Bogusławski Pacyfik: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''Pacyfik Nikodem Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1788 w Czachórach, zm.?) – rewizor Skarbu Narodowego Królestwa Polskiego, kancelista w Kaliszu, dzierżawca dóbr Kamienica Polska i wójt gminy. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 r. (leg. nr 2980). | + | '''Pacyfik Nikodem Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1788 w Czachórach, zm.?) – rewizor Skarbu Narodowego Królestwa Polskiego, kancelista w Kaliszu, dzierżawca dóbr Kamienica Polska i wójt gminy. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 r. (leg. nr 2980). |
| + | |||
| + | Pacyfik Bogusławski był synem Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i [[Bogusławski Maksymilian|Maksymiliana Ścibor Bogusławskiego]], towarzysza wojsk koronnych. Ożenił się z Józefą z Czapskich, córką Jana burgrabiego ostrzeszowskiego i Marianny z Rudnickich. Synowie – Aleksander i Konstanty Feliks. | ||
W kwietniu 1823 roku, Pacyfik Bogusławski zawarł kontrakt na dzierżawę folwarku Klepaczka w Kamienicy Polskiej opiewający na sumę 8 400 zł. pol. „''...z wszystkimi fabrykami jakie na tymże folwarku exystują iako to: z młynem, blichem, foluszem i maglą, prasą, olejarnią i cegielnią''”. Folwark wówczas należał do Ślązaka Jana Bendy, urzędnika regencji opolskiej, który nabył te dobra w momencie kolonizacji w 1818 r. od Sadowskich h. Nałęcz. Do wydzierżawionego folwarku należał także dwór po Sadowskich. Z różnych dokumentów wynika, że Pacyfik Bogusławski w pewnym sensie przewodził społeczności Kamienicy Polskiej w czasie swojego tam pobytu. Był bowiem wybierany na urząd wójta gminy i niejednokrotnie proszony przez tamtejszych mieszkańców (np. przez Gasprowiczów w 1826 r. i w 1830 r.) do pełnienia roli ojca chrzestnego ich dzieci. | W kwietniu 1823 roku, Pacyfik Bogusławski zawarł kontrakt na dzierżawę folwarku Klepaczka w Kamienicy Polskiej opiewający na sumę 8 400 zł. pol. „''...z wszystkimi fabrykami jakie na tymże folwarku exystują iako to: z młynem, blichem, foluszem i maglą, prasą, olejarnią i cegielnią''”. Folwark wówczas należał do Ślązaka Jana Bendy, urzędnika regencji opolskiej, który nabył te dobra w momencie kolonizacji w 1818 r. od Sadowskich h. Nałęcz. Do wydzierżawionego folwarku należał także dwór po Sadowskich. Z różnych dokumentów wynika, że Pacyfik Bogusławski w pewnym sensie przewodził społeczności Kamienicy Polskiej w czasie swojego tam pobytu. Był bowiem wybierany na urząd wójta gminy i niejednokrotnie proszony przez tamtejszych mieszkańców (np. przez Gasprowiczów w 1826 r. i w 1830 r.) do pełnienia roli ojca chrzestnego ich dzieci. | ||
Wersja z 11:53, 7 maj 2012
Pacyfik Nikodem Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1788 w Czachórach, zm.?) – rewizor Skarbu Narodowego Królestwa Polskiego, kancelista w Kaliszu, dzierżawca dóbr Kamienica Polska i wójt gminy. Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 r. (leg. nr 2980).
Pacyfik Bogusławski był synem Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i Maksymiliana Ścibor Bogusławskiego, towarzysza wojsk koronnych. Ożenił się z Józefą z Czapskich, córką Jana burgrabiego ostrzeszowskiego i Marianny z Rudnickich. Synowie – Aleksander i Konstanty Feliks.
W kwietniu 1823 roku, Pacyfik Bogusławski zawarł kontrakt na dzierżawę folwarku Klepaczka w Kamienicy Polskiej opiewający na sumę 8 400 zł. pol. „...z wszystkimi fabrykami jakie na tymże folwarku exystują iako to: z młynem, blichem, foluszem i maglą, prasą, olejarnią i cegielnią”. Folwark wówczas należał do Ślązaka Jana Bendy, urzędnika regencji opolskiej, który nabył te dobra w momencie kolonizacji w 1818 r. od Sadowskich h. Nałęcz. Do wydzierżawionego folwarku należał także dwór po Sadowskich. Z różnych dokumentów wynika, że Pacyfik Bogusławski w pewnym sensie przewodził społeczności Kamienicy Polskiej w czasie swojego tam pobytu. Był bowiem wybierany na urząd wójta gminy i niejednokrotnie proszony przez tamtejszych mieszkańców (np. przez Gasprowiczów w 1826 r. i w 1830 r.) do pełnienia roli ojca chrzestnego ich dzieci.
Syn Pacyfika Nikodema - Aleksander Bogusławski pełnił funkcję adwokata przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wyrzykowską, z którą miał liczne potomstwo: Zofię Franciszkę Iwanowską, Aleksandrę, Walerię, Marię, Jadwigę, Janinę i Wandę oraz synów: Erazma Nepomucena Rudolfa, Jana, Tadeusza i Aleksandra. Z przekazów ustnych wiadomo, że Aleksander i Ewa Bogusławscy byli właścicielami dworu w Górach Wysokich w gminie Dwikozy. Za udział w Powstaniu 1863 roku Aleksander Bogusławski został pozbawiony praw adwokackich i skazany na konfiskatę majątku. Jego dwór został spalony. On spłonął razem z nim przygnieciony belką stropową ratując dokumenty sądowe. Żona Aleksandra - Ewa z Wyrzykowskich umarła na cholerę pielęgnując chorych we wsi. Ich syn Aleksander Bogusławski (junior) (ur. 1867 w Płocku, zm. 1925 w Sosnowcu) osiedlił się w Zagłębiu Dąbrowskim. Ożeniony był z Michaliną Malankiewicz, z którą doczekał się syna Wojciecha i córki Wiesławy zamężnej za Antonim Wiśniowskim.
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.