Bogusławski Antoni Jan: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „300px|thumb|right|Patent szlachecki Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego z 1849 roku '''Antoni Jan [[Bogus...”) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Antoni Jan [[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie. | '''Antoni Jan [[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie. | ||
| − | Syn Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Potomek w | + | Syn Salomei z Bobowskich i [[Bogusławski Antoni Onufry|Antoniego Onufrego Bogusławskiego]]. Potomek w trzecim pokoleniu [[ Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał pięcioro rodzeństwa: [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Napoleona]], Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima i [[Bogusławska Petronela|Petronelę Otocką]]. Ożenił się z Ludwiką Kilińską, z którą miał kilkoro dzieci - Anielę Salomeę, Mariannę, Leona Tomasza, Józefa Teofila, Ignacego Henryka i Henryka Stanisława. |
Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli części tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie. | Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli części tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie. | ||
Wersja z 20:42, 28 kwi 2012
Antoni Jan Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1816, zm. 1861 w Tosinie) – ziemianin. Współwłaściciel Korczewa, właściciel osad rolnych w Janowie, Janówku i Tosinie.
Syn Salomei z Bobowskich i Antoniego Onufrego Bogusławskiego. Potomek w trzecim pokoleniu Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Miał pięcioro rodzeństwa: ks. Ignacego Napoleona, Franciszka Wincentego, Jana, ks. Hieronima i Petronelę Otocką. Ożenił się z Ludwiką Kilińską, z którą miał kilkoro dzieci - Anielę Salomeę, Mariannę, Leona Tomasza, Józefa Teofila, Ignacego Henryka i Henryka Stanisława.
Antoni Jan Bogusławski w marcu 1849 r. wraz z bratem ks. Ignacym Bogusławskim udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie i został wpisany do ksiąg genealogicznych Heroldii Królestwa Polskiego. Po śmierci siostry Petroneli Otockiej w 1846 roku wziął jej dziedziczną wieś Korczew w dzierżawę a w roku 1855 odkupił od Józefa Turczynowicza za przeszło 1900 rubli części tych dóbr. Po odstąpieniu Korczewa swojemu siostrzeńcowi Wenantemu Otockiemu w 1859 roku kupił trzy osady rolne w Janowie, Janówku i Tosinie koło Zelowa. Zmarł 27 listopada 1861 roku w Tosinie.
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.