Historia rodziny Szyszkowskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 42: | Linia 42: | ||
* S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, ''Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku'', Łódź 1970, cz. II, s. 131. | * S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, ''Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku'', Łódź 1970, cz. II, s. 131. | ||
* S. Kozierowski, ''Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski'', Poznań 1926, t. II, s. 176. | * S. Kozierowski, ''Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski'', Poznań 1926, t. II, s. 176. | ||
| − | * Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, (red.) A. Gąsiorowski, Kórnik 1990, s. 263. | + | * ''Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy'', (red.) A. Gąsiorowski, Kórnik 1990, s. 263. |
* M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego''. | * M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego''. | ||
Wersja z 12:19, 2 sty 2023
Szyszkowski (Syskowski) - odwieczna szlachta, barones Regni Poloniae, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z dawnego województwa sieradzkiego, powiatu piotrkowskiego. Nazwisko pochodzi od wsi Syski (dawniej Szyszki) koło Tuszyna, która jest gniazdem rodowym Szyszkowskich.
Najstarsze świadectwa źródłowe
Pierwsza wzmianka dotycząca Sysek pochodzi z roku 1399. Występuje w niej Sandek de Syszki.
Wybitni przedstawiciele rodziny Szyszkowskich
- Marcin Szyszkowski (1554-1630) – książę siewierski, polski duchowny katolicki, biskup-koadiutor, następnie biskup łucki, płocki i krakowski.
Majątki ziemskie Szyszkowskich
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie, które posiadali przedstawiciele rodziny Szyszkowskich herbu Ostoja.
Syski (dawniej Szyszki),
Zobacz też
Linki zewnętrzne, źródła i literatura
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 372.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
- W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, litera "S", cz. II, s. 129.
- S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, Łódź 1970, cz. II, s. 131.
- S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.
- Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, (red.) A. Gąsiorowski, Kórnik 1990, s. 263.
- M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego.