Historia rodziny Tumiłowiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[Plik:Zabierzewski Ostoja copy.jpg|180px|right|]]
 
[[Plik:Zabierzewski Ostoja copy.jpg|180px|right|]]
  
'''[[Zabierzowski]]''' ('''Zabierzewski''', '''Gniady''') – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Zabierz%C3%B3w_Boche%C5%84ski Zabierzowa]''', należącego do parafii Wawrzeńczyce (do 1780 r.), w dawnym (przedrozbiorowym) powiecie proszowickim województwa krakowskiego<sup>1</sup>.
+
'''[[Tumiłowicz]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
  
 
==Historia rodziny==
 
==Historia rodziny==
  
* '''Zabierzowscy''' herbu '''Ostoja''' pochodzą od '''Gniadych''' z '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzci%C4%99cice Krzcięcic]''', koło Jędrzejowa, z których Piotr Gniady, podstarości krakowski, kasztelan czechowski, marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka, pisał się z Zabierzowa już w 1475 r.<sup>2</sup>
+
* Tumiłowicz
:
 
* Pierwszym, spotykanym w źródłach przedstawicielem rodziny Gniadych jest '''Stanisław''' ('''Staszek''') '''Gniady''', który występuje jako właściciel Krzcięcic w latach '''1386-1392'''. Jego małżonką była '''Skrochna'''.
 
:
 
* Zabierzowscy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w Królestwie Polskim w latach 1842-1850, byli to: Antoni, Franciszek i Ignacy, synowie Sebastiana Zabierzowskiego oraz Ignacy Wiktor, syn Tomasza Zabierzowskiego. W Królestwie Galicji przedstawiciele tej rodziny wylegitymowali się z herbem Ostoja w latach 1782- 1889, byli to: Stanisław Zabierzowski, Franciszek Zabierzowski, Józef Apolinary, syn Franciszka, Stanisław Hipolit, syn Józefa Apolinarego Zabierzowskiego oraz Eugeniusz Ferdynand, syn Stanisława Hipolita Zabierzowskiego. W Imperium Rosyjskim, w Guberni Wołyńskiej wylegitymowali się ze szlachectwa w 1802 r. Zabierzewscy herbu Ostoja: Józef i Antoni, synowie Stanisława Zabierzewskiego.
 
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Plik:Zabierzowski świadectwo 3 copy.png|Świadectwo szlachectwa rodziny Zabierzewskich z rysunkiem herbu Ostoja, zbiory prywatne.
+
 
Plik:CPAHU Zabierzowski 006.jpg|Drzewo genealogiczne Zabierzewskich h. Ostoja pochodzące z dokumentów wywodowych, zbiory CPAHU.
 
Plik:CPAHU Zabierzowski 007 drzewo.jpg|Drzewo genealogiczne Zabierzewskich h. Ostoja pochodzące z dokumentów wywodowych, zbiory CPAHU.
 
 
</gallery>
 
</gallery>
  
==Znani przedstawiciele rodziny Zabierzowskich==
+
==Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów==
  
* '''Piotr Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1502) –  podstarości krakowski (1477-1479) i (1480-1481), burgrabia krakowski (1483-1495), starosta zamku Golesz (1486), starosta muszyński (1498), kasztelan czechowski (1498-1502), marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka (1495-1498)<sup>3</sup>.
+
*  
* '''Stanisław Gniady z Zabierzowa''' (zm. po 1518) – skarbnik królowej Barbary.
 
* '''Jan Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1525) – burgrabia krakowski, cześnik łęczycki, pokojowiec Jana Olbrachta.
 
* '''Andrzej Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1541) – opat [https://pl.wikipedia.org/wiki/Klasztor_Benedyktyn%C3%B3w_w_Or%C5%82owej orłowski] (1511-1526) i [https://pl.wikipedia.org/wiki/Opactwo_Benedyktyn%C3%B3w_w_Ty%C5%84cu tyniecki] (1526-1541).
 
* '''Wojciech Zabierzowski''' (zm. 1647) – pisarz skarbu koronnego, komornik ziemski pilzneński, dziedzic dóbr ziemskich w Oleksińcach.
 
* '''Franciszek Zabierzowski''' (zm. po 1804) – szambelan JKM Stanisława Augusta Poniatowskiego.
 
* '''Aleksander Zabierzowski''' (zm. 1870) – urzędnik Królestwa Polskiego (1854-1857), budowniczy pow. krasnostawskiego.
 
* '''Ignacy Ostoja-Zabierzewski''' (1822-1882) – c. k. komisarz powiatowy.
 
* '''August Zabierzowski''' (zm. 1883) – urzędnik Królestwa Polskiego, podpisarz w Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego (1859-1864), pisarz w Trybunale Handlowym w Warszawie (1865-1866), adwokat.
 
* '''Stanisław Hipolit Zabierzowski''' (zm. po 1889) – rządca dóbr w Żmigrodzie.
 
* '''Zygmunt Zabierzowski''' (zm. 1917) – urzędnik kolei warszawsko-wiedeńskiej.
 
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Plik:Zamek Golesz Krajowice litografia Maciej Stęczyński 1847.jpg|Ruiny zamku Golesz, którego starostą był w XV w. Piotr Gniady z Zabierzowa h. Ostoja. Rys. M. B. Stęczyński (1847).
+
 
Plik:Wisłocki Opactwo w Tyńcu BN.jpg|Opactwo w Tyńcu zarządzane przez Andrzeja Gniadego z Zabierzowa h. Ostoja w latach 1526-1541. Fot. A. Wisłocki, zbiory BN.
 
Plik:Ignacy Zabierzewski klepsydra BJ.jpg|Klepsydra Ignacego Zabierzewskiego h. Ostoja, zbiory BJ.
 
 
</gallery>
 
</gallery>
  
 
==Majątki ziemskie Zabierzowskich==
 
==Majątki ziemskie Zabierzowskich==
  
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzci%C4%99cice Krzcięcice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zabierz%C3%B3w_Boche%C5%84ski Zabierzów], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzecz%C3%B3w_(powiat_boche%C5%84ski) Krzeczów – tenuta], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%85%C5%BCnice_(wojew%C3%B3dztwo_ma%C5%82opolskie) Książnice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostr%C3%B3w_Szlachecki Ostrów], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogucice_(wojew%C3%B3dztwo_ma%C5%82opolskie) Bogucice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Tynica Tynica], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Oleksi%C5%84ce Oleksińce Szlacheckie], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gorzejowa Gorzejowa], [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBar%C3%B3wka_(wojew%C3%B3dztwo_podkarpackie) Żarówka].
+
 
  
 
<gallery>
 
<gallery>
  
 
</gallery>
 
</gallery>
 
==Przypisy==
 
 
<br><small>1. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część III, . 321 (hasło: Książnice).</small>
 
<br><small>2. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część III, s. 188 (hasło: Krzeczów – tenuta).</small>
 
<br><small>3. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część V, s. 105 (hasło: Muszyna).</small>
 
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', (wyd.) J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 153, t. X, s. 8.
+
* M. K. Pawlikowski, ''Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego'', Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
* S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 206.
+
* Strona internetowa Tumiłowiczów (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]) – wg tej strony internetowej protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492). Wg ww. strony internetowej i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu członkami rodziny m.in. byli:
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 129-130.
+
'''Tadeusz''', podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim,
* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej'', Lwów 1857, s. 287.
+
'''Bazyli''' (zm. po 1696) z Hodolewszczyzny, właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696),
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 801-802.
+
'''Józef''' (zm. po 1779) z Hodolewszczyzny, z synami właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761),
* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', Radom 2012–2018, t. III, s. 441.
+
'''Jan''' (1675–1730) z Hodolewszczyzny, właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707),
* ''Polski Słownik Biograficzny'', t. VIII, s. 140.
+
'''Leon''' (zm. przed 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie,
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 3373.
+
'''Andrzej''' (ur. 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
* Według strony internetowej rodziny Tumiłowicz (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]) protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492). Wg ww. strony internetowej i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu członkami rodziny m.in. byli:
+
'''Diamenty''' (1732–1781) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
- Tadeusz, podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim,
+
'''Kazimierz''' (zm. przed 1752) z Łoszycy, rotmistrz JKM (od 1778),
- Bazyli (1635 – po 1696) z Hodolewszczyzny, właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696),
+
'''Eliasz''' (ur. 1758) z Łoszycy, właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
- Józef (po 1665 – po 1779) z Hodolewszczyzny, z synami właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761),
 
- Jan (1675 - 1730) z Hodolewszczyzny, właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707),
 
- Leon (przed 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie,
 
- Andrzej (1725 - ?) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
 
- Diamenty (1732 - 1781) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
 
- Kazimierz (przed 1752) z Łoszycy, rotmistrz JKM (od 1778),
 
- Eliasz (1758 - po 1808) z Łoszycy, właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
 
 
Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
 
Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
 
Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.
 
Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.

Wersja z 10:23, 30 lip 2024

English flag.png

Zabierzewski Ostoja copy.jpg

Tumiłowicz – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Historia rodziny

  • Tumiłowicz

Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów

Majątki ziemskie Zabierzowskich

Bibliografia

  • M. K. Pawlikowski, Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego, Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
  • Strona internetowa Tumiłowiczów (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz archive) – wg tej strony internetowej protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492). Wg ww. strony internetowej i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu członkami rodziny m.in. byli:

Tadeusz, podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim, Bazyli (zm. po 1696) z Hodolewszczyzny, właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696), Józef (zm. po 1779) z Hodolewszczyzny, z synami właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761), Jan (1675–1730) z Hodolewszczyzny, właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707), Leon (zm. przed 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie, Andrzej (ur. 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777), Diamenty (1732–1781) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777), Kazimierz (zm. przed 1752) z Łoszycy, rotmistrz JKM (od 1778), Eliasz (ur. 1758) z Łoszycy, właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie. Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.

    */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem 
       w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492), 
       a rok 1432 jest mało prawdopodobny