Historia rodu Ostoja: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|200px|right|]] | [[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|200px|right|]] | ||
− | '''[[Ostoja - strona główna|Ostoja]]''' - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów | + | '''[[Ostoja - strona główna|Ostoja]]''' - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów na Kujawach i w Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski. |
== Początki == | == Początki == | ||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów - tzw. [[comes|komesów]] a ich zastepców którzy w ich imieniu kierowali armią nazywano wojewodami. | Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów - tzw. [[comes|komesów]] a ich zastepców którzy w ich imieniu kierowali armią nazywano wojewodami. | ||
+ | |||
+ | '''Ostoja''' - staropolskie ''ostojać się'', ''ostać''. Miejsce zatrzymania w pewnym miejscu, miejsce bezpieczne, skupiające ludność, schronienie. Wskazuje na gród lub warownię obronną tam gdzie można było się schować w razie niebezpieczeństwa. Ostoja - centralny gród lub warownia dawnych Panów Mościów-Ściborów, którzy za sprawą decyzji wieca chronili swoje plemię przed niebezpieczeństwem. Plemię pogańskie, które z racji zamachu stanu Piastów stracił władzę wykonawczą wieca na rzecz nowego ustroju - '''chrześcijaństwa''' | ||
=== Religia === | === Religia === |
Wersja z 19:18, 7 gru 2012
Ostoja - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów na Kujawach i w Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.
Początki
Najważniejszą instytucją plemienną był początkowo wiec, skupiający wszystkich dorosłych mężczyzn – wojowników. Gdy jednak nastała epoka wędrówek i walki, wiec przekazywał władzę księciu. Był on początkowo wybierany tylko na czas wojny, ponieważ jednak ten czas się wydłużał, jego władza stawała się permanentna. Ukształtował się więc następujący model władzy plemiennej: wiec decydował o strategii plemienia, natomiast realną bieżącą władzę wykonawczą dzierżył w swych rękach książę.
Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów - tzw. komesów a ich zastepców którzy w ich imieniu kierowali armią nazywano wojewodami.
Ostoja - staropolskie ostojać się, ostać. Miejsce zatrzymania w pewnym miejscu, miejsce bezpieczne, skupiające ludność, schronienie. Wskazuje na gród lub warownię obronną tam gdzie można było się schować w razie niebezpieczeństwa. Ostoja - centralny gród lub warownia dawnych Panów Mościów-Ściborów, którzy za sprawą decyzji wieca chronili swoje plemię przed niebezpieczeństwem. Plemię pogańskie, które z racji zamachu stanu Piastów stracił władzę wykonawczą wieca na rzecz nowego ustroju - chrześcijaństwa
Religia
Wszyscy Słowianie byli w okresie przedpaństwowym wyznawcami politeizmu – wierzyli, że światem rządzi bóg piorunów Perun oraz bóg Słońca Swarożyc, wierzono także w boga wiatru i urodzaju Wita. Rytuały magiczne odprawiano w świętych gajach, czczono duchy przodków, a także duchy przyrody – drzew, rzek, zwierząt leśnych i domowych.
Historia
W języku angielskim: