Strachota Mikołajewicz ze Ściborzyc
Strachota Mikołajewicz ze Ściborzyc herbu Ostoja (zm. po 1261 r.) – dziedzic Ściborzyc, podkomorzy mazowiecki, dworzanin księcia mazowieckiego Siemowita I.
Życiorys
Strachota był synem Mikołaja ze Ściborzyc herbu Ostoja, fundatora kościoła w Wysocicach. Strachota wraz z bratem Ściborem po śmierci ojca sprzedali Ściborzyce klasztorowi cystersów w Szczyrzycu. Potwierdzenie tego faktu znajduje się w dokumencie datowanym na dzień 14 maja 1252 roku, zatwierdzanym przez książę Bolesław Wstydliwy.
Po sprzedaży ojcowizny Strachota przeniósł się na Mazowsze, gdzie władał książę Siemowit I, syn Konrada Mazowieckiego. Rycerz Strachota wymieniony jest na kilku dokumentach tego księcia - z 1254 roku wystawionych w Płocku, z Ostrowia z 1256 roku i z Czerwińska z 1257 roku oraz na dokumencie z 1261 roku z Błonia, gdzie świadkuje jako podkomorzy. Karierę Strachoty na Mazowszu potwierdza niemal identyczny z wysocickim znak (godło herbu Ostoja) na ołowianej plombie z Drohiczyna, grodzie Siemowit I przebywał ze swą drużyną po 1252 roku.
Zobacz też
Bibliografia
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
- F. Piekosiński, Rycerstwo polskie wieków średnich, t. 3, zeszyt dodatkowy, s. 733.