Historia rodziny Targońskich: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Historia rodziny== | ==Historia rodziny== | ||
| − | w roku 1413 Janusz, książę mazowiecki nadał Jakubowi, Andrzejowi i Marcinowi z [https://pl.wikipedia.org/wiki/Targonie Targoni] w pow. ciechanowskim<sup>1</sup> 40 włók nad rzeką Sliną, w pobliżu jej ujścia do Narwi, w ziemi łomżyńskiej. Z biegiem lat, w wyniku odsprzedaży i działów rodzinnych powstało w tym miejscu kilka wsi o wspólnej nazwie Targonie. | + | w roku 1413 Janusz, książę mazowiecki nadał Jakubowi, Andrzejowi i Marcinowi z [https://pl.wikipedia.org/wiki/Targonie Targoni] w pow. ciechanowskim<sup>1</sup> 40 włók nad rzeką Sliną, w pobliżu jej ujścia do Narwi, w ziemi łomżyńskiej. Z biegiem lat, w wyniku odsprzedaży i działów rodzinnych powstało w tym miejscu kilka wsi o wspólnej nazwie Targonie (Ignacy Kapica Milewski wymieniał: Targonie Wielkie, Targonie Krytuły, Targonie Stawiane, Targonie Cibory, Targonie Białe, Targonie Okunie, Targonie Krzywdy i Targonie Wity). |
<gallery> | <gallery> | ||
Wersja z 09:02, 14 sie 2024
Targoński – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Targoni na Mazowszu.
Historia rodziny
w roku 1413 Janusz, książę mazowiecki nadał Jakubowi, Andrzejowi i Marcinowi z Targoni w pow. ciechanowskim1 40 włók nad rzeką Sliną, w pobliżu jej ujścia do Narwi, w ziemi łomżyńskiej. Z biegiem lat, w wyniku odsprzedaży i działów rodzinnych powstało w tym miejscu kilka wsi o wspólnej nazwie Targonie (Ignacy Kapica Milewski wymieniał: Targonie Wielkie, Targonie Krytuły, Targonie Stawiane, Targonie Cibory, Targonie Białe, Targonie Okunie, Targonie Krzywdy i Targonie Wity).
Znani przedstawiciele rodziny Targońskich
Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny Targońskich.
Majątki ziemskie Targońskich
Przypisy
1. Z Targoni w pow. ciechanowskim pochodziła rodzina Targońskich herbu Grzymała (patrz: Katalog szlachty gniazdowej. Mapa gniazd szlacheckich).
Źródła i literatura
- A. Wolff, „Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku”, Kraków 1937, s. 340–341.
- I. Kapica Milewski, Herbarz Ignacego Kapicy Milewskiego (dopełnienie Niesieckiego), Kraków 1870, s. 414–420.
- Fundacja im. Ignacego Kapicy, Katalog szlachty gniazdowej. Mapa gniazd szlacheckich, Wyszukiwarka szlachty gniazdowej.