Historia rodziny Chyżyńskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 14: Linia 14:
 
==Bibligrafia==
 
==Bibligrafia==
  
* Adam Boniecki, ''Herbarz Polski'', T. 2, s. 372 - Chiżyński.
+
* B. Paprocki, ''Herby rycerstwa polskiego'', Kraków 1858, s. 367-373.
* Kacper Niesiecki, ''Herbarz Polski'', T.11, s. 75.
+
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 103; t. XI, s. 75.
* Kacper Niesiecki, ''Herbarz Polski'', T.3, s. 103.
+
* A. Boniecki, ''Herbarz polski'', Warszawa 1889-1913, t. II, s. 372.
 +
* S. Uruski, ''Rodzina. Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. II, s. 170.
 
* ''Polska encyklopedia szlachecka'', t. IV, s. 378.
 
* ''Polska encyklopedia szlachecka'', t. IV, s. 378.

Wersja z 05:11, 17 kwi 2023

Ostoja tarcza korona1.jpg

English flag.png

Chyżyński vel Chiżyński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, stara linia Ostoi. Chyżyńscy wywodzą się wg Polskiej encyklopedii szlacheckiej z Chyżyn w ziemi czerskiej.

Członkowie rodziny Chyżyński

Majątki ziemskie Chyżyńskich

Bibligrafia

  • B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 103; t. XI, s. 75.
  • A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. II, s. 372.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. II, s. 170.
  • Polska encyklopedia szlachecka, t. IV, s. 378.