Historia rodziny Staszewskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 42: Linia 42:
 
* ''Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. II, ''Województwo trockie XIV-XVIII wiek'', red. A. Rachuba, Warszawa 2009, s. 653.
 
* ''Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. II, ''Województwo trockie XIV-XVIII wiek'', red. A. Rachuba, Warszawa 2009, s. 653.
 
* ''Polski Słownik Biograficzny'', t. XLII, Kraków 2003-2004, s. 537.
 
* ''Polski Słownik Biograficzny'', t. XLII, Kraków 2003-2004, s. 537.
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2810.
 
 
* M. J. Minakowski, [https://wielcy.pl/ ''Wielka Genealogia Minakowskiego''] (dostęp: 14.02.2025).
 
* M. J. Minakowski, [https://wielcy.pl/ ''Wielka Genealogia Minakowskiego''] (dostęp: 14.02.2025).

Wersja z 11:22, 7 kwi 2025

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Staszewski (Staszowski, Stasiewski) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

1

Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny

  • Andrzej Jan Staszewski (zm. po 1772) – stolnik upicki, podstoli upicki, skarbnik upicki, poseł powiatu upickiego na sejm konwokacyjny w 1764 roku.
  • Józef Longin Staszewski (zm. po 1795) – podkomorzy upicki, sędzia ziemski upicki, strażnik upicki, poseł upicki na Sejm Czteroletni, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, kawaler Orderu Świętego Stanisława.
  • Władysław Soter Staszewski (1905-1959) – aktor teatralny i filmowy, powstaniec warszawski.

Majątki ziemskie Starzewskich

Przypisy


1. .

Źródła i literatura

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 511.
  • J. N. Bobrowicz, Dodatek do Herbarza polskiego ks. Kaspra Niesieckiego, Lipsk 1844, s. 408–409.
  • E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 377.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2007, s. 660.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. II, Województwo trockie XIV-XVIII wiek, red. A. Rachuba, Warszawa 2009, s. 653.
  • Polski Słownik Biograficzny, t. XLII, Kraków 2003-2004, s. 537.
  • M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego (dostęp: 14.02.2025).