Historia rodziny Szyszkowskich
Wersja z dnia 09:16, 3 sty 2023 autorstwa Rafal (dyskusja | edycje) (→Wybitni przedstawiciele rodziny Szyszkowskich)
Szyszkowski (Syskowski) - odwieczna szlachta, barones Regni Poloniae, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z dawnego województwa sieradzkiego, powiatu piotrkowskiego. Nazwisko pochodzi od wsi Syski (dawniej Szyszki) koło Tuszyna, która jest gniazdem rodowym Szyszkowskich.
Najstarsze świadectwa źródłowe
Pierwsza wzmianka dotycząca Sysek pochodzi z roku 1399. Występuje w niej Sandek de Syszki.
Wybitni przedstawiciele rodziny Szyszkowskich
- Marcin Szyszkowski (1554-1630) – książę siewierski, polski duchowny katolicki, biskup-koadiutor, następnie biskup łucki, płocki i krakowski.
- Mikołaj Szyszkowski (1590-1643) – książę biskup warmiński 1633-1643, sekretarz wielki koronny, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz królewski, prepozyt pułtuski, kantor krakowski, kanonik płocki, opat komendatoryjny czerwiński.
Majątki ziemskie Szyszkowskich
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie, które posiadali przedstawiciele rodziny Szyszkowskich herbu Ostoja.
Syski (dawniej Szyszki),
Zobacz też
Linki zewnętrzne, źródła i literatura
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 372.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
- W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, litera "S", cz. II, s. 129.
- S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, Łódź 1970, cz. II, s. 131.
- S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.
- Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, (red.) A. Gąsiorowski, Kórnik 1990, s. 263.
- M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego.