Historia rodziny Głogiński: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]] | [[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]] | ||
− | '''[[Głogiński]]''' - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)]. Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin. | + | '''[[Głogiński]]''' - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)]. Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś [https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82oginin Głoginin]. |
+ | |||
+ | ==Historia rodziny== | ||
Pierwszym znanym Głogińskim był '''[[Głogoński Jan|Jan Głogiński]] r.1430 o którym wiadomo, ze już w 1475 roku posiadał majątki Głoginin, Wojciechowo i Noskow. | Pierwszym znanym Głogińskim był '''[[Głogoński Jan|Jan Głogiński]] r.1430 o którym wiadomo, ze już w 1475 roku posiadał majątki Głoginin, Wojciechowo i Noskow. | ||
Pierwsza żona Jana Głogińskiego była Malgorzata Noskowska. Druga żona w roku 1485 Zofia (Ofka ) Księska, wdowa po Jerzym z Błażejewa. | Pierwsza żona Jana Głogińskiego była Malgorzata Noskowska. Druga żona w roku 1485 Zofia (Ofka ) Księska, wdowa po Jerzym z Błażejewa. | ||
Z ksiąg ziemskich wiadomo, że Jan Głogiński posiadał Głoginin w powiecie pyzdrskim, Noskowo, Błażejewo, część Sierakowa, część Szymonowa, Parzniczewo, Lobez, Kapalice, Wławki, Górkę. Ostatnia wiadomość o Janie pochodzi z 1503 roku , stąd przypuszczenie że po tym roku prawdopodobnie już nie żył. | Z ksiąg ziemskich wiadomo, że Jan Głogiński posiadał Głoginin w powiecie pyzdrskim, Noskowo, Błażejewo, część Sierakowa, część Szymonowa, Parzniczewo, Lobez, Kapalice, Wławki, Górkę. Ostatnia wiadomość o Janie pochodzi z 1503 roku , stąd przypuszczenie że po tym roku prawdopodobnie już nie żył. | ||
− | + | : | |
− | + | Wojciech, łożniczy królewski 1502 r. '''Walenty Głogiński''', gwardyan Franciszkanów lwowskich 1559 r. | |
− | |||
− | |||
==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich== | ==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich== | ||
− | * | + | * '''Mikołaj Głogiński''' (zm. 1580) - podczaszy kaliski, posłem na Sejm 1573 i 1576, współwłaściciel dóbr Głogina i Chociszewic. |
<gallery> | <gallery> |
Wersja z 05:38, 7 cze 2023
Głogiński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin.
Historia rodziny
Pierwszym znanym Głogińskim był Jan Głogiński r.1430 o którym wiadomo, ze już w 1475 roku posiadał majątki Głoginin, Wojciechowo i Noskow. Pierwsza żona Jana Głogińskiego była Malgorzata Noskowska. Druga żona w roku 1485 Zofia (Ofka ) Księska, wdowa po Jerzym z Błażejewa. Z ksiąg ziemskich wiadomo, że Jan Głogiński posiadał Głoginin w powiecie pyzdrskim, Noskowo, Błażejewo, część Sierakowa, część Szymonowa, Parzniczewo, Lobez, Kapalice, Wławki, Górkę. Ostatnia wiadomość o Janie pochodzi z 1503 roku , stąd przypuszczenie że po tym roku prawdopodobnie już nie żył.
Wojciech, łożniczy królewski 1502 r. Walenty Głogiński, gwardyan Franciszkanów lwowskich 1559 r.
Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich
- Mikołaj Głogiński (zm. 1580) - podczaszy kaliski, posłem na Sejm 1573 i 1576, współwłaściciel dóbr Głogina i Chociszewic.
Majątki ziemskie Głogińskich
Źródła i literatura
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III s. 95.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. II, s. 273.
- E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 66.
- E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2007, s. 91.
- Polski Słownik Biograficzny, t. III, s. 472-473.
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, KAW (wyd.), Kraków 1988, s. 36.