Raczko Jan Tadeusz

Z Ostoya
Wersja z dnia 16:12, 22 sty 2018 autorstwa Waldemar (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jan Tadeusz Raczko - urodził się 10 pażdziernika 1932 r. w Warszawie. Ojciec Wacław (1905-1977), matka Janina (1908-1992) zd. Zwolińska. Trzech synów: Robert Aleksander (1961), Dariusz (1963) i Adam (1980), z żoną Anną zd. Padzik. Czworo wnuków: Piotr (1990), Jan Robert (1993), Jakub (1994) i Agata (2011). Jest prawnukiem Aleksandra Tomasza (1845-1921) z Patoka w gm. kałuszyńskiej na Mazowszu, prawnuka rotmistrza JKM Jakuba, szlachcica z Kibortyszek w pow. rossieńskim na Żmudzi, który razem z ojcem Antonim był posłem na sejm konwokacyjny w 1764 r., zmarłego w 1797 r. w Liwie w pow. węgrowskim. Wg przekazu rodzinnego po przeniesieniu się do Liwa Jakub i jego potomkowie nie ujawniali szlachectwa przodków.

Jan Tadeusz ukończył studia II stopnia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Warszawskiej. Od 1957 r. był pracownikiem Fabryki Samochodów Osobowych w Warszawie. Równocześnie w latach 1966-1982 pracował na Politechnice Warszawskiej jako pracownik kontraktowy, w ostatnim okresie jako starszy wykładowca technologii budowy samochodów na Wydziale SIMR. W latach 1982-189 był dyrektorem technicznym FSO w Warszawie, a w latach 1990-1995 był dyrektorem naczelnym Zakładu Produkcji Zespołów Podwozia w oddziale FSO w Warszawie.

Zebrał bogate dane na temat rodziny Raczko w części zaczynającej się od Aleksandra T. z Patoka. Od 1996 r. jest głównym organizatorem cyklicznych zjazdów rodziny Raczko w wiosce Osińskie k/Żeliszewa, gdzie znajdował się młyn dziadka Kazimierza. Ostatnie zjazdy odbyły się:

- VI-ty - 2 września 2006 r.,

- VII-my - 21 czerwca 2008 r.,

- VIII–my - 26 czerwca 2010 r.,

- IX-ty - 2 czerwca 2012 r.,

- X-ty - 5 czerwca 2014 r. i ostatni

- XI-ty - 18 czerwca 2016 r.


Każdorazowo w spotkaniu przy grobach Aleksandra Tomasza z Patoka i jego potomków na cmentarzach w Kałuszynie i Żeliszewie oraz na Mszy Świętej pod krzyżem postawionym przez Kazimierza i w spotkaniu rodzinnym koło dawnego młyna wzięło udział ponad osiemdziesiąt osób.