Historia rodziny Głogiński: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 29: | Linia 29: | ||
* K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146. | * K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146. | ||
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101. | * A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101. | ||
− | * S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. | + | * S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194. |
* ''Teki Dworzaczka'', Grodzkie i ziemskie - Poznań - Rezygnacje - XV wiek - Część 1 - 1000 (Nr. 1380) 1448. | * ''Teki Dworzaczka'', Grodzkie i ziemskie - Poznań - Rezygnacje - XV wiek - Część 1 - 1000 (Nr. 1380) 1448. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− |
Wersja z 05:49, 7 cze 2023
Głogiński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin.
Historia rodziny
Pierwszym znanym Głogińskim był Jan Głogiński r.1430 o którym wiadomo, ze już w 1475 roku posiadał majątki Głoginin, Wojciechowo i Noskow. Pierwsza żona Jana Głogińskiego była Malgorzata Noskowska. Druga żona w roku 1485 Zofia (Ofka ) Księska, wdowa po Jerzym z Błażejewa. Z ksiąg ziemskich wiadomo, że Jan Głogiński posiadał Głoginin w powiecie pyzdrskim, Noskowo, Błażejewo, część Sierakowa, część Szymonowa, Parzniczewo, Lobez, Kapalice, Wławki, Górkę. Ostatnia wiadomość o Janie pochodzi z 1503 roku , stąd przypuszczenie że po tym roku prawdopodobnie już nie żył.
Wojciech, łożniczy królewski 1502 r. Walenty Głogiński, gwardyan Franciszkanów lwowskich 1559 r.
Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich
- Mikołaj Głogiński (zm. 1580) - podczaszy kaliski, posłem na Sejm 1573 i 1576, współwłaściciel dóbr Głogina i Chociszewic.
Majątki ziemskie Głogińskich
Źródła i literatura
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
- Teki Dworzaczka, Grodzkie i ziemskie - Poznań - Rezygnacje - XV wiek - Część 1 - 1000 (Nr. 1380) 1448.