Zagórski Juliusz: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 13: | Linia 13: | ||
* [[Historia rodziny Zagórski]] | * [[Historia rodziny Zagórski]] | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Index]] | ||
| + | [[Kategoria:Zagórski]] | ||
Aktualna wersja na dzień 06:30, 20 paź 2022
Juliusz Ostoja-Zagórski (ur. 1 stycznia 1878 w Szyszygórach, zm. 23 czerwca 1919 w Gdańsku) – major Kawaleria II RP, Legionów i Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w Szyszygórach pod Żytomierzem. Był synem Jana Zagórskiego (powstańca styczniowego) i Anny. Jego bratem był generał Włodzimierz Zagórski.
Juliusz Ostoja-Zagórski w maju 1915 wstąpił do Legionów Polskich. Dnia 24 czerwca 1915 został dowódcą 5 Szwadronu Kawalerii w stopniu porucznika. We wrześniu 1915 awansowany do stopnia rotmistrza kawalerii. W październiku 1915 został jego dowódcą III dywizjonu kawalerii. Po połączeniu II i III Dywizjonu Kawalerii w 2 pułk ułanów, został mianowany jego dowódcą. Następnie objął dowództwo nad 1 pułkiem ułanów. Dnia 1 stycznia 1917 został majorem kawalerii. Zmarł 23 czerwca 1919 w Gdańsku. Został odznaczony Krzyżem Żelaznym i Krzyżem Zasługi Wojskowej.
Bibliografia i linki zewnętrzne
- W. Milewska, Juliusz Ostoja-Zagórski. Muzeum Narodowe w Krakowie. [dostęp: 18. 03. 2020].
- Juliusz Ostoja-Zagórski