Rudolf Świerczyński: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „180px|right| '''Rudolf Świerczyński''' (ur. 23 kwietnia 1887 w Rudniku, zm. 14 maja 1943 w Warszawie) – architekt, przedstawiciel ...”) |
|||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Ważniejsze dzieła architektoniczne:''' | '''Ważniejsze dzieła architektoniczne:''' | ||
| − | + | * Dom własny przy ul. Myśliwieckiej 12 (1924), | |
| − | * Dom własny przy ul. Myśliwieckiej 12 (1924) | + | * Gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1928–1931), |
| − | * Gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1928–1931) | + | * Gmach Ministerstwa Komunikacji (1929–1931), |
| − | * Gmach Ministerstwa Komunikacji (1929–1931) | + | * Budynek Kierownictwa Marynarki Wojennej przy ul. Żwirki i Wigury 105 (1933–1935), |
| − | * Budynek Kierownictwa Marynarki Wojennej przy ul. Żwirki i Wigury 105 (1933–1935) | + | * Dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego przy ul. Wawelskiej 7 (1935), |
| − | * Dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego przy ul. Wawelskiej 7 (1935) | + | * Główny Urząd Patentowy RP przy al. Niepodległości 188/192 (1937–1948). |
| − | * Główny Urząd Patentowy RP przy al. Niepodległości 188/192 (1937–1948) | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 10:23, 21 lip 2022
Rudolf Świerczyński (ur. 23 kwietnia 1887 w Rudniku, zm. 14 maja 1943 w Warszawie) – architekt, przedstawiciel neoklasycyzmu i modernizmu, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
Życiorys
Rudolf Świerczyński był synem Teodora Świerczyńskiego i Heleny z Myszkiewiczów. Urodził się w Rudniku, w majątku ojca. Po ukończeniu nauki w średniej szkole realnej w Warszawie Świerczyński rozpoczął studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, od roku 1904 także na warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 1905 studiował na Wydziale Budowlanym Politechniki w Darmstadcie, potem na Politechnice w Dreźnie. W 1910 ukończył studia uzyskując dyplom inżyniera architekta. W 1915 był jednym ze współtwórców Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był profesorem, a w latach 1931–1934 – dziekanem.
Na początku swojej działalności projektował główne dwory i pałace. W latach 20. zainteresował się ideą miasta-ogrodu.
Punkt zwrotny w karierze Świerczyńskiego stanowi jego projekt gmachu Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1927) i późniejsze gmachy użyteczności publicznej, gdzie wprowadził rozwiązania modernistyczne.
W 1937 otrzymał Grand Prix na Wystawie Światowej w Paryżu za całokształt twórczości. Był członkiem grupy twórczej „Praesens” i Towarzystwa Urbanistów Polskich. Od 1934 pełnił funkcję prezesa oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Na wniosek Polskiej Akademii Literatury 5 listopada 1938 został mu nadany Złoty Wawrzyn Akademicki. Zmarł 14 maja 1943 roku. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ważniejsze dzieła architektoniczne:
- Dom własny przy ul. Myśliwieckiej 12 (1924),
- Gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1928–1931),
- Gmach Ministerstwa Komunikacji (1929–1931),
- Budynek Kierownictwa Marynarki Wojennej przy ul. Żwirki i Wigury 105 (1933–1935),
- Dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego przy ul. Wawelskiej 7 (1935),
- Główny Urząd Patentowy RP przy al. Niepodległości 188/192 (1937–1948).
Zobacz też
Historia rodziny Świerczyńskich
Bibliografia
- J. Piłatowicz, Świerczyński Rudolf, [w:] „Polski Słownik Biograficzny”, t. LI, Warszawa-Kraków 2016-2017.
- S. Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938.
- S. Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII.
- Rudolf Świerczyński, Wikipedia