Stanisław Szyszkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
Linia 12: Linia 12:
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
  
* B. Ulanowski, ''Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej'', „Arch. Kom. Hist.”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
+
* B. Ulanowski, ''Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej'', „Archiwum Komisji Historycznej”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
 
* J. Korytkowski, ''Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych'', Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
 
* J. Korytkowski, ''Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych'', Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
 
* W. Pogorzelski, ''Sieradz'', Włocławek 1927, s. 17, 84.
 
* W. Pogorzelski, ''Sieradz'', Włocławek 1927, s. 17, 84.

Aktualna wersja na dzień 08:05, 11 sty 2023

Ostoja wyciety.jpg

Stanisław Szyszkowski (zm. po 1579) - kanonik gnieźnieński i poznański, prepozyt kapituły kolegiackiej w Sieradzu, proboszcz sieradzki, oficjał i dziekan wieluński.

Stanisław Szyszkowski był synem Józefa i Katarzyny z Pudłowskich herbu Jelita. Od 1537 roku pełnił obowiązki koadiutora dziekana wieluńskiego Stanisława Łowieńskiego. Był kanonikiem poznańskim. W latach 1540-1542 występował w roli kanonika gnieźnieńskiego (kanonia fundi Kobiele). Zrzekł się tej godności na rzecz Jana Wyszeckiego, kanonika kujawskiego. W latach 1551-1560 piastował urząd dziekana wieluńskiego. Obowiązki oficjała wieluńskiego sprawował w latach 1547-1554 i 1562-1570. Udzielił w tym czasie kilku prowizji kandydatom do święceń wyższych. Był także prepozytem kapituły kolegiackiej w Sieradzu w latach 1553–1559 i plebanem sieradzkim. W roku 1579 przekazał dar w postaci 20 grzywien srebra na rzecz szkoły miejskiej w Sieradzu.

Zobacz też

Bibliografia

  • B. Ulanowski, Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej, „Archiwum Komisji Historycznej”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
  • J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
  • W. Pogorzelski, Sieradz, Włocławek 1927, s. 17, 84.
  • T. A. Nowak, Socjotopografia Wielunia w pierwszej połowie XVI w., Radomsko 2018, s. 269, 274, 361, 388, 401, 489, 512.
  • S. Zabraniak, Z dziejów kapituły kolegiackiej w Wieluniu (XV w. – 1766 r.), [w:] „Rocznik Wieluński”, t. XII (2012), s. 27.
  • S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.