Bogusławski Antoni Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
'''Antoni Jan [[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie.
 
'''Antoni Jan [[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie.
  
Syn Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Prawnuk [[ Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał pięcioro rodzeństwa: [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Napoleona]], Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima i [[Bogusławska Petronela|Petronelę Otocką]]. Ożenił się z Ludwiką Kilińską, z którą miał kilkoro dzieci - Anielę Salomeę, Mariannę, Leona Tomasza, Józefa Teofila, Ignacego Henryka i Henryka Stanisława.
+
Syn Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Prawnuk [[ Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał pięcioro rodzeństwa: [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Napoleona]], Franciszka Wincentego, Jana, [[Bogusławski Hieronim|ks. Hieronima]] i [[Bogusławska Petronela|Petronelę Otocką]]. Ożenił się z Ludwiką Kilińską, z którą miał kilkoro dzieci - Anielę Salomeę, Mariannę, Leona Tomasza, Józefa Teofila, Ignacego Henryka i Henryka Stanisława.
  
 
Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. (wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim) udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli część tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie.
 
Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. (wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim) udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli część tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie.

Wersja z 18:50, 9 maj 2012

Patent szlachecki Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego z 1849 roku

Antoni Jan Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie.

Syn Salomei z Bobowskich i Antoniego Onufrego Bogusławskiego. Prawnuk Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał pięcioro rodzeństwa: ks. Ignacego Napoleona, Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima i Petronelę Otocką. Ożenił się z Ludwiką Kilińską, z którą miał kilkoro dzieci - Anielę Salomeę, Mariannę, Leona Tomasza, Józefa Teofila, Ignacego Henryka i Henryka Stanisława.

Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. (wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim) udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli część tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie.



Bibliografia


  • R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.