Historia rodziny Głogiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 16: Linia 16:
 
* '''Walenty Głogiński''' (zm. po 1559) - gwardian Franciszkanów lwowskich.
 
* '''Walenty Głogiński''' (zm. po 1559) - gwardian Franciszkanów lwowskich.
 
:
 
:
* '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_G%C5%82ogi%C5%84ski Mikołaj Głogiński]''' (zm. 1580) - podczaszy kaliski, posłem na Sejm (1574), współwłaściciel dóbr Głoginina i Chociszewic.
+
* '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_G%C5%82ogi%C5%84ski Mikołaj Głogiński]''' (zm. 1580) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, współwłaściciel dóbr Głoginina i Chociszewic.
 
:
 
:
  

Wersja z 05:52, 9 cze 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Głogiński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin.

Historia rodziny

Pierwszym znanym Głogińskim był Jan Głogiński, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątki Głoginin. Posiadał też Wojciechowo i Noskow. Pierwszą żoną Jana Głogińskiego była Małgorzata Noskowska. Druga żona w roku 1485 Zofia (Ofka ) Księska, wdowa po Jerzym z Błażejewa. Z ksiąg ziemskich wiadomo, że Jan Głogiński posiadał Głoginin w powiecie pyzdrskim, Noskowo, Błażejewo, część Sierakowa, część Szymonowa, Parzniczewo, Lobez, Kapalice, Wławki, Górkę. Ostatnia wiadomość o Janie pochodzi z 1503 roku , stąd przypuszczenie że po tym roku prawdopodobnie już nie żył.

Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich

  • Wojciech Głogiński (zm. po 1502) - łożniczy królewski.
  • Walenty Głogiński (zm. po 1559) - gwardian Franciszkanów lwowskich.
  • Mikołaj Głogiński (zm. 1580) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, współwłaściciel dóbr Głoginina i Chociszewic.

Majątki ziemskie Głogińskich

Źródła i literatura

  • K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
  • Teki Dworzaczka.
  • Rocznik Heraldyczny, nr VI/1921-23, s. 142.
  • Urzędnicy wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1987, s. 201.