Historia rodziny Siedlikowskich
Wersja z dnia 16:52, 14 maj 2025 autorstwa Rafal (dyskusja | edycje) (→Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich)
Siedlikowski - odwieczna szlachta polska, stara rodzina rycerska, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z powiatu lidzkiego w Wielkim Księstwie Litewskim.
Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja
- W związku z pochodzeniem rodziny Siedlikowskich hebu Ostoja należy powiedzieć, że najodleglejsze ślady historyczne prowadzą do powiatu lidzkiego województwa wileńskiego Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Według rejestrów podymnego województwa wileńskiego w roku 1690 do Siedlikowskich należało Poradunie Strzeżmińskie znajdujące się w parafii nackiej.
- Wśród elektorów Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku znalazło się dwóch Antonich oraz Marcin Siedlikowscy, wszyscy z województwa wileńskiego.
- W roku 1820 pochodzenie szlacheckie udowodnił w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego Mikołaj Siedlikowski herbu Ostoja, syn Jerzego Tadeusza Siedlikowskiego.
Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich
- N. Siedlikowski1 (zm. po 1690) – właściciel dóbr Poradunie Strzeżmińskie w parafii nackiej.
- Mikołaj Antoni Siedlikowski (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta Siedlikowskiego.
- Józef Siedlikowski (zm. po 1802) – chorąży brygady husarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego, sędzia ziemski ejszyski, właściciel posesji Poraduń z wsią Sierbiniszki. Jego małżonką była Salomea Osmanówna.
- Mikołaj Siedlikowski (zm. po 1816) – krajczy ejszyski, właściciel folwarku Poraduń Strzeczowski i wsi Sierbiniszki. Jego małżonką była Rozalia Hausman herbu własnego.
- Romuald Piotr Siedlikowski (1815–1852) – właściciel folwarków Poraduń i Sierbiniszki. Był synem Mikołaja Siedlikowskiego i Rozalii Hausman. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Julią Krahelską i Amelią Kuncewiczówną.
- Aniela Siedlikowska z Kuncewiczów (ur. ok. 1824) – właścicielka dóbr Wersoka (z wsiami: Zubiszki, Bandziszki, Bociulence). Była małżonką Romualda Siedlikowskiego.
- Irena Siedlikowska z Dowgirdów (zm. po 1866) – właścicielka dóbr Tobolicze. Była małżonką Jana Ludwika Siedlikowskiego.
- Wincenty Siedlikowski (zm. 1868) – powstaniec listopadowy, porucznik artylerii w Królestwie Polskim, emigrant popowstaniowy.
- Leokadia Siedlikowska z Turskich (zm. po 1930) – właścicielka dóbr Raubiszki. Jej mężem był Lucjan Siedlikowski, syn Jana Ludwika i Ireny Dowgird. W roku 1915 Lucjan Siedlikowski był ofiarodawcą na rzecz Polaków zubożałych przez wojnę.
- Piotr Romuald Siedlikowski (1849–1931) – właściciel dóbr Zubiszki i folwarku w Wersoce, fundator kościoła w Koleśnikach. Był synem Romualda Piotra Siedlikowskiego i Amelii Kuncewicz. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Idalią Ludwiką Szukiewicz i Janiną Nowacką.
Kościół w Koleśnikach ufundowany przez Piotra Romualda Siedlikowskiego h. Ostoja. Graf. R. Bogusławski.
Majątki ziemskie Siedlikowskich
Poradunie Strzeżmińskie (folwark Poraduń), Sierbieniszki, Zubiszki, folwark Wersoka, Bandziszki, Bociulence, dwór Korsaki, Bartoszyszki, Tobolicze (dziś Nielubowce koło Pierszamajska), Raubiszki.
Przypisy
1. Być może tożsamy z Mikołajem Antonim Siedlikowskim, krajczym lidzkim.
Źródła i literatura
- C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiaty lidzki, oszmiański i wileński, Warszawa 2016, s. 181, 892.
- J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. VI (Suplement), Wilno 2006, s. 308.
- Herold. Organ Kolegium Heraldycznego, red. L. Grocholski, R. II, 1931, s. 111.
- Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., oprac. A. Rachuba, Warszawa 1989, s. 216.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.
- Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III, oprac. J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie, t. I, 1908/9, s. 201.
- Kurier Polski, nr 553, 1831, s. 1.
- Kurier Litewski, nr 75, 1915, s. 4.
- Kurier Warszawski, nr 48, 1868, s. 4; nr 254, 1893, s. 2.
- Ziemia Lidzka, nr 6, 1936, s. 9.
- Rocznik Wojskowy, 1829, s. 144.