Historia rodziny Lniskich

Lniski – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja Pruska oraz herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Lniska koło Gdańska.

Znani przedstawiciele rodziny Lniskich

• Samuel Lniski (zm. ok. 1680) – sędzia ziemski świecki.
• Jan Lniski (zm. 1698) – sędzia ziemski mirachowski.
• Jan Lniski (zm. 1725) – asesor ziemski mirachowski.
• Konstancja z Lniskich Wybicka (1696–1775) – matka Józefa Wybickiego, autora Pieśni Legionów Polskich we Włoszech – hymnu Polski.
• Michał Władysław Lniski (zm. 1777) – wicewojewoda pomorski w latach 1766–1777, ławnik tczewski w latach 1759–1777, członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku, marszałek pomorski konfederacji barskiej.
• Jadwiga z Lniskich Szadkowska (zm. po 1788) – łowczyna przedecka.
• Leopold Lniski (zm. po 1877) – ksiądz, proboszcz w Czarnkowie.
• Hipolit Lniski (zm. 1916) – referendariusz i oficer w saskim pułku kawalerii.
• Hipolit Ostoja-Lniski (1853–1932) – doktor medycyny, lekarz powiatowy w Chojnicach.
• Franciszek Ostoja-Lniski (zm. 1932) – doktor medycyny w Czarnkowie, radca zdrowia, kawaler orderu Polonia Restituta.
• Błażej Ostoja Lniski (ur. 1974) – polski malarz i grafik, profesor sztuk plastycznych, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Majątki ziemskie Lniskich

Lniska, Brodnica,

Przypisy

1.

Źródła i literatura

• Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Lniscy h. Ostoja Odm.
• K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI s. 139.
• A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XV, s. 2–3.
• S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
• Drzewo genealogiczne Lniskich h. Ostoja odm.

Lniski - stara rodzina rycerska, notowana w XIV wieku w Lnisku na Pomorzu, jedna z najstarszych rodzin Ostoi. Istnieje druga rodzina Lniskich wywodząca się z rodziny Skrzeszewskich, odnotowana w roku 1629. Ta rodzina pieczętuje się tzw. odmianą Ostoi, Ostoją pruską, pruski herb szlachecki, używany m.in. na Kaszubach, przez niektórych badaczy uznawany, zapewne niesłusznie, za odmianę Ostoi.