Raczko Jerzy

Jerzy Saczkowicz Raczko - z Puczyc, sędzia ziemski bielski (1514-1533) , rycerz zacny w r. 1506 pod Kleckiem wg Stryjkowskiego „dzielności dokazował” walcząc z Tatarami przy boku Jana Radziwiłła. Sekretarz króla Zygmunta Starego I (do 1533), który w 1530 polecił jemu udać się do majętności goniądzkiej i przejąć na rzecz królewicza Zygmunta Augusta dobra Knyszyna przekazane mu przez zmarłego biskupa żmudzkiego. Właściciel Puczyc i Turośni. W Turośni założył w r. 1515 siedzibę dworską i ufundował kościół, z żoną Jadwigą Piotrówną Glińską i synami: Rafałem, Mikołajem i Pawłem. Po jego śmierci po 1533 r. Puczyce przejęła córka Róża, a Turośń syn Paweł (do 1544), a po nim jego córka Benigna Jundziłłowa. Pozostali synowie byli bezdzietni. Brak potomków męskich spowodował, że gałąź podlaska stworzyli potomkowie jego brata Pawła. Uczestniczył w spisie wojska 1528. Syn Rafała z Puczyc i Anastazyi. Pisał się także jako Michnowicz. Jego oryginalna pieczęć z herbem Gozdawa z 1530 r. znajduje się w Archiwum w Warszawie