Wybitni przedstawiciele Rodu Ostojów (Mościców)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Lista zawiera wybitnych członków rodu heraldycznego Ostojów (Mościców), których biogramy znalazły swoje miejsce w wielu opracowaniach o charakterze encyklopedycznym.
XI/XII w.
- Cistebor (Cistibor, Czcibor1) (zm. ok. 1125) – rycerz, być może właściciel Ściborzyc, w 1110 r. ofiarował katedrze krakowskiej unum pallium. Prawdopodobnie jest przodkiem Mikołaja ze Ściborzyc h. Ostoja2.
XIII w.
- Mikołaj ze Ściborzyc [1] (zm. przed 1252) – fundator kościoła w Wysocicach, dziedzic Ściborzyc.
- Ścibor Mikołajewic ze Ściborzyc (zm. po 1252) – dziedzic Ściborzyc, dworzanin księcia kujawskiego Kazimierza I.
- Strachota Mikołajewic ze Ściborzyc (zm. po 1261) – dziedzic Ściborzyc, podkomorzy mazowiecki, dworzanin księcia mazowieckiego Siemowita I.
XIV w.
- Mikołaj ze Ściborza (zm. ok. 1315) – dziedzic wsi Ściborze na Kujawach, chorąży inowrocławski w 1311 r.
- Wincenty z Koszyc (zm. po 1361) – dziedzic Koszyc w połowie XIV w.
- Czcibor (Ścibor) (zm. po 1363) – dziekan katedry poznańskiej.
- Jakusz z Błociszewa (zm. po 1370) – wojewoda grodowy lwowski.
- Mościc ze Ściborza (zm. przed 1383) – dziedzic Ściborza na Kujawach, wojewoda gniewkowski i starosta brzeski kujawski od 1368 r.
- Sągniew z Konarów (zm. po 1386) – dziedzic na Konarach w II połowie XIV w.
- Ścibor z Radzymina (zm. 1390) – biskup płocki 1390 r.
- Mikołaj z Jerzykowa (zm. po 1390) – dziedzic Gortatowa i Jerzykowa, kasztelan ostrowski.
- Hanek z Chełmu (zm. przed 1397) – dziedzic Chełmu w II połowie XIV w., właściciel dóbr w Woli Chełmskiej, Swoszowicach i Kantorowicach.
- Ścibor – Stibor de minori Stiboric (zm. ok. 1400) – arcybiskup egierski, Węgry ok. 1400 r.
- Marcin ze Ściborza (zm. przed 1402) – kanonik włocławski od 1386 r., kanonik płocki.
- Marek z Bzowa (zm. po 1405) – dziedzic dóbr ziemskich w Bzowie i Tązowie (obecnie część Karlina).
- Świętomir Błociszewski (zm. przed 1408) – dziedzic Brodnicy i Błociszewa.
- Dobiesław z Konarów i Koszyc (zm. ok. 1409) – stolnik krakowski, podsędek ziemski krakowski w latach 1394–1409.
- Bernard z Gronowic (zm. po 1410) – kanclerz księcia Władysława Opolczyka w latach 1393–1395, proboszcz w Chrząszczycach, kanonik opolski i głogówecki, rektor Uniwersytetu Karola w Pradze.
- Andrzej Podczaszy (zm. po 1410) – wojewoda trenczyński, baron węgierski, pan na zamku Uhrovec (Ugróc).
- Mikołaj Purcz ze Ściborza (zm. przed 1411) – kasztelan bydgoski w latach 1378–1399, starosta Kujaw inowrocławskich z ramienia Władysława Opolczyka przed 1391 r.
- Dobrogost Bytkowski (zm. przed 1413) – dziedzic części dóbr Błociszewo, Bytkowo i Luboń, asesor sądu poznańskiego.
- Ścibor ze Ściborzyc (1347–1414) – starosta brzeski, wojewoda siedmiogrodzki i komes komitatów górnowęgierskich (słowackich), w tym Bratysławy. Był członkiem Zakonu Smoka.
- Abel Biel (zm. po 1414) – burgrabia wieluński, starosta krzepicki, starosta inowrocławski w latach 1382–1383, podkomorzy wieluński w 1414 r.
XV w.
XVI w.
XVII w.
XVIII w.
XIX w.
XX w.
XXI w.
Przypisy
1. Czcibor to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii, Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.
2. R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.
Źródła i literatura
- Wikipedia: Ród Ostojów (Mościców).
- Polski Słownik Biograficzny.
- Polskie encyklopedie powszechne.
- Wydania Polskiego Rocznika Heraldycznego i Miesięcznika Heraldycznego.