Bogusławski Wojciech: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
'''Wojciech Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1794, zm.1890) – porucznik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Uczestnik kampanii 1812-1813, służył w 2 i 6 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego oraz 1 pułku strzelców pieszych wojsk Królestwa Polskiego. | '''Wojciech Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. 1794, zm.1890) – porucznik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Uczestnik kampanii 1812-1813, służył w 2 i 6 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego oraz 1 pułku strzelców pieszych wojsk Królestwa Polskiego. | ||
Linia 13: | Linia 9: | ||
+ | --------- | ||
− | + | <gallery widths=200 heights=280> | |
− | + | Plik:Wojciech Boguslawski 1890 r.JPG|Wojciech Ścibor-Bogusławski | |
− | + | Plik:Michalina Boguslawska.jpg|Michalina z Przeuskich h. Sulima Bogusławska | |
− | + | Plik:Karolina z Boguslawskich Pstrokonska.jpg|Karolina Bogusławska (córka Wojciecha i Michaliny z Przeuskich), żona Maksymiliana Pstrokońskiego herbu Poraj | |
− | + | </gallery> | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Wersja z 12:53, 16 maj 2012
Wojciech Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1794, zm.1890) – porucznik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Uczestnik kampanii 1812-1813, służył w 2 i 6 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego oraz 1 pułku strzelców pieszych wojsk Królestwa Polskiego.
Wojciech Ścibor-Bogusławski urodził się około 1794 roku. Był synem Faustyny z Kiedrowskich h. Sas i Maksymiliana Ścibor Bogusławskiego, towarzysza wojsk koronnych. Dziennik Poznański z maja 1882 r. wspomina Wojciecha Bogusławskiego jako żołnierza napoleońskiego. Wstąpił on bowiem do wojska tuż po klęsce Wielkiej Armii Napoleona w Rosji. Wcielony został 21 stycznia 1813 r. do 2 pułku piechoty w randze podporucznika. Pułk ten 13 lutego 1813 r. osłaniał odwrót korpusu gen. Reynier’a, odpierając ataki nieprzyjaciela w Tyńcu pod Kaliszem. 6 marca 1813 roku Wojciech Bogusławski przeniesiony został do 6 pułku piechoty, w którego szeregach pozostawał do 1815 r. W tym czasie awansowany został do stopnia porucznika. Po reorganizacji Wojska Polskiego przydzielony został do batalionu wzor. 1 pułku strzelców pieszych. W wojsku pozostawał nie dłużej niż do 1818 r.
W roku 1821 Wojciech Bogusławski poślubił pannę Michalinę Klarę Franciszkę Przeuską h. Sulima (córkę Franciszka i Ludwiki ze Starzyńskich), z którą miał liczne potomstwo - Władysława Wincentego, Franciszka Jana Kapistrana, Marcjannę Ludwikę, Helenę Szaniawską, Karolinę Pstrokońską, Mariannę Eleonorę Milewską, Józefę Rokossowską, Zofię Katarzynę Swinarską, Julię Nepomucenę, Paulinę Agnieszkę Morze, Ludwikę Joannę.
Po śmierci Franciszka Przeuskiego żona Wojciech Bogusławskiego - Michalina Bogusławska i jej siostra Joanna Załuskowska (żona Erazma Załuskowskiego dziedzica m.in. Jasionnej) dokonały w Kaliszu podziału majątku spadłego po ojcu aktem z dnia 28 lipca 1833 r. Dobra Kokanin wzięła Joanna Załuskowska a Pawłówek wraz z nowo powstałym folwarkiem Czajków trafił w ręce Michaliny Bogusławskiej. Bogusławscy przez kolejne 22 lata gospodarowali w Pawłówku. W roku 1855 sprzedali te dobra Adamowi Węgierskiemu za sumę 251 tys. zł. pol. Do rąk Bogusławskich trafiło jednak zaledwie 65 252 zł. pol. i to w dodatku w listach zastawnych Królestwa Polskiego, bo resztę pochłonęły długi. Po sprzedaży Pawłówka Michalina i Wojciech Bogusławscy zamieszkali w Chmielniku koło Kalisza. Wojciech Bogusławski zmarł w 1890 r. Przeżył 96 lat!
Bibliografia
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913.
- R. Bogusławski, Major Stanisław Bogusławski, żołnierz z Ziemi Sieradzkiej, "Na Sieradzkich Szlakach" 3-4/2006.