Historia rodziny Zabierzowskich

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Zabierzowski (Zabierzewski, Gniady) – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Zabierzowa, należącego do parafii Wawrzeńczyce (do 1780 r.), w dawnym (przedrozbiorowym) powiecie proszowickim województwa krakowskiego1.

Historia rodziny

Zabierzowscy herbu Ostoja pochodzą od Gniadych z Krzcięcic, koło Jędrzejowa, z których Piotr Gniady, podstarości krakowski, kasztelan czechowski, marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka, pisał się z Zabierzowa już w 1475 r.2

Znani przedstawiciele rodziny Zabierzowskich

  • Piotr Gniady z Zabierzowa (zm. 1502) – podstarości krakowski (1477-1479) i (1480-1481), burgrabia krakowski (1483-1495), starosta muszyński (1498), kasztelan czechowski (1498-1502), marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka (1495-1498)3.

Majątki ziemskie Zabierzowskich

Krzcięcice, Zabierzów.

Przypisy


1. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Kraków, część III, . 321 (hasło: Książnice).
2. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Kraków, część III, s. 188 (hasło: Krzeczów – tenuta).
3. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Kraków, część V, s. 105 (hasło: Muszyna).

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, (wyd.) J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 153, t. X, s. 8.
  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 206.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 129-130.
  • W. Semkowicz, Wywody szlachectwa w Polsce XIV–XVII w., (w:) Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie, t. III, s. 80.
  • Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Kraków, część II, s. 253–264 (hasło: Jasło), część III, s. 187–189 (hasło: Krzeczów – tenuta), s. 319–324 (hasło: Książnice), część V, s. 103-116 (hasło: Muszyna).
  • O. Chorowiec, Herbarz szlachty wołyńskiej, Radom 2012–2018, t. III, s. 441.