Historia rodziny Głogiński: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 49 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
==Historia rodziny== | ==Historia rodziny== | ||
− | Rodzina Głogińskich została wspomniana przez autorów najstarszych i najważniejszych herbarzy polskich - Bartosza Paprockiego i Kaspra Niesieckiego a także Adama Bonieckiego i Seweryna hr. Uruskiego. Pierwszym znanym | + | W roku 1420 Głoginin pojawia się jako wieś rycerska. Tego roku wzmiankowany w źródłach był Wolfart z Głoginina (Wolphardus de Glogylyno). |
+ | |||
+ | Rodzina Głogińskich została wspomniana przez autorów najstarszych i najważniejszych herbarzy polskich - Bartosza Paprockiego i Kaspra Niesieckiego a także Adama Bonieckiego i Seweryna hr. Uruskiego. Pierwszym znanym przedstawicielem rodziny Głogińskich pieczętujących się herbem Ostoja był '''Jan Głogiński''', o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek '''Głoginin'''. Tego roku zapisał na połowie swoich dóbr żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu. | ||
==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich== | ==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich== | ||
Linia 13: | Linia 15: | ||
[[Plik:M Gloginski autograf 605v.jpg|180px|thumb|right|Autograf Mikołaja Głogińskiego, podczaszego kaliskiego z 1576 r.]] | [[Plik:M Gloginski autograf 605v.jpg|180px|thumb|right|Autograf Mikołaja Głogińskiego, podczaszego kaliskiego z 1576 r.]] | ||
− | * ''' | + | * '''Jan Głogiński''' (zm. po 1503) - właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Głoginin, Noskowo, Górka, Łobez, Parzynczewo, Kapalica, Nowiec i innych. Jan Głogiński ożeniony był z Malgorzatą Noskowską a po jej śmierci z Zofią (Ofką) Księską, wdową po Jerzym z Błażejewa Błażejewskim. Głogiński miał syna Macieja, burgrabiego ziemskiego kaliskiego. |
: | : | ||
* '''Marcin Głogiński''' (zm. po 1510) - burmistrz [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%BAmin_Wielkopolski Wielkiego Koźmina]. | * '''Marcin Głogiński''' (zm. po 1510) - burmistrz [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%BAmin_Wielkopolski Wielkiego Koźmina]. | ||
: | : | ||
− | * '''Walenty Głogiński''' (zm. po 1559) - gwardian | + | * '''Wojciech Głogiński''' (zm. po 1517) - łożniczy królewski. W roku 1517 oddał swoje części (macierzystą i ojcowską) w Głogininie bratu Andrzejowi. |
+ | : | ||
+ | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Maciej_G%C5%82ogi%C5%84ski Maciej Głogiński]''' (zm. po 1517) - burgrabia ziemski kaliski, właściciel dóbr ziemskichwe wsiach: Noskowo, Parzynczewo, Górka, Wławki, Kapalica i innych. Był synem Jana Głogińskiego. Maciej Głogiński ożeniony był z Dorotą z Goliny. | ||
+ | : | ||
+ | * '''Walenty Głogiński''' (zm. po 1559) - gwardian franciszkanów lwowskich. | ||
: | : | ||
− | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_G%C5%82ogi%C5%84ski Mikołaj Głogiński]''' (zm. po 1579) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, poborca | + | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_G%C5%82ogi%C5%84ski Mikołaj Głogiński]''' (zm. po 1579) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, poborca podatków w województwie kaliskim, właściciel (lub współwłaściciel) dóbr: Głoginin, Chociszewice, Zimnowoda, Bobkowice, Ziemlin, Kuczyna, Baszkowo i innych. Był synem Andrzeja Głogińskiego, dziedzica w Głogininie oraz Borzeniczkach i Barbary z Baszkowskich. Ożenił się z Zofią Chociszewską. |
: | : | ||
Linia 28: | Linia 34: | ||
==Majątki ziemskie Głogińskich== | ==Majątki ziemskie Głogińskich== | ||
− | [https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82oginin Głoginin], Noskowo (dzisiaj [https://pl.wikipedia.org/wiki/Nosk%C3%B3w_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Nosków]), Chociszewice (dziś część [https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C4%99powo_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Pępowa]), Bobkowice (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Babkowice Babkowice]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zimnowoda_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Zimnowoda], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kuczyna_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Kuczyna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemlin Ziemlin], Baszkowo (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Baszk%C3%B3w_(wie%C5%9B_w_wojew%C3%B3dztwie_wielkopolskim) Baszków]), Borzeniczki (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Borz%C4%99ciczki Borzęciczki]. | + | Poniżej lista ważniejszych dóbr ziemskich rodziny Głogińskich. |
+ | |||
+ | [https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82oginin Głoginin], Noskowo (dzisiaj [https://pl.wikipedia.org/wiki/Nosk%C3%B3w_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Nosków]) wraz z Kapalicą, Nowiec (dziś część [https://pl.wikipedia.org/wiki/Nowieczek Nowieczek]), Parzynczewo (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Parz%C4%99czew_(wie%C5%9B_w_wojew%C3%B3dztwie_wielkopolskim) Parzęczew]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%81obez_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Łobez], Chociszewice (dziś część [https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C4%99powo_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Pępowa]), Bobkowice (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Babkowice Babkowice]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zimnowoda_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Zimnowoda], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kuczyna_(wojew%C3%B3dztwo_wielkopolskie) Kuczyna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemlin Ziemlin], Baszkowo (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Baszk%C3%B3w_(wie%C5%9B_w_wojew%C3%B3dztwie_wielkopolskim) Baszków]), Borzeniczki (dziś [https://pl.wikipedia.org/wiki/Borz%C4%99ciczki Borzęciczki]). | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Gloginin Gilly.jpg|Głoginin i Zimnowoda na mapie D. Gilly z początków XIX w. | Plik:Gloginin Gilly.jpg|Głoginin i Zimnowoda na mapie D. Gilly z początków XIX w. | ||
+ | Plik:Noskowo Gilly.jpg|Noskowo, Wojciechowo i Łobez na mapie D. Gilly z początków XIX w. | ||
</gallery> | </gallery> | ||
− | == | + | ==Bibliografia== |
* B. Paprocki, ''Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego'', Kraków 1858, s. 372. | * B. Paprocki, ''Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego'', Kraków 1858, s. 372. | ||
* K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146. | * K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146. | ||
Linia 45: | Linia 54: | ||
* S. Łukomski, ''Koźmin Wielki i Nowy'', Poznań 1914, s. 255. | * S. Łukomski, ''Koźmin Wielki i Nowy'', Poznań 1914, s. 255. | ||
* R. Jaworski, ''Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku'', [w:] ''Kwartalnik Historyczny'', Rocznik CXXIV, 2017/2, s. 305. | * R. Jaworski, ''Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku'', [w:] ''Kwartalnik Historyczny'', Rocznik CXXIV, 2017/2, s. 305. | ||
+ | |||
+ | ==Linki zewnętrzne== | ||
+ | |||
+ | * [https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82ogi%C5%84scy_herbu_Ostoja Głogińscy herbu Ostoja (Wikipedia)] |
Aktualna wersja na dzień 06:59, 14 wrz 2023
Głogiński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin.
Historia rodziny
W roku 1420 Głoginin pojawia się jako wieś rycerska. Tego roku wzmiankowany w źródłach był Wolfart z Głoginina (Wolphardus de Glogylyno).
Rodzina Głogińskich została wspomniana przez autorów najstarszych i najważniejszych herbarzy polskich - Bartosza Paprockiego i Kaspra Niesieckiego a także Adama Bonieckiego i Seweryna hr. Uruskiego. Pierwszym znanym przedstawicielem rodziny Głogińskich pieczętujących się herbem Ostoja był Jan Głogiński, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek Głoginin. Tego roku zapisał na połowie swoich dóbr żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu.
Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich
- Jan Głogiński (zm. po 1503) - właściciel dóbr ziemskich we wsiach: Głoginin, Noskowo, Górka, Łobez, Parzynczewo, Kapalica, Nowiec i innych. Jan Głogiński ożeniony był z Malgorzatą Noskowską a po jej śmierci z Zofią (Ofką) Księską, wdową po Jerzym z Błażejewa Błażejewskim. Głogiński miał syna Macieja, burgrabiego ziemskiego kaliskiego.
- Marcin Głogiński (zm. po 1510) - burmistrz Wielkiego Koźmina.
- Wojciech Głogiński (zm. po 1517) - łożniczy królewski. W roku 1517 oddał swoje części (macierzystą i ojcowską) w Głogininie bratu Andrzejowi.
- Maciej Głogiński (zm. po 1517) - burgrabia ziemski kaliski, właściciel dóbr ziemskichwe wsiach: Noskowo, Parzynczewo, Górka, Wławki, Kapalica i innych. Był synem Jana Głogińskiego. Maciej Głogiński ożeniony był z Dorotą z Goliny.
- Walenty Głogiński (zm. po 1559) - gwardian franciszkanów lwowskich.
- Mikołaj Głogiński (zm. po 1579) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, poborca podatków w województwie kaliskim, właściciel (lub współwłaściciel) dóbr: Głoginin, Chociszewice, Zimnowoda, Bobkowice, Ziemlin, Kuczyna, Baszkowo i innych. Był synem Andrzeja Głogińskiego, dziedzica w Głogininie oraz Borzeniczkach i Barbary z Baszkowskich. Ożenił się z Zofią Chociszewską.
Majątki ziemskie Głogińskich
Poniżej lista ważniejszych dóbr ziemskich rodziny Głogińskich.
Głoginin, Noskowo (dzisiaj Nosków) wraz z Kapalicą, Nowiec (dziś część Nowieczek), Parzynczewo (dziś Parzęczew), Łobez, Chociszewice (dziś część Pępowa), Bobkowice (dziś Babkowice), Zimnowoda, Kuczyna, Ziemlin, Baszkowo (dziś Baszków), Borzeniczki (dziś Borzęciczki).
Bibliografia
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka PAN.
- AGAD, Rejestry poborowe woj. kaliskiego, ASK I, sygn. 12.
- Rocznik Heraldyczny, nr VI/1921-23, s. 142.
- Urzędnicy wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1987, s. 201.
- S. Łukomski, Koźmin Wielki i Nowy, Poznań 1914, s. 255.
- R. Jaworski, Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku, [w:] Kwartalnik Historyczny, Rocznik CXXIV, 2017/2, s. 305.