIX w.

SKIBISZKI

k/Rudominy - Julian od ok. 1900 r., syn Konstantego, i jego potomkowie.

TUROŚŃ KOŚCIELNA

k/Białegostoku - własność Jerzego Saczkowicza, który w 1515 r. założył tu siedzibę dworską i ufundował kościół, po jego śmierci dobra otrzymała jego córka Benigna i jej mąż Maciej Jundziłł.

UGIANY (ŁUKJANY)

k/Ojgaroli - własność Jana Rafałowicza w XVI w. i jego potomków m.in. Mikołaja w XVII w.

UZDA

k/Mińska - Piotr Strocewicz, w XV w., po jego śmierci w 1450 r. te dobra otrzymała córka Piotra, Miłochna, razem z mężem Hlebem Wiażewiczem.

WIELBUTOWO

k/Oszmiany - Stanisław, syn Wawrzyńca, w połowie XIX w.

ŻEBRIBOLE

k/Połocka - własność Michała, prawdopodobnie syna Mateusza, wnuka Jarosława, od początku XVIII w. i jego potomków co najmniej do końca XVIII w.