Brodowicz Maciej Józef
Maciej Józef Brodowicz ( ur. 24 lutego 1790 w Grzymałowie na Podolu, zm. 22 stycznia 1885) - polski lekarz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zasłynął jako najwybitniejszy po Badurskim profesor chorób wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po studiach w Wiedniu objął w 1823 r. kierownictwo kliniki lekarskiej. Po objęciu kierownictwa katedry rozpoczął reformowanie i porządkowanie systemu nauczania. Do wielkich osiągnięć Brodowicza należało przeniesienie w r. 1827 kliniki lekarskiej ze Szpitala Św. Łazarza do budynku zajmowanego przez lożę masońską przy ul. Kopernika 7 (obecnie Instytut Biochemii Lekarskiej). W latach 1839-1841 i 1847-1848 pełnił urząd rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktorat honoris causa tej uczelni otrzymał w 1867 roku. Brodowicz od nowa zorganizował klinikę i zreformował nauczanie, ożywił pracę naukową i w ten sposób wydźwignął ją z głębokiego upadku. Pozostawił po sobie klinikę świetnie zorganizowaną. Stała się ona podwaliną dla późniejszego wspaniałego rozkwitu krakowskiej medycyny. W roku 1848 Brodowicz przyczynił się walnie do uratowanie uczelni od zamknięcia, czym naraził się - jako rzekomy austrofil - na niechęć studentów i innych środowisk krakowskich. Rozgoryczony tą reakcją, zrezygnował z profesury i w 1850 r. przeszedł na emeryturę[1].
Profesor Brodowicz był także autorem zabawnych wierszy, które wydał w zbiorze pt. "Kwiaty polskie". Z jego barwną postacią związanych jest również wiele anegdot. Miał on mianowicie przez ostatnich 16 lat swojego życia przechowywać w mieszkaniu przeznaczoną dla siebie trumnę z nie heblowanych desek sosnowych, do której miano go złożyć w koszuli uszytej przed laty przez matkę i w starym mundurze urzędnika Wolnego Miasta Krakowa. W trumnie miały być umieszczone listy matki i przyjaciela z lat młodości oraz wypchany ulubiony kanarek. W przeddzień śmierci 95-letni Brodowicz przesłał kilku znajomym bileciki pożegnalne[2].
Jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Historia chorób jego kliniki znajduje się w Muzeum Wydziału Lekarskiego UJ. W 1971 ukazała się monografia "Józef Maciej Brodowicz; z dziejów organizacji nauki i nauczania w Wolnym Mieście Krakowie" K. Mrozowskiej.
Przypisy
1 ↑ (M.Ż.K) Marek Żukow-Karczewski, Całe miasto mówiło... O Brodowiczu, "Echo Krakowa", 15 XI 1994 r., nr 221 (14293).
2 ↑ Marek Żukow-Karczewski, Krakowscy lekarze, czyli kto i jak leczył w dawnym Krakowie, "Gazeta Krakowska", 18 XI 1994 r., nr 267 (14179).