Marchocki Wojciech kasztelan sanocki 1780

Marchocki Wojciech - (zm. w marcu 1788) – podczaszy ruski[potrzebne źródło], trembowelski 1778, cześnik czerwonogródzki i chorąży znaku pancernego W. Ks. Lit., senator, kasztelan sanocki - (1779-1787), odznaczony Orderem Św. Stanisława.

Wojciech Marchocki pozbył się dóbr w 1772 r. Jako kasztelan sanocki, nabywszy w maju 1780 r. od Starzyńskich dobra Jarmolińskie zamieszkał w Malejowicach.

Był uczestnikiem spotkań literackich u baszy chocimskiego. W maju 1780 r. Wojciech Ścibor Marchocki, kasztelan sanocki ożenił się po raz drugi z Elżbietą Lenkiewicz (córką Jana Lenkiewicza Ipohorskiego - cześnika mozyrskiego0. Dzieci swoich nie miał. Jako stryj wziął sierotę po zmarłym bracie Mikołaju Marchockim – mieczniku przemyskim, pod swoją opiekę i wraz z żoną zajął się wychowaniem, Jerzego Ignacego (1755-1827) -podolskim oryginałem, późniejszym inicjatorem reform gospodarczo-społecznych, w tzw. Państwie Mińkowieckim.

Będąc kasztelanem, został wyniesiony do godności senatora. Odznaczony został Orderem Św. Stanisława. Kasztelan sanocki, był na Podolu posiadaczem obszernych włości: Jarmolińce i Malejowice, gdzie był dwór z gustem uporządkowany, i tam gościł 10 listopada 1781 Króla Polski Stanisława Augusta jadącego do Kamieńca.