Bogusławski Konrad
Konrad Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ok. 1817) – urzędnik państwowy Królestwa Polskiego. Asesor (inkwirent - sędzia śledczy) Sądu Policji Poprawczej pow. piotrkowskiego (do 1853), pow. siedleckiego (1853-1854), wydz. kaliskiego (1854-1856), podpisarz Sądu Kryminalnego guberni płockiej i augustowskiej w 1854 roku, członek Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych pow. piotrkowskiego w 1854 roku.
Konrad Bogusławski był synem Stanisława Bogusławskiego, kapitana wojsk Księstwa Warszawskiego, dziedzica dóbr Włocin Zawadki i Stok. Jego dziadkami po mieczu byli: Faustyna z Kiedrowskich h. Sas i Maksymilian Ścibor-Bogusławski, towarzysz wojsk koronnych, dziedzic Włocina i Smaszkowa. Konrad Bogusławski był bratem: Marii Agaty, Marii 1v. Gołkont, 2v. Stożkowskiej, Zuzanny Ziembińskiej, Walerii Leokadii, Stanisławy Konstancji, Jana Nepomucena (męża Pauliny Niemojowskiej), Makarego i Józefa Wojciecha.