Józef Teofil Bogusławski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Syn Ludwiki z Kilińskich i [[Antoni Jan Bogusławski|Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego]]. Potomek w czwartym pokoleniu [[ Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego stryjem był [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Bogusławski]]. Ożenił się z Walerią Madler, z którą miał kilkoro dzieci - Zofię Kryszyńską, Stanisławę, Józefę oraz Henryka i [[Karol Bogusławski|Karola]]. | Syn Ludwiki z Kilińskich i [[Antoni Jan Bogusławski|Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego]]. Potomek w czwartym pokoleniu [[ Bogusławski Andrzej|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego stryjem był [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Bogusławski]]. Ożenił się z Walerią Madler, z którą miał kilkoro dzieci - Zofię Kryszyńską, Stanisławę, Józefę oraz Henryka i [[Karol Bogusławski|Karola]]. | ||
| − | Józef Bogusławski był właścicielem osad rolnych w Janowie oraz nieruchomości w Zelowie. Pełnił funkcję pisarza Gminy Zelów. W roku 1905 włączył się do ruchów narodowo-wyzwoleńczych w Zelowie i okolicy. Popierał działalność patriotyczną ks. Jana Żaka, proboszcza parafii Łobudzice. Przechowywał potajemnie w swoim domu powierzony mu przez ks. Żaka sztandar w barwach narodowych. | + | Józef Bogusławski był właścicielem osad rolnych w Janowie oraz nieruchomości w Zelowie. Pełnił funkcję pisarza Gminy Zelów. W roku 1905 włączył się do ruchów narodowo-wyzwoleńczych w Zelowie i okolicy. Popierał działalność patriotyczną ks. Jana Żaka, proboszcza parafii Łobudzice. Przechowywał potajemnie w swoim domu powierzony mu przez ks. Żaka sztandar w barwach narodowych. W wyborach do Dumy w 1906 roku został wybrany pełnomocnikiem tzw. średniej własności pow. łaskiego. |
| Linia 12: | Linia 12: | ||
* R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007. | * R. Bogusławski, ''Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w.'', Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007. | ||
* S. Papuga, A. Gramsz, ''Zelów. Wspólnota nacji, wyznań, kultur'', s. 110, Łódź 2003. | * S. Papuga, A. Gramsz, ''Zelów. Wspólnota nacji, wyznań, kultur'', s. 110, Łódź 2003. | ||
| + | * ''Tydzień Piotrkowski'', 1906 nr 16. | ||
[[Kategoria:Wielkopolska]] | [[Kategoria:Wielkopolska]] | ||
Wersja z 07:58, 27 kwi 2012
Józef Teofil Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1852 w Korczewie, zm. 1911 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski działacz niepodległościowy. Urzędnik państwowy - pisarz Gminy Zelów.
Syn Ludwiki z Kilińskich i Antoniego Jana Ścibor-Bogusławskiego. Potomek w czwartym pokoleniu Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja, wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego stryjem był ks. Ignacy Bogusławski. Ożenił się z Walerią Madler, z którą miał kilkoro dzieci - Zofię Kryszyńską, Stanisławę, Józefę oraz Henryka i Karola.
Józef Bogusławski był właścicielem osad rolnych w Janowie oraz nieruchomości w Zelowie. Pełnił funkcję pisarza Gminy Zelów. W roku 1905 włączył się do ruchów narodowo-wyzwoleńczych w Zelowie i okolicy. Popierał działalność patriotyczną ks. Jana Żaka, proboszcza parafii Łobudzice. Przechowywał potajemnie w swoim domu powierzony mu przez ks. Żaka sztandar w barwach narodowych. W wyborach do Dumy w 1906 roku został wybrany pełnomocnikiem tzw. średniej własności pow. łaskiego.
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- S. Papuga, A. Gramsz, Zelów. Wspólnota nacji, wyznań, kultur, s. 110, Łódź 2003.
- Tydzień Piotrkowski, 1906 nr 16.