Bernard z Gronowic: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Plik: | + | [[Plik:Bernard z Gronowic.JPG|300px|right|]] |
'''Bernard z Gronowic herbu Ostoja''' zapisał się w dziejach jako zaufany człowiek Władysława Opolczyka, piastujący urząd szefa kancelarii księcia w latach 1393-1395. O randze Bernarda na dworze książęcym świadczy również to, iż pełnił on rolę kapelana księcia Władysława i księżnej Ofki. Zasłużył się także w służbie kościołowi jako proboszcz w Chrząszczycach (koło Opola) oraz kanonik głogówecki i opolski. Zapewne to on jest wymieniony, w latach 1407-1408, wśród rektorów Uniwersytetu Karola w Pradze. | '''Bernard z Gronowic herbu Ostoja''' zapisał się w dziejach jako zaufany człowiek Władysława Opolczyka, piastujący urząd szefa kancelarii księcia w latach 1393-1395. O randze Bernarda na dworze książęcym świadczy również to, iż pełnił on rolę kapelana księcia Władysława i księżnej Ofki. Zasłużył się także w służbie kościołowi jako proboszcz w Chrząszczycach (koło Opola) oraz kanonik głogówecki i opolski. Zapewne to on jest wymieniony, w latach 1407-1408, wśród rektorów Uniwersytetu Karola w Pradze. | ||
Wersja z 13:16, 25 sie 2024
Bernard z Gronowic herbu Ostoja zapisał się w dziejach jako zaufany człowiek Władysława Opolczyka, piastujący urząd szefa kancelarii księcia w latach 1393-1395. O randze Bernarda na dworze książęcym świadczy również to, iż pełnił on rolę kapelana księcia Władysława i księżnej Ofki. Zasłużył się także w służbie kościołowi jako proboszcz w Chrząszczycach (koło Opola) oraz kanonik głogówecki i opolski. Zapewne to on jest wymieniony, w latach 1407-1408, wśród rektorów Uniwersytetu Karola w Pradze.
Bibliografia
- J. Sperka, Otoczenie Władysława Opolczyka w latach 1370-1401, Katowice 2006.
- R. Sękowski, Herbarz szlachty śląskiej, Katowice 2003, t. 2.
- Altpreussische Monatsschrift, Königsberg 1913, tom 11.
- R. Bogusławski, Herb Bernarda z Gronowic, kanclerza księcia Władysława Opolczyka, [w] "Na Sieradzkich Szlakach", nr 2015/4.